Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 22:1 - Sirmouri

1 तबे ईन्दें पाछ़ी तेने स्वर्गदूत्तें मुँह कैई शी जीवन के जल की नंदी देखाऐ, जुण्जी बिल्लौर के जेष्णी छ़लक्दी, साफ सीसै हार्षी की जेऐ थी, जुण्जी पंण्मिश्वर अरह् छ़ैल़्टे के सिगाँस्ण शी बंह्दें नींक्ल़ों थी।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

1 तोबै स्‍वर्गदूतै मुखै ऐक नोंदी दिखाए जिंदु जिन्दगी कौ पाणी थियु। पाणी साफ कांचो कै जैशणौ चौमकौ थियु। ऐजौ पौरमेशवर औरौ मेम्ने कै सिंहासन शै बौंहदौ लाग रौ थियु।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 22:1
30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

(अरह् जे तेस्के जाँणें पंण्मिश्वर की बड़ियाऐं हंदी) तअ पंण्मिश्वर भे तेस्की बड़याऐ कर्दे; अरह् से शीघी ही तेस्की बड़ियाऐ कर्दे।


“परह् जबे सेजा मद्त्तगार मंतल्व सच्चाई की आत्त्मा आली, जियों हाँव तुओं खे बाबा कैई शी डेयाल़ूबा; तअ से मेरे बारे दी गुवाऐ-शाज़्त्त देली;


परह् जुण्जा कुँऐं मेरो दितो अंदो ऐजो जल पीला, तेसी हजो कोद्दी भे च़ीष ने लागदी; अरह् जुण्जों जल हाँव तेस्खे देऊँबा, सेजो जल तेस्दो फट्वाँणी जियों फाट्लो, जुण्जो हमेशा के अमर-जीवन खे बड़्दो रंह्लो।”


ऐबे से पंण्मिश्वर के सोऐं ढबै खास पद्-भार गाशी बंईठियों, अरह् पंरम-पिता कैई शी सेजी पबित्र-आत्त्मा भेटियों, जिन्दें का बाऐदा पंण्मिश्वरे ऐं आगे ही करी थुवा थिया; तियों पबित्र-आत्त्मा तिन्ऐं आँमों गाशी ऊँदी-पैरी दित्ती; जियों तुऐं आपु देंखी, अरह् शुँणीं लंऐ।


यीशू मसीया का बखाँण, जुण्जा तिनखे पंण्मिश्वर की ढंबे शा भेंटा थिया, जिन्दे लंई से आप्णें सेंवक-दास खे नंजीक आणों वाल़ी घट्णाँ देखाँव; तिन्ऐं आप्णें स्वर्गदूत्त डेयाल़ियों ऐसी बखाँण का ज्ञाँन आप्णें सेवक संत्त यहून्ना कैई शा कराया;


किन्देंखे के सेजी नंगरी पंण्मिश्वर की बड़ियाई लई, संजाऐ गंऐ थीं; अरह् तियों बैजाऐ किम्मत्ती रंत्तन, सूर्यकाँन्त्त की जैऐ चंम्मक लंई से चंमम्की रंऐ थी।


तबे तिन्ऐ मुँखे हजो बुलो, “सब काँम-काज़ खत्त्म हऐ गुवा; हाँव, अल्फ़ा अरह् ओमेगा असो, मतल्व शुरू अरह् अंन्त्त असो। हाँव च़ीषै खे जीवन-जल के फ़ट्वाँणीं शो, ऐई मुँझ़ी पाँणीं पीयाँऊबा।


तबे जिनू स्वर्गदूत्तो कैई आखरी की सात्त बिब्ती-अब्ल़ी शे भरे अंदे सात्त बैलुऐ थिऐ, तिनू मुँझ्शा ऐक मुँह कैई आया, अरह् मेरी गईलो बातो करियों बुलो, “ईथे आ, हाँव ताँव कैई शी दुल्हन-जाज़्ड़ी मतल्व छैल़्टे की घरवाल़ी के दर्षण कराऊँबा।”


पबित्र-आत्त्मा अरह् दुल्ह्नं ईनू दुई की ऐजी ही बिनन्त्ति असो; “आओ!” जेने शुँणीं लुओं, से भे बुलो; “आओ!” सेजा जुण्जा च़ींषा असो से भे पीयों, अरह् जुन्जा कुँऐ हिछ़ुक असो, से भे ऐई मु़ँझ़ी दाँण भेट्णों के रूप दो जीवन को जल मुँझ़्शो पीयों।


तेने स्वर्गदूत्ते हजो मुँखे बुलो, “जुण्जो किऐ हेभी तोड़ी बुलो गुवो; सेजो साच्चो अरह् बिश्वाष ज़ुगौ असो, प्रभू ऐ, जुण्जे ऋषियों की आत्त्माओं के पंण्मिश्वर असो, तिन्ऐं आप्णें स्वर्गदूत्त आप्णें दासो कैई सेजो सब-कुछ पर्गट कर्दे डेयाल़े, जुण्जो शीघों हंणों वाल़ो असो।”


जू जींत्ती ज़ाव, हाँव तेसी आप्णी गईलो सिंगाँस्हणों गाशी बईठाल़ूबा, जेष्णाँ हाँव भे जींतियों आप्णे बाबा की गईलो सिंगाँस्हणों गाशी बऐठी गुवा।


तेष्णीं ही मुँऐं बादी संईसारी-स्वर्गो दी, ईयों धर्ती थाँई पताल़ो दी, संमुन्द्रो अरह् तिन्दी बंसी अंदी बादी सिर्जी-बंणाई अंदी चींजो दी, अरह् सब-कुछ जुण्जो किऐ तिन्दो असो, तिनू ऐजो बुल्दे शुँणों: “छ़ैल्टे का अरह् सिंगाँस्हणों गाशी बईठा अंदा असो, स्त्तुति, आदर, बड़ियाऐ, अरह् हंक-अधिकार, सदा-सदा हंदा रंह्!”


तबे मुँऐ तेसी सिंगाँस्ण अरह् चारों जींव अरह् तिनू अगुऐ के बीचो दा, जेष्णाँ ऐक काटा अंदा छ़ैल़्टा खड़ा देखा। तेस्के सात्त शिंगों अरह् सात्त आखी थी; ऐजी पंण्मिश्वर की सात्ते आत्त्मा असो, जुण्जी संईसारी की बादी धर्ती गाशी डियाल़ी गई थी।


किन्देंखे के बीच, के सिंगाँस्हणों गाशी बंईठा अंदा छ़ैल़्टा तिनका चराईया हंदा; से तिनू जीवन के जल के फटवाँणीं तोड़ी नींदा पंण्मिश्वर तिनकी आखी शे बादे आशुओं आगू घुष्दा”।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ