Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 22:6 - Sirmouri

6 तेने स्वर्गदूत्ते हजो मुँखे बुलो, “जुण्जो किऐ हेभी तोड़ी बुलो गुवो; सेजो साच्चो अरह् बिश्वाष ज़ुगौ असो, प्रभू ऐ, जुण्जे ऋषियों की आत्त्माओं के पंण्मिश्वर असो, तिन्ऐं आप्णें स्वर्गदूत्त आप्णें दासो कैई सेजो सब-कुछ पर्गट कर्दे डेयाल़े, जुण्जो शीघों हंणों वाल़ो असो।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

6 तोबै स्‍वर्गदूतै मुंकैई बौल़ौ, “ऐजी सौबै बातौ जू ताखै बौताए रैई, साची औसौ औरौ पूरी तरह शै बिशवाश कौरणौ लायक औसौ। जिथुकै प्रभु पौरमेशवर जैसीए पौरमेशवर कै बातौ बौताणौवाल़ै कै आपणा आत्मा दैय राए थिया। सैजाई औसौ जैणै मुखै, जू कै तैसका स्‍वर्गदूत औसौ, ताखै सैजौ बौताणौ कारिए भैजै राए जू कै तावल़ो हौणौवाल़ौ औसौ।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 22:6
26 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

आदमी का बैटा आप्णें स्वर्गदूत्त डियाल़्दा, अरह् से तेसी राज्य के नाँष कर्णो के कारण अरह् कू-कर्म कर्णो वाल़े कठै करला,


जेष्णों तिन्ऐ आप्णे पबित्र ऋषियों के मुँह ज़ात्ती शो जुण्जे ज़ूगौ-ज़ूगौ शे ऊँबे हुऐ, अरह् आऐ; तिन्ऐं बुलो थियों।


“संत्त-यूहन्ना नहाँण-कराणों वाल़े की आँऊणीं तोड़ी, अरह् ऋषी मूसा खे भेंटे गुऐ निय्म, अरह् ऋषी लोगों का दब-दबा बंणा अंदा रूवा; तबे संत्त-यूहन्ना नहाँण-कराँणों वाल़े के आँणों के बख्तो शे ऊबी पंण्मिश्वर के राज्य के खुष्खबरी का प्रचार शुणाँया ज़ाँदा लागा; अरह् बादे लोग ईन्दें दाखिल हंणों की जूरे-जबरिऐ कोशिष कर्दे लागी रूऐ।


तबे संत्त-पतरस शुह्झ़ी-होष दा आऐ, तबे तिन्ऐ आपू ही आरी बुलो; “ऐबे मुँऐ जाँणी पाव, के प्रभू ऐ आप्णा दूत्त डेयाल़ियों मुँह राजा हेरोदेस के हाथ शा छुड़ाऐया, अरह् यहूदियों के बादे भोर्षे गाशी पाणीं फेरियों तिनका बादा पलाँन खत्त्म करियों मुँह बंचाऐ दिता।”


पंण्मिश्वर ऐ ऐशा दाँई आप्णाँ बुल्णाँ पुरा करा, जिन्दे के मुँताबिक तिनके मसीया खे दु:ख्ह भोगणाँ थिया; अरह् जेसी तिन्ऐं सोभी ऋषियों के मुँख्ह शा आगे ही घोषित्त करी थुवा थिया।


जिन्दे का तिन्ऐं आगे ही आप्णें बरंमबाँणी कर्णो वाल़े ऋषियों के जाँणें, पबित्र-ग्रन्थों दा,


अरह् ऋषियों की आत्त्मा ऋषियों के बष दी असो।


हे भाऐ बंईणों, हाँव ऐशो बुलू, के बख्त कंम असो, ईन्देंखे ऐशो चेंई के जुण्जे शादी-शुदा असो, से तेष्णें रंह्, जेष्णें बिन बियाऐ असो;


अरह् तुँओं जू कल़ेष भेंटो, तुऐ अमाँरी गईलो चऐनं शे; तेसी बख्ते जबे के प्रभू यीशू आप्णे शक्त्तिशाली दूत्तों की गईलो, भभ्कदी आगी शे स्वर्गो शे पर्गट हले,


तअ जबे अमाँरे संईसारिक बाबा आँमों खे डाँट-झाड़ दियों, तअ आँमें आप्णे बाबा के आदर-ईज्जत करह्; तअ जे अमाँरा आत्त्मिक बाबा आँमों डाँटो-झ़ाड़ो तअ आँमों तिनकी आदर-ईज्जत तिन्दे शे भे जादा कर्णी पड़ो; जियों डाँट-झ़ाड़ लई आँमों खे जीवन भेंटो।


किन्देंखे के कुँऐं भे बरंम्बाणीं आदमी की हिछ़या शी कोद्दी ने हंदी, परह् ऋषी जंण पबित्र-आत्त्मा की जाँणें ऊकसाऐ ज़ाँणों लई पंण्मिश्वर की ढबे शो बुलो।


जू तुँऐं पबित्र ऋषियों के जाँणें आगे ही बुली गई, अरह् तबे प्रभू यीशू के खास-चैले के जाँणें आँमों खे छूट्कारा देणों वाल़े के जाँणें दिती गई अज्ञाँ-निय्म तुवों कैई शे हजो चींत्तै कराऐ ज़ाँव।


यीशू मसीया का बखाँण, जुण्जा तिनखे पंण्मिश्वर की ढंबे शा भेंटा थिया, जिन्दे लंई से आप्णें सेंवक-दास खे नंजीक आणों वाल़ी घट्णाँ देखाँव; तिन्ऐं आप्णें स्वर्गदूत्त डेयाल़ियों ऐसी बखाँण का ज्ञाँन आप्णें सेवक संत्त यहून्ना कैई शा कराया;


आँन्दित्त हों: ‘हे स्वर्गो! आँन्दित्त हों, हे पबित्र लोगो! खास-चैले अरह् ऋषियों! किन्देंखे के पंण्मिश्वर ऐ तिन्खे तुँवाँरी गईलो, करे गुऐं बुरे बरताव कर्णो खे सजा देऐ थंऐ।’”


तबे स्वर्गदूत्ते मुँखे बुलो, “ऐजो लिख: भागोईत असो! सेजे जुण्जें छ़ैल़्टे के जाज़्ड़े-विवाह के भोज दे खाँदें बय्दी थुऐं।” तबे तिन्ऐ मुँखे बुलो, “ऐजे बचन पंण्मिश्वर के साचे बचन असो।”


तिन्ऐं जुण्जें तेसी सिंगाँस्हणों गाशी बंईठे अंदे थिऐ, तिन्ऐं बुलो, “देख! ऐबे हाँव सब-कुछ़ नुंओं करी देऊँबा!” तबे तिन्दे पाछ़ी तिन्ऐं मुँखे बुलो, “ऐजी बातो ऊँबी लिख, किन्देंखे के ऐजी बातो बिश्वाष ज़ूगी, अरह् साच्ची असो।”


तबे जिनू स्वर्गदूत्तो कैई आखरी की सात्त बिब्ती-अब्ल़ी शे भरे अंदे सात्त बैलुऐ थिऐ, तिनू मुँझ्शा ऐक मुँह कैई आया, अरह् मेरी गईलो बातो करियों बुलो, “ईथे आ, हाँव ताँव कैई शी दुल्हन-जाज़्ड़ी मतल्व छैल़्टे की घरवाल़ी के दर्षण कराऊँबा।”


तबे ईन्दें पाछ़ी तेने स्वर्गदूत्तें मुँह कैई शी जीवन के जल की नंदी देखाऐ, जुण्जी बिल्लौर के जेष्णी छ़लक्दी, साफ सीसै हार्षी की जेऐ थी, जुण्जी पंण्मिश्वर अरह् छ़ैल़्टे के सिगाँस्ण शी बंह्दें नींक्ल़ों थी।


“हाँव, यीशू, मुँऐ कलीसियाओं के बारे दी ऐजी बातो पर्गट कर्णो खे आप्णाँ दूत्त तुओं कैई डेयाल़ी थुवा; हाँव राजा दाऊद के बंष-गंड़ी का सोभी शी खास अलाद असो, अरह् झ़ीषौ बियाँणीं दा चंमम्कणों वाल़ा तारा असो।”


“देख, हाँव शीघा आँणों वाल़ा असो! भागोईंत्त असो! सेजे जुण्जे ईयों कताबे की बरंम्बाँणीं की बातो दे चालो।”


इन बातो पाछी मुँऐं संईसारी दी देखियों झ़ैठ पाऐयों का देखी लो, के स्वर्गो दो ऐक दुवार खुली अंदो असो, अरह् जेसी मुँऐं आगे रंणशिंगै-कनाँल़ी की जेई गूँह्ज दा आपु आरी बात कर्दे शुँणाँ थिया, से ही बुलो, के “ईथै ऊँबा आ; अरह् हाँव सेजी बातो ताँव कैई शी देखाऊँबा, जुण्जी बातो ईन्दें पाछी हंणीं जरूरी ही असो।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ