आं तौ सोलोमन, इ आफ आ परमप्रभु कली तुइश्शा मालो। इ थुं नेल्लेमी ग्येरशा मेको आ नोले खोतो। मारदे हना परमप्रभु यावेमी इ थुं कोव़ना कोव़न, इन मिम्शो नु पशो नेल्ल तुइक्ब। गे मेको कली माल्तीवी हना, गे थित्नेवे। तन्न गे मेको कली प्रोंइतीवी हना, इ कली गेना हना यो कली प्रोंइब। येरमीया २९:१३-१४; १राजा ११:३१,३३
लेंशा येसुमी “योआन्नेस आ तौ सिमोन, गे आं कली दाक्नेवे?” दे हिल्लो पाप्तु। मिनु येसुमी खेयप सां “आं कली दाक्नेवे?” दे हिल्लो पशो नेंशा, पत्रुस आ थुं खाइक्त। मिनु “प्रभु, गे नेल्ल तुइक्नीनी। गो इन कली दाक्नन्नी, दे तुइक्नीनी” दे माइक्तु। मिनु येसुमी “आं भेडा आन कली योव़मी। यूहन्ना १३:३८; यूहन्ना १६:३०
मिनु मेको मरिम्शो दुम्शा, शुश श्येत जाम्तेक्म हना, मेको कुम्सो मेको आन पशो आ पर्बम आं सांकछी दुम्ब। मारदे हना आन चच युइ मेको कुम्सो शेंसीशा, तुइश्शो बाक्नीम। ‘मेको आन कली गेनुङ’ दे कसम जशो रागीम चाक्चा क्येङा ङोंइती आन मिम्तीके दूली बाक्ब, दे तुइक्नुङ” दे परमप्रभु यावेमी मोसा कली देंत। भजन संग्रह १३९:२