12 Təssəba n-a-wen-dăɣ a făl innă Ɣisa i-Măssinăɣ, iktab a-wen dăɣ-əlkəttab, innă: «Măssinăɣ! Ad-ăjăɣ isălan-năk i-ayətma-ɣ, Aməlăɣ-kăy dăɣ-ammas n-idăggan wi dăɣ-tažămmaɣăn.»
Ăwwežăb-as Ɣisa, innʼ-as: «Năkk, wăr kăla ənneɣ hărăt făw i-ăddinăt dăɣ-ufăr, əssăɣrăɣ dăɣ-ihănan n-ăddin wi n-kăl-Ălyăhud d-ehăn n-ămudd wa măqqărăn-i dăɣ-tažămmaɣăn kăl-Ălyăhud, wăr t-illa a ăssiɣrăɣ dăɣ-ufăr ɣas,
təjjăšăm ălžămaɣăt n-tiɣăffaddiwen s-əktabăn ismawăn-năsnăt dăɣ-išənnawăn; ašăl-i, tohăẓăm-dd Măssinăɣ i-išarrăɣăn ăddinăt iket-dăɣ-năsăn, tărtăyăm dăɣ-iyyăn n-edăgg d-iman n-imumənăn wi hin-ăwwăḍnen dihad izzaɣ Măssinăɣ. Ǝntăneḍ-en-hi, ašăl-i-dăɣ, wăr t-illa ălɣib tăn-iwarăn.