Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




रोमियों 8:10 - Sirmouri

10 पाप के जाँणें तुवाँरा देह्-शरीर मंरा अंदा असो; तबे भे मसीया तुँओं दा बास करह्, जे मसीया तुँओं दा बास करह्; तअ तुँऐं पंणमिश्वर की नंजरी दे बै-कसूर बंण्णों के जाँणें जींऊँदे असो।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

10 जै मसीह तुऔं दा औसौ, तौ आत्मा तुऔं जीवन दैंव जिथुकै तुऐं पौरमेशवर कै साथै सोही ठोहराए गौवै।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




रोमियों 8:10
30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

प्रभू यीशू ऐ तेस्खे जबाब दिता, “जुण्जा कुँऐं मुँह आरी प्यार करला, से मेरे बचन का पाल़्ण करदा; अरह् मेरा बाबा तेसी आरी प्यार करदा, अरह् आँमें तेसी कैई आऐयों तेस्की गंईलो रंह्ऊँबे।


“हाँव दाख्ह अँगूरोह् की बाल असो: अरह् तुँऐं डाल़ी असो! जुण्जा कुँऐ मुँह्दा पाक्का बंणा अंदा रंह्, तअ हाँव तेस्दा बसा अंदा रंह्ऊ; अरह् हाँव तेस्दे बैजाऐ फ़ल देंऊँ, किन्देंखे के तुऐ मुँह शे ज़ोई रंह्ऐयों किऐ ने करी सक्दे।


तुऐं मुँह्दे, अरह् हाँव तिनदा, जू से पुरे ढंग शे ऐक हंऐ ज़ाँव; जिन्दें लई ईयों संईसारी दो ऐजो साफ़ हंऐ ज़ाँव, के तुऐं ही मुँह डेयाल़ी थुवा थिया; अरह् तुऐं ईनू आरी भे तेष्णों ही प्यार करह्, जेष्णों प्यार तुऐं मुँह आरी करह्।


परह् जुण्जा कुँऐं मेरो दितो अंदो ऐजो जल पीला, तेसी हजो कोद्दी भे च़ीष ने लागदी; अरह् जुण्जों जल हाँव तेस्खे देऊँबा, सेजो जल तेस्दो फट्वाँणी जियों फाट्लो, जुण्जो हमेशा के अमर-जीवन खे बड़्दो रंह्लो।”


जुण्जा मेरी देह्-शरीर खाँव, अरह् मेरो लह्ऊँ पीयों, अमर-जीवन तेस्का ही असो; अरह् आखरी के देसे हाँव तेसी आदमी ऊबा जीयाल़ूबा।


अरह् जुण्जा मेरी देह्-शरीर खाँव, अरह् मेरो लह्ऊँ पीयों, से सदा मुँदा बास करदा, अरह् हाँव तेस्दा बसा अंदा रंह्दा।


ईन्देंखे जेष्णाँ ऐकी आदमी के जाँणें पाप संईसारी दा आया, अरह् पापो शी मऊँत आऐ, तअ: ऐशी दाँई मऊँत सोभी आदमी मुँझी फऐली गऐ, किन्देंखे के सोभीऐं पाप करी थुवा।


ऐशे दाँई पाप मऊँती के जाँणें राज्य करदा रूवा, परह् अमाँरे प्रभू यीशू मसीया के जाँणें, आँमों पंणमिश्वर की नंजरी दे बै-कसूर बंणाँऐंयों आप्णा राज्य की शुरूवात करले अरह् आँमों अमर-जीवन तोड़ी नींले।


जे तेस्की ही आत्त्मा जिन्ऐं यीशू मरे अंदे मुँझ्शे जीऊँदे करे, से तुँओं दे बसे आँदें असो; तअ जिन्ऐं यीशू मसीया मरे अंदे मुँझ्षा जींऊँदा करा, से तुवाँरे देह्-शरीर भे आप्णी आत्त्मा के जाँणें जुण्जा तुँओं दा बसा अंदा असो, से जियाल़्दा ऐ।


पबित्र-ग्रन्थों दो लिखी भे थो, के “आगला आदमी, मतल्व आदम जीऊँदा जींव बंणा” अरह् आखरी आदम जीवन देणों वाल़ी आत्त्मा बंणी।


आपु-आप्खे जाँच्चो-पर्खो के तुँऐं बिश्वाष दे असो ऐ के आथी ने। आपु-आप्खे जाँच्चो-पर्खो। कियो तुँऐं आप्णें बारे दो ऐजो जाँण्दें ने, के यीशू मसीया तुँओं दे असो? ना तअ तुँऐं जाँच्च-परख दे नि-काँम्में निक्ल़ी रूऐ।


किन्देंखे के आँमें जींन्दे जीऊँ सदा यीशू के जाँणें मंऊँती के हाथो दे दिऐ ज़ाँव, के यीशू का जीवन भी अमाँरे नाँष बाँन देह्-शरीर दा पर्गट हों।


जू पाप शा अजाँण्दा थिया, तेसी ही तेने अमाँरी ताँईऐं पापी बंणाँऐया, के आँमें तिन के जाँणें धार्मिक्त्ता बंणी ज़ाँव।


किन्देंखे के मुँह मसीया की गईलो शुँल़ी-फ़ाँशी चड़ाया गुआ, परह् ऐबे हाँव जीऊँदी ने आथी, परह् मसीया मुँह्दें जीऊँदी असो; अरह् हाँव देह्-शरीर दा ऐबे जू जीऊँदा असो, तअ सिर्फ तेसी बिश्वाष दा जीऊँदा असो; जू पंण्मिश्वर के बैटे गाशी असो, जिन्ऐं मुँह शो पियार करह्; अरह् मेरी ताँईऐं आप्णी जीयाँन दिती।


अरह् बिश्वाष के जाँणें मसीया तुवाँरे दिल-सासो दे बंसो, अरह् हाँव तुवाँरी ताँईऐं ऐजी प्रार्थना करू, के तुँऐं प्यार दे ज़ड़ पाक्ड़ियों आप्णी पह्-नींव पाक्की करह्,


किन्देंखे के हाँव दूई के बिचो दा अदमो दा लटकी रूआ, दिल तअ ऐशो चहाँव, के आप्णीं ऐजी देह्-शरीर छ़ुड़ियों ऐकदंम मसीया कैई ज़ाऊँ; किन्देंखे के ऐजो मुँखे बैजाऐ आछो असो।


अरह् हाँव तिन्दा संमाँऐ ज़ाऊँ, के आप्णी तियों धार्मिक्त्ता आरी, जुण्जी अज्ञाँ-निय्म शी माँनी ज़ाँव; परह् तेसी धार्मिक्त्ता आरी, जुण्जें के मसीया दी बिश्वाष कर्णों के कारण असो; अरह् तेसी बिश्वाष लंई पंण्मिश्वर आँमों आप्णी नंजरी दे धर्मी बंणाँऐ दियों।


जिन कैई पंण्मिश्वर ऐ पर्गट करणा चाया, के तिन कैई ऐजा ज्ञाँन हों, के गऐर यहूदी कैई तेसी भेद् की बड़ियाऐ का मोल का असो, अरह् से ऐजो असो, के मसीया जेस्दा बड़ियाऐ का भूर्षा असो, से तुँओं दे बास करह्।


किन्देंखे के प्रभू आपु ही स्वर्गो शे ऊदे आँदे; तेसी बख्ते लेल्लापूर, अरह् मुँख्या दूत का शब्द शुँणाई पड़दा, अरह् पंण्मिश्वर की तूरी फूकरी ज़ाँदी; अरह् जू मसीया दे मँरी रूऐ, सेजे ही आगे ऊबे जीऊँदे।


पंण्मिश्वर की जैठी अलाद जिनके नाँव स्वर्गो दे लिखी थुऐं, तिनकी खुम्ल़ी के नंजीक आऐ रंह्, अरह् सोभी का नियाँव कर्णो वाल़ा पंण्मिश्वर अरह् तिनके कारण सीद्ध करे अंदे धर्मी की आत्त्माऐं तिन कैई आऐ रंह्।


अरह् जेष्णों आदमी खे ऐकी बई मर्णो, अरह् तिन्दे पाछी नियाँव का हणों जरूरी पाक्को असो।


तबे मुँऐ स्वर्गो शी ऐजी धाव शुणीं, “लिख: भागोईत हंदें से मंरे अंदे, किन्देंखे के ऐबे तिनकी मंऊँत प्रभू दे हंदी,” ऐजो “साच्चो असो!” पबित्र-आत्त्मा बुलो, “होर, से आप्णी कष्टो-मेंह्नत शा बिषाँव कर्दे, किन्देखे के तिनके भले काँम-काज़ तिनकी ही गईलो असो।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ