16 मिनु येसुमी “लचा ममाल्नीम। गेपुकीमी एको आन कली जचा गेने” देंत।
का निक्शी मुरुम शुश गेनीम हना यो, आन शोंप मेको क्येङा बारब। का निक्शी चहिं आन गेचा माल्शो मगेथु, प्रुङग दुम्नीम। मत्ती २५:२९; २कोरिन्थी ९:६
गे इं के बाक्शो क्येट ७, ८ जना आन कली वोइक्चा गेमी। मारदे हना रागीम दोदेंशो ठेयब श्येत जाक्बा, मेको गे मतुइक्नेवे।
मिनु नां रिक्चावानु, आ शेंसीबपुकीमी “एको मारेइ मबाक्तीकेम मार जाइनीमी? देल्शो मुर आन कली लचा गेने। गाउं गाउं लशा, ग्याप्शा जामेक्ल” देंतेक्म।
“गोपुकी नु ५ ओटा शोब्ले नु ङांइ निक्शी ङा लाक्शा मारेइ मबा” देंमानु
मिनु यूहन्नामी “सु के फेक्तीक वा निक्शी बाक्मे, मेकोमी फेक्तीक का मबाक्शो कली गेचा माल्ब। सु के जचा थोव़क बाक्मे, मेकोमी जचा मताइब कली गेचा माल्ब” देंमाक्त।
का निक्शीमी “यहूदामी क्येट आ थैली कुरशो बाक्ब। मिनु येसुमी मेको कली पास्सा नाक्त कली ‘मार मार माल्नया, मेको ग्याप्थ लावो, दे मदा कों, प्रुङग आन कली क्येट योक्शा गेवो’ दे मदा कों?” दे मिम्ताक्म।