13 मिनु काबु आ लोव़ नेंथ शुश मुर खुम्समानु, मुर कामी “शेंब, आं लोक्ब कली आं तचा ङा अङस योक्शा गेवो, दे मतीन” दे पुना बाक्त।
परमप्रभु यावे, इन गुइमी रागी दाक्ब मुर आन गुइ रे प्रोंइयीनी। मेकोपुकी मबेक्मा सम्म रिम्शो ला ताइनीम। गे मेको आन कोव़ज ब्रोव़शो थोव़कम प्रिंनीनी। मेको आन तौपुकी यो रूथ्री जाइनीमी। मिनु आन लीशो मारेइ मारेइ आन तौपुकीम ताइनीम।
मेकोपुकीम आं मुर खोदेंशो पा इ बाक्तीक जाक्शा इ ङोंइती नित्नीम। मिनु इ लोव़ नोफा दाइश्शा नेंनीम। तन्न मेकोम इ लोव़ मटीनीम। मेकोम रिम्शो लोव़ पखु पा, आन थुंम चहिं दोपा क्येट चेम्चा, दे मिम्नीम। यसैया ५३:१
मोपा राप्पदमेनु, परमप्रभु यावे आ सोक्तीमी इन कली मार देंचा दो देंचा तुइक्पाइश्शा देंपाइक्ब” दे शेंदीमी बाक्त।
मिनु येसुमी “मार गो इस अङस योक्ब नङा ङा? मनङ” देंमाक्त।
रिम्शो थुं पाइश्शो मुरुमी रिम्शो पाइब। पापम ब्रीशो थुं पाइश्शो मुरुमी चहिं मरिम्शो पाइब। मुर आन थुंमी मार बाक्मे, मेको आन लोव़ नेंशा रिम्शो देय मरिम्शो मेको तुंइसीब। मारदे हना थुंम मार बाक्मे, मेको शोव़ रे ग्रूब।
मेकोपुकीमी मुर आन दातेमी जिचा पोक्नीम। आन थुं गशो खोदेंशो दुम्शा, थमा लोव़ रुप्ने मचाप्नीम। परमप्रभु यावे कली मिम्चा, दाक्चा क्येट चेम्तीके बाक्ब, दे मिम्नीम।