Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 5:8 - Sirmouri

8 जबे तेने सेजी कताब ऊँडी करी पाऐ, तअ सेजे चारे जींव अरह् च़ौबीष के च़ौबीष अगुऐ तेसी छ़ैल़्टे के सहाँम्णें लाँम्बे पसरे। तिनके ऐकी नाँव के हाथों दी रंणशिंगे-कनाँल़ी थी, अरह् धूप, जू पबित्र लोगों की प्रार्थना ऐ असो; से भरे अंदे सुन्नें के बैलुऐ थिऐ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

8 जोबै तैणै किताब कौरे पाए, तौ सैजै चारै प्राणी औरौ चौबीशौ पुराणिया तैसी मेम्ने कै सामणै झौकै गौवै; हरेक पुराणियाए ऐक बीणा औरौ सूनै लैई बौणेयौंदा छाना पाकड़ै राए थिया। छाना धूप लैई भौरेयौंदा थिया जू पौरमेशवर कै पवित्र लोगौ की प्रार्थनाओं खै दिखांव।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 5:8
27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

दुज़ै देसे संत्त-यूहन्ना नहाँण-कराँणों वाल़े ऐ प्रभू यीशू आप्णे ढबे आँदे देखियों बुलो, “देखो, ऐजा पंण्मिश्वर का छैल़्टा असो; जुण्जा संईसारी के पाप टीपियों नींह्दा।


जिन्दें लई बादे लोग बैटे के भे तेष्णी ही आदर-ईज्जत करह्; जेष्णीं बाबा के आदर-ईज्जत करह्; किन्देंखे के जुण्जा कुँऐं बैटे की आदर-ईज्जत ने करदा, से बाबा के भे आदर-ईज्जत्त ने करदा; जिन्ऐं आप्णाँ बैटा डेयाल़ी थुवा थिया।


अरह् तबे से आप्णाँ जैठा बैटा संईसारी के सहाँम्णें हाजीर कर्दे बख्त्ते बुलो: “पंण्मिश्वर के बादे स्वर्गदूत्त तेस्खे लाँम्बे पसरियों प्रणाँम करह्।”


धर्ती के सेजे बादे रंहणों वाल़े, तैथू बूणेर के पुजा करह्, जिनके नाँव माँरे अंदे छ़ैल़्टे के जीवन की कताबे दे संईसारी की उत्पत्ति के बख्तो शे ऊँबे लिखे अंदे ने आथी।


तबे मेरे ऐशो जाँणियों जेष्णों मुँऐ ऐक काँचों का ढाब देखी लुवा, जिन्दी आग जैऐ मिलाऐ थंऐ, मुँऐं तेसी कुँड की टिराँव्टी गाशी तिनू खड़े देखे; जिन्ऐं तेथू खराब-माँरकुट बुँणेंर अरह् तेथ्की मुँर्ति अरह् तेथ्को नाँव की गीनती गाशी जीत्त पाऐ थंऐ थी, अरह् तेस्की हाथों दी पंण्मिश्वर के जाँणें देऐ गऐ ऐक कनाल़ भे थी।


तबे तिनू चौऊँ जींव मुझ्शे ऐकिऐ तिनू सात्त स्वर्गदूत्त पंण्मिश्वर खे, जू ज़ूगौ-ज़ूगौ तोड़ी जीऊँदा असो, तेस्के रोष शे भरे अंदे सुन्नें के सात्त बैलुऐ दिते;


तबे चौबीषो अगुऐ अरह् चौऊँ जींव ऐ पंण्मिश्वर के सहाँम्णें जुण्जे सिंगाँस्हणों गाशी बंईठे अंदे थिऐ तिनखे लाम्बे पसरियों प्रणाँम करियों अरार्धना कर्दे लागे: “आमीन! हाल्लेलूय्याह!”


सेजे च़ौबीष अगुऐ सिंगाँस्हणों गाशी बईठणों वाल़े के सहाँम्णें लाँम्बे पसरियों, आप्णें-आप्णें ताज-मुँकुट तिनखे स्मर्पित करियों तिनकी आरार्धना करह्।


तेसी सिंगाँस्हणों के चौऊँ ढबे च़ौबीष सिंगाँस्ण असो; अरह् तिनू सिगाँस्हणों गाशी च़ौबीष अगुऐ लोग चींट्टे खोट्णों बाँम्बियों बईठे अंदे असो, अरह् तिन्के मुँढो गाशी सुन्नें के मुँकुट-ताज असो।


अरह् तेसी सिंगाँस्हणों के सहाँम्णें बिल्लौर के जेष्णाँ काँच का समुँन्द्र असो। अरह् बिच्चों के सिंगाँस्हणों के बीच दे अरह् सिगाँस्णों के चौऊँ ढबे चार जींव असो, जिन्के आगू-पाछू आँखी ही आँखी असो।


चौऊँ जींव के छ: छ: पाखो असो, अरह् चौऊँ ढबे हजो आखी ही आखी असो; अरह् से रात्ती देसो बिना रूकी स्त्तुति-बड़ियाऐ ऐजी करह्: बिषाँव करे; ऐजो ही बुल़्दें रंह्, “पबित्र, पबित्र, पबित्र, प्रभू पंण्मिश्वर, सर्ब-शक्त्तिमाँन, जू थिया, अरह् जू असो ऐ, अरह् जू आँणों वाल़ा असो।”


जबे मुँऐ देखो, तअ तेसी सिंगाँस्ण अरह् तिन्दे के जींव अरह् तिनू अगुऐ के चौऊँ ढबे बैजाऐ स्वर्गदूत्त का रोल़ा शुँणाँ, जिनकी गिनती लाख्ह् अरह् करोड़ो की थी,


सेजे स्वर्गदूत्त जुराल़ों ऐजो गीत्त गाँदें रूऐ: “सेजा छ़ैल़्टा, जेसी कुरबाँण करा गुवा, पराकर्म, बोलबाला, ज्ञान, शक्त्ति, आदर, बड़ियाऐ, स्त्तुति का हंक-अधिकार असो।”


अरह् चारे जींव ऐ आमीन बुलो, अरह् तिनू अगुऐ लाँम्बे पसरियों तिनकी आरार्धना करी।


तबे मुँऐ तेसी सिंगाँस्ण अरह् चारों जींव अरह् तिनू अगुऐ के बीचो दा, जेष्णाँ ऐक काटा अंदा छ़ैल़्टा खड़ा देखा। तेस्के सात्त शिंगों अरह् सात्त आखी थी; ऐजी पंण्मिश्वर की सात्ते आत्त्मा असो, जुण्जी संईसारी की बादी धर्ती गाशी डियाल़ी गई थी।


तबे मुँऐ छ़ैल़्टा सात्ती सिलो मुँझ्शी ऐक सिल च़ूड़दे देखी, अरह् तिनू चार जींव मुँझ्शी ऐकी के ऐजी गर्जन नाँद् लई बुल्दे शुँणों: “आओ!”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ