Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 22:17 - Sirmouri

17 पबित्र-आत्त्मा अरह् दुल्ह्नं ईनू दुई की ऐजी ही बिनन्त्ति असो; “आओ!” जेने शुँणीं लुओं, से भे बुलो; “आओ!” सेजा जुण्जा च़ींषा असो से भे पीयों, अरह् जुन्जा कुँऐ हिछ़ुक असो, से भे ऐई मु़ँझ़ी दाँण भेट्णों के रूप दो जीवन को जल मुँझ़्शो पीयों।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

17 पौरमेशवर का आत्मा औरौ मेम्ने कै दुल्हन यीशु कैई बौल़ौ, “ताखै पाकौ आणौ चैंई।” सौबै जू ऐजौ शुणु, तैसी बै ऐजौ बौलणौ चैंई, “आ!” जू कुणिए बै तिशा औसौ, सै इथै आव। सैजौ पाणी पियौ जू जीवन दैंव, जू कै तिनु सौबी कै मुफ्त दौ भैटौ जू इथुकै पिणु चांव।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 22:17
29 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

तबे सेजे दुईनें चैले, संत्त-यूहन्ना के ऐजी बात शुँणियों प्रभू यीशू पाछी चाले।


प्रभू यीशू ऐ तियों खे जबाब दिता, “जे तू पंण्मिश्वर के बरदाँन पंह्छ़याँदी, अरह् ऐजो भे जाँण्दी के ऐजा कुँण असो; ‘जेने मुँह कैई शो पाँणी माँगी लो’, तअ तू तेसी कैई शो माँगदी अरह् से ताँव्खे अमर जीवन को जल देंदा।”


तबे तिऐं तिरंई ऐं प्रभू यीशू खे बुलो, “हे महाँराज! तुँओं कैई कुँऐ शो पाँणी ऊबो गाड़्णों खे किऐ भे ने आथी; अरह् ऐजा कुँवा तअ बैजाऐ नींगुवा असो; तअ तबे तुओं सेजो अमर जीवन को जल केथै शो भेंट्दो?


परह् जुण्जा कुँऐं मेरो दितो अंदो ऐजो जल पीला, तेसी हजो कोद्दी भे च़ीष ने लागदी; अरह् जुण्जों जल हाँव तेस्खे देऊँबा, सेजो जल तेस्दो फट्वाँणी जियों फाट्लो, जुण्जो हमेशा के अमर-जीवन खे बड़्दो रंह्लो।”


“चालो, ऐक आदमी देखो, जिन्ऐं मेरे जीवन की बादी बातो शुँणाँऐ दिती; झुण्जी किऐ मुँऐ करी थंई थी; कंद्दी ऐशो ने हंईयों के सेजे ही ‘मसीया’ हले?”


मेल़ै के आखरी, अरह् खास देसे, प्रभू यीशू खह्ड़े हुऐ; अरह् तिन्ऐं जुराल़ो बुलो, “जे कुँऐ च़ीषा असो, तअ से मुँह कैई आँव, अरह् ऐजो जीवन को जल मुँह कैई शो पीयों।


परह् तिनकी कृपा शा तेसी छुट्कारे के जाँणें जू मसीया यीशू दा असो, तिन्दे लई बै-कसूर बंणाँऐ ज़ाव।


परह् आँमों दी ईयों संईसारी की आत्त्मा ने, परह् आँमों सेजी पबित्र-आत्त्मा भेटी रंऐ, जू पंणमिश्वरे आप्णें दिल शी आँमों खे देऐ थऐ, के आँमें सेजी बादी बातो जाँणी पाँव जुण्जी पंणमिश्वर की असो।


तबे मुँऐ स्वर्गो शी ऐजी धाव शुणीं, “लिख: भागोईत हंदें से मंरे अंदे, किन्देंखे के ऐबे तिनकी मंऊँत प्रभू दे हंदी,” ऐजो “साच्चो असो!” पबित्र-आत्त्मा बुलो, “होर, से आप्णी कष्टो-मेंह्नत शा बिषाँव कर्दे, किन्देखे के तिनके भले काँम-काज़ तिनकी ही गईलो असो।”


जिनके काँन हों से शुँणी पाव, के पबित्र-आत्त्मा कलीसियों खे का बुलो। के जुण्जा जींत्ती ज़ाँव, हाँव तैस्खे तेसी जीवन के बड़े डाल़-पेड़ मुँझ्शो जू पंण्मिश्वर के स्वर्गो दा असो, तिन्दें के फल़ खाणों देऊँबा।”


तबे मुँऐं पबित्र नंगरी नंऐं यरूशलेम पंण्मिश्वर कैई शी, मतल्व स्वर्गो शे ऊँदे आँदे जेष्णीं कुँऐ दुल्हन आप्णें दुल्हें खे सजी-धजियों बिना कल़क के आँव तेष्णीं देखी।


तबे तिन्ऐ मुँखे हजो बुलो, “सब काँम-काज़ खत्त्म हऐ गुवा; हाँव, अल्फ़ा अरह् ओमेगा असो, मतल्व शुरू अरह् अंन्त्त असो। हाँव च़ीषै खे जीवन-जल के फ़ट्वाँणीं शो, ऐई मुँझ़ी पाँणीं पीयाँऊबा।


तबे जिनू स्वर्गदूत्तो कैई आखरी की सात्त बिब्ती-अब्ल़ी शे भरे अंदे सात्त बैलुऐ थिऐ, तिनू मुँझ्शा ऐक मुँह कैई आया, अरह् मेरी गईलो बातो करियों बुलो, “ईथे आ, हाँव ताँव कैई शी दुल्हन-जाज़्ड़ी मतल्व छैल़्टे की घरवाल़ी के दर्षण कराऊँबा।”


तबे ईन्दें पाछ़ी तेने स्वर्गदूत्तें मुँह कैई शी जीवन के जल की नंदी देखाऐ, जुण्जी बिल्लौर के जेष्णी छ़लक्दी, साफ सीसै हार्षी की जेऐ थी, जुण्जी पंण्मिश्वर अरह् छ़ैल़्टे के सिगाँस्ण शी बंह्दें नींक्ल़ों थी।


“हाँव, यीशू, मुँऐ कलीसियाओं के बारे दी ऐजी बातो पर्गट कर्णो खे आप्णाँ दूत्त तुओं कैई डेयाल़ी थुवा; हाँव राजा दाऊद के बंष-गंड़ी का सोभी शी खास अलाद असो, अरह् झ़ीषौ बियाँणीं दा चंमम्कणों वाल़ा तारा असो।”


किन्देंखे के बीच, के सिंगाँस्हणों गाशी बंईठा अंदा छ़ैल़्टा तिनका चराईया हंदा; से तिनू जीवन के जल के फटवाँणीं तोड़ी नींदा पंण्मिश्वर तिनकी आखी शे बादे आशुओं आगू घुष्दा”।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ