2 “गेपुकी थमा पा हिक्सीशो मुर बाक्नीनी। मिनु तुइक्तीके गेपुकी नु बेक्शा लाइब। गो मेको तुइक्नुङ।
मूर्ख मुर रुप्ब दुम्ने मचाप्ब। मेको मो दुम्त हना, ब्वाकी ङा गधा आ चाइक्ब मुर दुम्शा जरमेशो खोदेंशो दुम्ब।
“मार, गो एको इश्का लोव़ आ पर्बम लोव़ मलेत्नुङा? मार एको लोव़माते आ लोव़ नेल्ल ठीक बाक्बा ङा?
मिनु मेकोमी ख्रुइश्शो तुइक्तीक इन कली शेंदल। मारदे हना तुइक्तीक शुश बाक्नीम। परमप्रभुम इन मरिम्शो पशो आ पा ङा तचा माल्शो सजाइ मगेव। इच्का ला गेप्तु।
मिनु अय्युबम लोव़ लेश्शा
“मार, जोक्ब तुइक्ब मुरुम ओदेंशो ङर ना पुं ङा लोव़ पा लोव़ लेत्चा दुम्बा? मेको आ कोव़जीम फश लोव़मी प्रिंचा दुम्बा?
मुल गे नेल्ल लेतीन। गो इन दातेमी निप्स पाइश्शो मुर का यो मतङमी।
गे मेको आन थुं रे रुप्तीक ग्रुंइताक्नी। मोपतीके गे मेको आन कली ठेयब दुम्चा मगेनी।
गो आं कली शुक्शी पशो लोव़ नेंशो बाक्नुङ। आं थुं ङा रुप्तीकेम आं कली लोव़ लेप्ब सेल्शो बाक्ब।
गे मतुइक्ब मुर कली, अर्ती गेतीनी। मिनु गे शुश रिम्शो लोव़ शेंताक्नी।
शोंप पाइश्शो मुरुमी आंम कली “गो जोक्ब तुइक्ब नङ” दे मिम्ब। तन्न निप्स पाइश्शो प्रुङग मुरुमी मेको कली दोदेंशो बाक्ब, दे रिम्शो पा तुइक्ब।
आबी “गो जोक्ब तुइक्ब नु निप्स पाइश्शो नङ” देंबपुकी श्येत जाइनीनी। हितोपदेस ३:७ रोमी १२:१६
गो ख्रीस्त आ पर्बम मूर्ख दुम्तक। तन्न गे ख्रीस्त आ पतीकेमी जोक्ब तुइक्ब बाक्नीनी। गोपुकी मचाप्ब दुम्तक। गेपुकी चहिं बोल्यो बाक्नीनी। मुरपुकीमी इन कली मान पा ठेयब सेल्नीम। आंइ कली चहिं महिक्नीम। १कोरिन्थी ३:१८
मोदेंशो पशोमी गे मुने दोक्तीनी। इन दातेमी मोदेंशो मुर कली निसाफ पाइब जोक्ब तुइक्ब लोक्ब का मबाक्बा ङा?