5 मिनु येसुमी “मुरपुकीमी शिशी मपाइनीम, दे तुइश्शा, मोदेंशो पचा गेवा बाक्त।
मेको नेल्ल तशा यो इन देंशो मटिथु, ठेयब लेश्शा, इन अरेशो लोव़ मटीमे बाक्त। इन लोव़ पाइबपुकीमी आन कली ‘गे मरिम्शो पाइब बाक्नीनी। आं गे लेतीन’ देंमानु, मेको आन कली सदमे बाक्त। मिनु मेकोपुकीमी शुश शुक्शी पामे बाक्त।
येसुमी “मुरपुकीमी शिशी मपाइनीम, दे तुइश्शा, परमप्रभु यावेमी मोदेंशो पा इन मीश प्रोंइचा गेप्तु। तन्न ङोंइती रे मोदेंशो मबाक्शो बाक्त।
“ए, गे परमप्रभु यावे आ लोव़ मनेंथु मटीब फुल्लु खोदेंशो थुं पाइश्शोपुकी, गे परमप्रभु यावे कली मतुइक्ब मुर खोदेंशो पाइनीनी। इन किकी पिपीमी पशो खोदेंशो पा गे यो परमप्रभु यावे आ सोक्त आ देंशो मटिथु दूली पाइनीनी। प्रस्थान १२:९; लेवी २६:४; रोमी २:२८-२९
मिनु मुर कामी ग्युंबे पा आ मीश नु बाक्शा, नोले ला मेको मरिम्शो बाक्त, दे तुइश्शा, मेको कली प्रोंइचा कली ब्राचा आ पर्बम ब्रेक्स गेशा, आ खिं रे सोइक्ताक्व हना,
मारदे हना गो इन मरिम्शो पतीक नु इन मटितीके तुइक्नुङ। गो मुल सम्म गेपुकी नु बाक्शा यो, गेपुकी परमप्रभु यावे कली गन गन पा मटीब बाक्तीनी। गो बेक्ङा नोले दोशो मरिम्शो पाइनीनी?
परमप्रभु यावे, इन परमप्रभुमी इन ठीक पतीक आ पर्बम इन कली मेको रिम्शो रागी इन के सेल्चा कली मगेवो। मारदे हना गे शुश मटीब मुर बाक्नीनी। प्रस्थान ३२:९