9 “आं प्रभु, आं पिप, एको मुरपुकीम परमप्रभु यावे आ लोव़ पाइब येरमीया कली इनारम तोक्शा मरिम्शो पाम्तेक्म। सहरम शोब्ले नुम नोले मेको मेकेर शोव़लुम बेक्ब” देंत।
मारदे हना गो हुलपुकीम मार देंनीमी, दे हिंती। मिनु खिं खिं ङा आन शुक्शी पतीक रे शुश हिंती। मोपतीके गो सिक्सी पा बाक्ती। गो खिं रे मग्रूङ।
मेको आन कली आन तमी तौ आन श्ये ब्वपाइक्नुङमी। सहर पुम्तीके मुर नेल्ल आन नेक्था ङा मुर आन श्ये ब्वाइनीम। आन जोरी सत्रु नु मेको आन कली साइक्चा माल्ब आन गेशो श्येतम मोदेंशो पाइनीम। लेवी २६:२९; ब्यवस्था २८:५३
मिनु पिप सिदकीयाह आ हुकुममी येरमीया पिप आ दरवार खाल पाइब मुर आ जेल्खानम वोइक्चा पुंइसाक्व। मिनु सहर ङा शोब्ले चोतीक रे मनुम्म सम्म, नाक्त किंत किंत मेको कली शोब्ले चाक्शा गेम्तेक्म। मोपा येरमीया पिप आ दरवार खाल पाइब आ जेल्खान ङा लाङगाम बाक्त। येरमीया ३२:२
मिनु पिपम कूशी, एथीयोपीया ङा एबेद-मेलेक कली “एक रे मुर सां आन कली लाइश्शा, मेको परमप्रभु यावे आ लोव़ पाइब येरमीया कली बेक्चा क्येङा ङोंइती इनार रे ग्रुंइदीन” दे अरेप्तु। का निक्शी मुरुमी ३० जना मुर ब्रेश्शो बाक्ब।
मिनु एबेद-मेलेक पिप आ खिं रे लशा पिप कली
तन्न गो इ कली मेको नाक्ती प्रोंइनन। मिनु गे तेको मुर आन क्येङा हिंनेवे मेको आन गुइम मदुम्नेवे’ देंत मतो।
मिनु ४ महिना ङा ९ नाक्ती सहरम थम ठेयब अन्काल दुम्त। मिनु मेको सहर आ आगामी जचा कली मारेइ मबा।
मेको आ मुर नेल्ल हुकयी पा, अन्न माल्ना माल्न गाक्नीम। लेंशा बोल्यो दुम्चा कली आन शोंप लेयनीम। परमप्रभु यावे, मुल आं कली कोव़ङीन। गो महिक्सीशो दुम्ती” देंती।
मेकोपुकीमी आं कली सेसीन खाल्टामी ताइक्ताक्यीमी। आं कली फुल्लुमी यो आप्तीमी।