Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 15:7 - Sirmouri

7 तबे तिनू चौऊँ जींव मुझ्शे ऐकिऐ तिनू सात्त स्वर्गदूत्त पंण्मिश्वर खे, जू ज़ूगौ-ज़ूगौ तोड़ी जीऊँदा असो, तेस्के रोष शे भरे अंदे सुन्नें के सात्त बैलुऐ दिते;

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 15:7
13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

किन्देंखे के से आपु ही अमाँरे बारे दो बुलो, के तुँओं कैई अमाँरो आँणों केष्णों हुओ; अरह् तुँऐं केशे मुर्त्तियाँ छ़ुड़ियों पंण्मिश्वर के ढबे फिरे, जू जीऊँदे अरह् साच्चै पंण्मिश्वर की सेवा करह्।


हाँव जीऊँदी असो; हाँव मँरी गुवा थिया, परह् ऐबे देखो, हाँव ज़ूगौ-ज़ूगौ तोड़ी जीऊँदा असो; अरह् मंऊँत्ती अरह् अंधलोक की ताल़ी-कुँन्जी मेरे हंक-अधिकार दी असो।


अरह् जू ज़ूगौ-ज़ूगौ तोड़ी जीऊँदा असो, अरह् जेने स्वर्ग अरह् जुण्जो किऐ ईन्दो असो, अरह् धर्ती को जू किऐ ईन्दो असो, अरह् संमुन्द्रो को जू किऐ ईन्दो असो, सेजो बाँणों सिर्जो, तिन्दें की षौ खाऐयों बुलो, “ऐबे तअ हजो देर ने हंदी।


सेजे भे पंण्मिश्वर के रोष, के सूर पीला, जुण्जी पंण्मिश्वर के रोष के बैलूवें दी पाऐ गऐ थी, तेसी पबित्र-स्वर्गदूत्तो, अरह् छ़ैल़्टे के सहाँम्णें आग, अरह् गंन्धक की गईरी बैद्णीं दे पाऐ ज़ाले।


तबे मुँऐ स्वर्गो दे ऐक हजो बड़ी नंखी चींन-निशाँणी देखी, मतल्व सात्त स्वर्गदूत्त जिन कैई सात्त आखरी बिब्त्ति थी, किन्देंखे के तिनके खत्त्म हंणों गाशी पंण्मिश्वर के रोष खत्त्म हंदा थिया।


ईन्देंखे आगले स्वर्गदूत्त ऐ ज़ाऐयों आप्णा बैलुवा धर्ती गाशी पेरी दिता। जिन्दें का नंतिजा ऐजा हुवा, तिनू आदमी ऐ, जिनू गाशी तेथू खराब-खाऊरे बुँणेंरो की छाप-मुँहर थी, अरह् जुण्जे तेथू खाऊरे बुँणेंरो की मुर्ती के पूजा करह् थिऐ, तिन्दे फोड़े-दु:ख्णें फाटे।


तबे बैलुऐ लई सात्त स्वर्गदूत्तों मुँझ्शे ऐकी ऐ आऐयों मुँखे बुलो, “ईथे आओ, हाँव तुँओं कैई शी सेजी माँनी अंदी बड़ी बैष्या जियों खे सजा आगे ही तैयार असो सेजी तुँओं कैई शी देखाऊँबा, जुण्जी आगे ही बैजाऐ पाँणी गाशी बऐठी रंऐ


तबे जिनू स्वर्गदूत्तो कैई आखरी की सात्त बिब्ती-अब्ल़ी शे भरे अंदे सात्त बैलुऐ थिऐ, तिनू मुँझ्शा ऐक मुँह कैई आया, अरह् मेरी गईलो बातो करियों बुलो, “ईथे आ, हाँव ताँव कैई शी दुल्हन-जाज़्ड़ी मतल्व छैल़्टे की घरवाल़ी के दर्षण कराऊँबा।”


सेजे च़ौबीष अगुऐ सिंगाँस्हणों गाशी बईठणों वाल़े के सहाँम्णें लाँम्बे पसरियों, आप्णें-आप्णें ताज-मुँकुट तिनखे स्मर्पित करियों तिनकी आरार्धना करह्।


जबे तेने सेजी कताब ऊँडी करी पाऐ, तअ सेजे चारे जींव अरह् च़ौबीष के च़ौबीष अगुऐ तेसी छ़ैल़्टे के सहाँम्णें लाँम्बे पसरे। तिनके ऐकी नाँव के हाथों दी रंणशिंगे-कनाँल़ी थी, अरह् धूप, जू पबित्र लोगों की प्रार्थना ऐ असो; से भरे अंदे सुन्नें के बैलुऐ थिऐ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ