buang kidaan rati-i; so pinganang Surat-kudus anŭ ayŭh kiren di ngara nang Kristus dŭh siŭn dŭh an kinyam jera-birasa ka makat so kabŭs. “Jesus ati adi aku kidaan di angān,” Paul nang, “inŭh Kristus.”
Pimudip ngan dŭh siŭn dŭh dog nguasa pinyirindu, nimun Kristus mbŭh rindu ata ka mbŭh nggen asŭng-I yŭn ta adi keya ka pinganggen adi buuh ramak ngga sadis adi pimunos asŭng Tapa.
Taŭn-i mbŭh patut Tapa, adi napa ka kudip sopŭrŭg kayuh, bada Jesus jadi sukup kana so jera-birasa, siŭn bagŭ anak Tapa dapŭd sua dapu bragah-I. Amai Jesus inŭh adi taban ngara ka pinyiramat.
Adŭp Kristus kabis dosa ta di pŭrŭng adŭp-I di atuh rigang, isa ata rupas so kuasa dosa, ka udip nanyam pinyiraan Tapa. Da tawan-I angān mbŭh dog pibua.
Amai Kristus kabŭs ndi sidah yŭn adu adu ngga ngarun daya adi bidosa. Ayŭh dŭh biyŭn sarah pak kabŭs yŭn daya adi sarah, siŭn-I dapŭd nguru angān ka Tapa. Ayŭh dog ukum kabŭs nunda ka gaya pŭrŭng, pak dog kudip nunda ka gaya roh;
Dŭhnyah maras arap ngga arap, puan kah maras pangu ngga pangu; pak maras ngga berkat, sabab berkat inŭh adi Tapa bijanji an nggen di angān di andu Ayŭh bagan angān.
Amai Kristus ko jera-birasa darŭm pŭrŭng, angān gŭh dŭh siŭn dŭh an nyibake adŭp ngan ngga pinŭtŭn adi mun jangi; sabab daya adi sangsara darŭm pŭrŭng abah-i tia bidosa.