30 गो आं नें बोरपा लोव़ पचा माल्नुङ हना, आं मचाप्शो आ पर्बम आं नें बोरपाइक्नुङ। २कोरिन्थी १२:५
शुश खुदो जचा नु आंम कली ठेयब मिम्शा मान पाइक्चा पुंइसीचा, निम्फा मुर कली मरिम्शो बाक्ब।
अरु मुरुमी इ कली ठेयब सेल्मेक्ल। गे आंमा आंम कली ठेयब मसेलो। अरु आन शोव़ रे ठेयब देंमल, इ आंम शोव़मी “गो ठेयब नङ” मदेनो।
मिनु गालील रागी तेइ तेइ हिरना हिरन लमानु, येसुमी ग्रुम्तीक खिंमी स्वर्ग ङा राज्य ङा ग्येरपाइक्ब लोव़ शेंना शेंन नु रोइ पशो नु रोइमी गुरशो मुर नेल्ल आन कली सापाइक्ना पाइक्न गाक्बाक्माक्त।
मिनु इन कली शेंदन्नीनु, आं रांमी बल मबाक्थु, हिंना हिंन, ख्रिंख्रि पा शेंताक्न्नी। गलाती ४:१३; प्रेरित १८:९; २कोरिन्थी १०:३
नें बोरपाइक्तीक लोव़ शोर गाक्शो बाक्त हना यो, गो आं नें बोरपा लोव़ पचा मप्रोंइनुङ। मारदे हना प्रभुमी छेङछेङ पा तपांइसीशा तुइक्पाइक्ती, दे मुल सम्म इन मतुइश्शो लोव़ तुइक्पाइक्नन्नी।
मुल गो इन पर्बम श्येत जाता हना यो, ग्येरसाक्यी। मारदे हना आं रांमी ख्रीस्त आ लीशो श्येत थुम्पाइक्नुङ। ख्रीस्त आ लीशो श्येत थमा सुइक्ब आन पर्बम बाक्ब। मेकोपुकी ख्रीस्त आ रां बाक्नीम। एफिसी ३:१३; २तिमोथी २:१०