Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 15:1 - Sirmouri

1 तबे मुँऐ स्वर्गो दे ऐक हजो बड़ी नंखी चींन-निशाँणी देखी, मतल्व सात्त स्वर्गदूत्त जिन कैई सात्त आखरी बिब्त्ति थी, किन्देंखे के तिनके खत्त्म हंणों गाशी पंण्मिश्वर के रोष खत्त्म हंदा थिया।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

1 जोबै सैजौ खत्म हौए गौ, तौ मोऐं गौयण दा ऐक ओका निशान दैखा जू कै बैजाए अनौखा औरौ बैजाए डौरावणा थिया। तिथै सात स्‍वर्गदूत थिए जू सात जौई-जौई तरह कै समस्याए नियौंदे थिए। सैजी समस्याए आखरी औसौ जिथुकै जोबै सै खत्म हौए जांदी तोबै पौरमेशवर का गुस्सा खत्म हौए जांदा।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 15:1
21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

अरह् ऐत्रा जोराल़ा लेल्लयाँऐया, जेष्णाँ शेर नाँदियों; अरह् जबे से लेल्लयाँऐया तअ नाँदिंणों के सात्त गूँह्ज शुँणाई दित्ती।


दुज़ी बिब्त्ति बिती गऐ; देखो, च़ीज़ी बिब्त्तिी शीघी आँणों वाल़ी असो।


सेजे भे पंण्मिश्वर के रोष, के सूर पीला, जुण्जी पंण्मिश्वर के रोष के बैलूवें दी पाऐ गऐ थी, तेसी पबित्र-स्वर्गदूत्तो, अरह् छ़ैल़्टे के सहाँम्णें आग, अरह् गंन्धक की गईरी बैद्णीं दे पाऐ ज़ाले।


तबे तेने स्वर्गदूत्तें धर्ती गाशी आप्णों पंईनों कत्तिऐटू फेरो अरह् धर्ती के दाख्ह-अंगूरोह् के फल़ काटियों आप्णे पंण्मिश्वर के रोष के बड़े रंस कुँड दे पाऐ दिते;


तबे मुँऐ देऊँठी मुँझ्शी ऐक जुराल़ी धाव तिनू सात्त स्वर्गदूत्तों का स्वागत्त् कर्दे शुणाँई दिता: ज़ाओ! पंण्मिश्वर के रोष के सात्ते बैलुऐ धर्ती गाशी पेरी दियों।


तबे बैलुऐ लई सात्त स्वर्गदूत्तों मुँझ्शे ऐकी ऐ आऐयों मुँखे बुलो, “ईथे आओ, हाँव तुँओं कैई शी सेजी माँनी अंदी बड़ी बैष्या जियों खे सजा आगे ही तैयार असो सेजी तुँओं कैई शी देखाऊँबा, जुण्जी आगे ही बैजाऐ पाँणी गाशी बऐठी रंऐ


जात्ती-जात्ती मार्णो खे तिनके मुँह ज़ात्ती शी ऐक पुईनी तरवार नींक्ल़ो। से लोहे के मुँगरे लई तिनू गाशी राज कर्दे, अरह् सर्ब-शक्त्तिमाँन पंण्मिश्वर के डराव्णें रोष की सूर के कुँड दे दाख्ह-अंगूरह् घींजला।


तबे जिनू स्वर्गदूत्तो कैई आखरी की सात्त बिब्ती-अब्ल़ी शे भरे अंदे सात्त बैलुऐ थिऐ, तिनू मुँझ्शा ऐक मुँह कैई आया, अरह् मेरी गईलो बातो करियों बुलो, “ईथे आ, हाँव ताँव कैई शी दुल्हन-जाज़्ड़ी मतल्व छैल़्टे की घरवाल़ी के दर्षण कराऊँबा।”


जबे मुँऐ हजो देखो, तअ अस्माँनों के बीच दा, ऐक बाज ऊड़ादे अरह् जुराल़ो ऐजो बुल्दे शुंणों, के “सेजे च़ीन स्वर्गदूत्त जिनको फुकर्णो हेभी हजो असो, धर्ती के रंहणों वाल़े गाशी हाऐ! हाऐ! हाऐ!”


तबे मुँऐ तिनू सात्ते स्वर्गदूत्त देखे, जू पंण्मिश्वर के सहाँम्णें खह्ड़े रंह्, अरह् तिनखे सेजी सात्त रंणशिंगें-कनाँल़ी देई गई।


तबे सेजे सात्त स्वर्गदूत्त जिन कैई सात्त रंणशिंगें-कनाँल़ी थी, तिनू बजाँदे तैयार हुऐ।


ओके आदमी जू तियों मूँरी लई ने मँरी थी, तिन्ऐ आप्णी हाथों के करे अंदे काँम-काज़ शा आप्णा मंन ने बद्ल़ी, के दुष्ट-आत्त्मा की, हजो सुन्नें अरह् चाँदी अरह् पीतल अरह् पात्त्थर अरह् काठ की मुर्त्तियों की पूजा ने करह्, जू ना देख्दी, अरह् ना शुँण्दी, अरह् ना से आगु हाँड्दी;


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ