16 मो देंब कली येसुमी “मुर कामी ठेयब भोज का गेचा कली, शुश मुर आन कली ब्रेत्ता बाक्त।
ए आं समी, आं ग्युम्ली, गो आं फल फुल रूमी जाक्ती। गो आं ब्रोव़शो रिना पाइश्शो मूरे नु मस्ला खुप्ताक्ङमी। गो आं सुरबु चाका नु आं खुदो जाइनुङ। गो आं अङगुर शांबु नु आं दूध तूनुङ। ए वारचपुकी, जने तूङीन। वारचपुकी दाक्तीकेम दुक्शो खोदेंशो दुमीन।
मिनु एफ्राइम आ खिं ङा मुर लडाइ पाइब खोदेंशो पा बोल्यो दुम्नीम। अङगुर शांबु तूशो खोदेंशो पा ग्येरसीनीम। आन आलपुकीम मेको तशा शुश ग्येरसीनीम। मेकोपुकीमी ‘गो परमप्रभु यावे आ मुर नय’ दे शुश ग्येरसीनीम।
मिनु परमप्रभु यावे आ सोक्त नु ग्युम्लीमी मुर आन कली “पिने” देंनीस। मिनु सु सुमी मेको लोव़ नेंनीमी, मेकोमी यो “पिने” देंमल। सु सु तूतू दाक्नी, पिने। मिनु ब्रोंइचा गेब ब्वाक्कु मोशा तूङीन। यसैया ५५:१; यूहन्ना ७:३७
नेनीन, गो लाङगाम जाक्शा ‘बाक्नी?’ दे ब्रेत्नुङ। सु सुमी आं सेंदा नेंशा ‘ओव़ङीन’ देंनीमी, गो मेको नु बाक्थ ओव़नुङ। मिनु मेको नु काथा बाक्शा, खमे जाइनुङ। यूहन्ना १४:२३