4 गो नाक्दो इप्चा कली गोल्ङानु, गेना नां सोव़बा, दे मिम्नुङ। तन्न नाक्दो शुश लाइश्शो दुम्ब। मिनु गो नां मसोव़म सम्म एर ओंथ लोक्सीशा बाक्नुङ।
मेको मुरपुकीम नाक्दो कली नाक्त देंनीम। मिनु सुनी दुम्मेनु ‘नां रिक्त’ देंनीम।
नाक्दो आं रुश शुश खाइक्नीम। मेको खाइक्तीके गेनायो मनाइक्ब।
गो नां लाक्शो ना ङा वांकु खोदेंशो पा जाम्शो बाक्नुङ। थुर थुर पाइश्शो सल्हा खोदेंशो बाक्नुङ।
नाक्दो खाल पाइबमी गेना नां सोव़बा, दे रिम्शो क्येङा यो, गो आं थुं नेल्लेमी परमप्रभु कली शुश रिम्नुङ।
गो थुं खाइश्शा, ङाक्शा दती। गो नाक्दो आं खाट नेल्ल प्रेक्कुमी जिप्पाइक्नुङ। आं इप्तीकेमी ङाक्शा ला बाक्नुङ।
“गे आं कली निन्द्रा पचा यो मगेनीनी। मिनु गो शुश श्येत जशा, ब्वाक्ने यो मचबु।
मिनु लेंशा “गे श्येत जाइब, फश गिवारम राप्चा पुंइसीशा, थुं बारपाइक्चा मपुंइसीशो, गो इ गारो बोल्यो सेल्नुङ। मिनु इ जग साफीर माइश्शो नीलो हीरा के सेल्नुङ। प्रकाश २१:१८-२१
मिनु सुनी कना गेपुकीमी ‘नां रिक्शो हना, रिम्शो दुम वा’ देंनीनी। मिनु नां रिक्ची ना ‘नां सोव़शो हना, गिश रिम्शो दुम वा’ देंनीनी। मारदे हना मार मार ताइनीनी, गे शुश हिंनीनी।