“Taban anak mu,” Tapa nang, “Kaŭs kaŭs anak dari mu, Isaac, adi kuu raru rindu, ka di ka tarun tana Moriah. Diginŭ di tibung darŭd adi re Aku kiren di kuu, jugan ayŭh ndu sadis ka Aku.”
Kaŭs-i dŭm ndi naan adŭ adi re dog pait, anak adŭp-i. Sikasŭn-i meh ayŭh pait anak adŭp-i ka bara pinyewa teya anŭ. ‘Tatu ngara re stabi di anak ku,’ ayŭh nang.
“Roh Tuhan agi ngga Aku, sabab Ayŭh mbŭh mien Aku da taban agah kana ka daya sirata. Ayŭh mbŭh pait Aku da piagah pinyirupas di daya-takap, pinyibua di daya adi karak, ka pinyirupas di daya adi dog kinanyuh,
Aku ati ruti adi nggen udip adi mūn so shorga. Kambŭi angān man ruti ati, angān re udip adu adu. Ruti adi Aku nggen di angān inŭh pŭrŭng adŭp Ku; Aku nggen-i isa sopŭrŭg daya di ong dapŭd udip.”
Jesus nang di ngara, “Kambŭi Tapa sawŭ Sama ngan, angān rindu Aku, sabab Aku mandŭg so Tapa ka madin mbŭh agi digiti. Aku dŭh mandŭg ngga pinyiraan adŭp Ku, pak Ayŭh inŭh adi pait Aku.
Amai Tapa bŭn nang di tadŭ malaikat-I, “Kuu inŭh anak Ku; andu ati Aku mbŭh jadi Sama mu.” Bŭn gŭh Tapa nang pasar tadŭ malaikat, “Aku re jadi Sama-i, ka ayŭh re jadi anak Ku.”
Ka adŭp ta puan ka sabah pinyirindu Tapa di ata. Tapa inŭh pinyirindu, ka ngara adi udip darŭm pinyirindu udip ndi ngga Tapa ka Tapa udip ndi ngga ngara.