20 बाली नाली रिक्ची ना लाक्तु। बर्खा नुप्त। मो हना यो इं श्येत रे ब्रोंइची ना मजा।
सु अन्न खुप्ची ना खुप्बा, मेको होस पाइब तौ का बाक्ब। अन्न रुप्ची ना इप्ब तौमी आ आफ कली मुने तोक्ब।
श्येत जशो आं मुर आन ङाक्शो नेनीन। ङोन रागी रे नेनीन। मार, परमप्रभु यावे सियोनम मबाक्शो बाक्बा ङा? मेको आ पिप मेकेर मबाक्शो बाक्बा? मारदे मेकोपुकीमी आं कली आन मूर्ति नु आन शोर गाक्शो अर्को रागी ङा देवी देवता आन पर्बम गाइक्पाइय्यीमी?
आं श्येत जशो मुर आ पर्बम गो रोंका पा थुं खाइक्ती।
मारदे हना खिं ङा मुरुमी लाप्चो चोक्ब। मिनु जाक्शोपुकी लाङगाम राप्शा ‘ओव़चा गेकी, प्रभु’ दे ब्रेत्नीनी। तन्न खिं ङा मुरुमी ‘इन कली मतुइक्नन्नी, ते रे जाक्शो ननी?’ देंब। मत्ती २५:११-१२
मेकोपुकीमी इ कली नु इ आल आन कली खपीम राप्नीम। मेकेर फुल्लु का सम्म ख्रोप्शा मलीनीम। मारदे हना गे इ कली ग्रुम्थ जाक्ब कली मतुइक्ती” देंमाक्त। लूका २१:६