मार लोव़ पाप्तु देंशा हना “मेको मुरपुकी मार, देंना देंन बाक्मा, मार, गे मनेंनी? मेकोपुकीमी ‘परमप्रभु यावे आ योव़शो खिं निक्शी ङा मुर आन कली प्रोंइशा तिल्शो बाक्ब’ देंतेक्म। मो देंतीके मेको मुरपुकीमी आं मुर आन कली आइक्च सेल्शा, मुल रे रागी का यो मनम, दे मिम्नीम” देंत।