27 मेकोमी ‘इन लोक्ब जाक्त। मिनु इन आफोमी जाक्शो तशा, ग्येरसीशा, दोम्शो बाछा क्योरपाइक्तु’ देंमाक्त।
मिनु लेंशा अरु गेय पाइब आन कली ‘नेनीने, गो जचा थोव़की सेल्शा ठीक पाता। लो, जथ जाक्कीन, दे मतीन’ दे ब्रेत्थ सोइक्तीमी बाक्त।
मिनु गेय पाइब का कली ‘इं खिंमी मार दुम्मे?’ दे हिल्लो पवानु,
मिनु मेको नेल्ल नेंशा ‘खिं मओव़नुङ’ दे चुरशा बाक्माक्त। मत्ती २०:१५
इन तौ कान्छामी इं खिं ङा बाक्शो नेल्ल लाइश्शा, तेल्लेम पा थुम्तु। मोदेंशो मुर लेश्शा जाक्मेनु, दोम्शो बाछा क्योरतीनी। मिनु मचुरनुङा ङा?’ देंमाक्त।
मेको मुर आं कली ग्रुम्थ जाक्त। मिनु आं ङोंइती राप्शा ‘आं लोक्ब सावल, मिक्च ताइब दुमो’ देंमेनु, गो मिक्च ताइब दुम्शा, आं ङोंइती राप्शो ताता।
मिनु हनानीया लशा, यहूदा आ खिं जाक्दीश्शा ओव़शा, सावल तारी आ गुइ चाक्शा “आं लोक्ब सावल, गे यरूसलेम रे पिवेनु, लांमी इ तशो प्रभु येसुम सोइक्ताक्यी। मिनु मिक्च ताइब दुमो, परमप्रभु यावे आ सोक्तीम ब्रीशो दुमो” देंमेनु,
मुल ङा मेरे मेको कली वाइल ममिम्थु, आंम क्यी का ङा लोक्ब मिम्तो। प्रभु आ नेंमी यो लोक्ब मिम्तो। मिनु मोदेंशो लोक्ब दुम्शोनु, गेनायो मब्रासीब। १तिमोथी ६:२
मेको मीश मुर आ खिंमी दोम्शो बाछा का बाक्माक्त। मेको मीश मुरुम मेको बाछा क्योरशा क्येशा, फस निवा बाक्त। मिनु बोरब ओख्ती मसुप्शो शोब्ले चोवा बाक्त। प्रस्थान १२:३९