22 मिनु ठेयब मुरुमी ‘गो इ लोव़म इ कली निसाफ पाइनुङ। आं देंशो मटीब गेय पाइब बाक्नेवे। मार मगेङा, मेको ताक्नुङ। मार मशोक्गु, मेको खुप्नुङ। गो मरिम्शो मुर नङा दे गे तुइश्शोन नवे?
दाऊदमी मेको कली “इ हुश इ पिया तार मोंइसेक्ल। मारदे हना गे ‘गो परमप्रभु यावे आ तेल लुक्शो कली साइक्ता’ देंते। इ शोव़मीन आंम इ कली दोसी सेल्साक्वे” देंमाक्त।
मोपतीके होस पा बाक्कीन। मारदे हना इन पशो लोव़मीन दोस गेचा नु ठीक सुइक्चा पुंइसीनीनी” दे माइक्तीमी।
मिनु ‘ए वारच, ग्युंबे भोज ङा वा मफेक्थु, दोपा एकेर ओव़ङे?’ देंमेनु, सिक्सी पा मारेइ देंने मचबा बाक्त।
गो इन क्येङा हिंती। मारदे हना गे हिंचा ङा होव़प बाक्नीनी। इन मगेशो थोव़क ताक्नीनी। इन मशोक्शो खुप्नीनी’ देंमाक्त।
गे मारदे मेको क्येट वोइक्तीक खिंमी मवोदी? गो मेको आ चाइक्ब तङ वा’ देंमाक्त।
अरेशो लोव़ अरेशो टीब आन कली ब्रेक्शो बाक्ब। मेको लोव़ मटिम्तेक्म हना, सिक्सी पचा माल्नीम। यहूदी नु रागी ङा मुर नेल्ल पापी दुम्तेक्म। मोपतीके परमप्रभु यावेमी मुर नेल्ल आन कली निसाफ पाइब। रोमी २:१२; गलाती ३:२२