6 गे सुनी इ वांचेर शोक्को। मिनु नाक्दो यो गेय पचा मप्रोनो। मारदे हना मुल शोक्शो नु आपो शोक्शो तेको ग्रेल्बा, मतुइक्नेवे। निम्फा ग्रेल्नीसी कों? मतुइक्नेवे।
हाम्सो रिम्शो बाक्ब। मुरुमी नां कली तचा दाक्ब।
एको लोव़ नेल्ल रे पा गो मार मिम्ताक्ङ देंशा हना, ठीक पाइब नु जोक्ब तुइक्ब आन पतीक मारेइ मारेइ परमप्रभु आ गुइमी बाक्बाक्त। तन्न मुरुमी आंम कली दाक्तीक नु काइ मदाक्तीक ताइनीम। तन्न मेको मतुइक्बाक्तेक्म।
इ ङोंइती मार गेय बाक्मे, मेको इ सक्ति नेल्लेमी पावो। मारदे हना बेक्शो मुर आन बाक्तीकेम मारेइ मिम्तीके, जोक्तीके नु तुइक्तीके मबाक्ब।
सरीङ रे रेउ नु फुं यिशा, मोशीन मलेप्ब। मेकोमी खप जिप्पाइश्शा बाली नाली ग्रेल्पाइक्ब। शोक्ब कली वांचेर गेशा, मुर आन कली जचा गेब।
ठीक पतीक शोक्कीन। मिनु मप्रोंइचा ङा दाक्तीक अन्न खोदेंशो पा खुप्तीन। गे इन मवाक्शो रू वाक्तीन। मारदे हना इन परमप्रभु यावे कली माल्ची नाक्त जाक्त। मिनु मेको जाक्शा, गे इन कली पाप रे प्रोंइब। येरमीया ४:३; यसैया ५५:६
आंम आन दाक्स पा, चाप्स पा, गेचा चहिं दोदेंशो रुम्सीब देंशा हना, वांचेर शोक्गमेनु, इच्का ला शोक्बमी, इच्का ला खुप्चा ताइब। तन्न शुश शोक्बमी शुश खुप्चा ताइब। हितोपदेस ११:२४-२५; हितोपदेस १९:१७
“परमप्रभु यावे आ लोव़ पावो। नेंचा दाक्ताक्म हना यो, मदाक्ताक्म हना यो, शेंदीमी। मरिम्शो पाइब आन कली लोव़ पावो। मुर आन कली ‘ठीक पचा’ दे शेंदो। आन थुं बारपतो। नेल्ल आन कली फाल्शा, रिम्शो शेंदो। प्रेरित २०:२०,३१