Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 14:15 - Sirmouri

15 तबे ऐक स्वर्गदूत्त देऊँठी शा बाँईडा नींक्ल़ा, अरह् तैस्खे बुलो, जुण्जा बाद्ल़ो गाशी बऐठी रूवा थिया, तेने जुराल़ी धाव देऐयों बुलो, “आप्णों कत्तिऐटू करियों लुण्दा लाग, किन्देंखे के लोण्णों का बख्त आऐ गुवा, ईन्देंखे के संईसारी धर्ती के खेच़ौ पाची रूऐ।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

15 तोबै ऐक ओका स्‍वर्गदूत जू कै चौथा स्‍वर्गदूत औसौ पौरमेशवर कै सौंदेश खै लैयौ तैसी मन्दिर शै बायरै ओऊवा जू स्वर्ग दा औसौ। तैणै बादल़ौ पांदी बौठैयौंदे आदमी खै जोर दैयौ बौल़ौ, “शाख कै काटणौ का सौमय आए गौआ। इथकारिए ऐबै आपणै दरांती चोलाव, औरौ शाख कै काटैया कौरौ।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 14:15
20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

गींऊँ, अरह् शींऊँ शाख सह्लाणों के बख्त्तो तोड़ी ईनू ऐबे साथी बड़णों दियों, जबे शाख पाजी ज़ाली, तअ शाख लुण्णों सलांणों वाल़े धियाड़ूवा खे हाँव अज्ञाँ देऊँबा, के ऐजे जाँगल़ी बींज़ शींऊँ कठै करियों ईन्दें के पूल़े-बीडै बानियों, फूकी दियों, अरह् आछे गींऊँ मेरे खल़े-खलियान दे कठै करह्।”


जेने बऐरी ऐ तेथू ज़ाँगल़ी बींज़ बोंऐ थो थियों, सेजा दुष्ट शैतान असो; लुणाँऐं संईसारी का अंत्त असो, अरह् काट्णों वाल़े स्वर्गदूत्त असो।


तअ: तुँऐं आप्णे नाना-बाबा के पापो का घड़ा पुरा करियों शियों लाऐयों भरी दियों।


परह् जबे सेजा दाँणा पाची ज़ाव, तबे से बड़िया लागो, अरह् तबे तिन्दें के लुणो छाँट्णों-कारंहणों का बख्त हऐ ज़ाँव।”


अरह् से गऐर यहूदी खे खुषख्बरी की बातो शुँणाँणों शे आँमों रूकी दियों, जू तिनू लोगो खे मुँक्त्ति ने भेंटो, अरह् सदा तिनके पाप का घह्ड़ा भरा अंदा रंह्; अरह् तिनू गाशी पंण्मिश्वर का भयानक कोप-कुरूध आऐ पंईचा।


तबे पंण्मिश्वर की जुण्जी देऊँठी स्वर्गो दे असो, सेजी खुली गऐ, अरह् तेस्की देऊँठी दा तेस्के वाचा का संनदूक देखिया; जिन्दें शे बिज्ल़ाव गुड़ाको की धूमराल़ों अरह् भूईच्ल़ो हुऐ, अरह् बैजाऐ शोरू पड़े।


से भे तेथू आगले बुँणेंर के हंक-अधिकार जेष्णाँ काँम-काज़ करो थियों; अरह् धर्ती अरह् ईन्दें रंहणों वाल़े लोगो कैई शी तेथू आगले बुणेंरो की जेऐ जेथ्का बड़ा घाव आछा हुवा थिया पूजा कराँव थियो।


मुँऐ झ़ेठ पाऐ, अरह् देखो, ऐक ऊज्ल़े बाद्ल़ो गाशी आदमी के बैटे जेष्णाँ कुँऐं बऐठी रूवा थिया, जेस्के मुँढों गाशी सुन्नें को मुँकुट-ताज अरह् हाथो दो पुईनों कत्तिऐटू असो।


तबे: तिन्ऐं जुण्जे बादल़ों गाशी बंईठें अंदे थिऐ, तिन्ऐ संईसारी धर्ती गाशी आप्णों कत्तिऐटू लाओं, अरह् धर्ती की लूणाँऐं करी।


तबे ऐक हजो स्वर्गदूत्त तियों देऊँठी शा बाईंडा नींक्ल़ा जुण्जी स्वर्गो दी असो, तेस्की हाथो दो भे ऐक पंईनों कत्तिऐटू थियों।


तबे ऐक ओका स्वर्गदूत्त, जेस कैई आगी गाशी हंक-अधिकार थिया, से बेदी-पूजो मुँझ शा बाँईडा नींक्ल़ा, अरह् तेसी कैई भे पंईनों कत्तिऐटू थियों, तिन्ऐं जुराल़ों बुलो, “आप्णों पंईनों कत्तिऐटू लई संईसारी धर्ती गाशी दाख्ह-अंगूरोह् के गुँछ़ै काटी दियों, किन्देंखे के ईन्दें की बाली दे गुंछ़ै पाची रूऐ।”


देऊँठी शे सेजे सात्ते स्वर्गदूत्त जिन कैई सात्ते बिब्त्ती-ओब्ल़ी थी; से बाँईडे आऐ, जिन्ऐं मंल-मंल के शुद्ध, ओज्ल़े, चंम्कदार खोट्णों बाँम्बे थुऐ थिऐ, अरह् तिनकी छात्ती गाशी ऊदी सुन्नें की कमरी दी गाच़्च़ी बाँनी थंऐ थी।


सात्तवें स्वर्गदूत्तें आप्णा बैलुवा बागुरी दा पेरी दिता, अरह् देऊँठी के सिंगाँस्ण शा ऐजा बड़ा गूँह्ज हुआ, “पुरो हुवो!”


तिनू ऋषी की आत्त्मा जुराल़ी लेरो मारियों बुल्दी लागी, “हे बड़े प्रभू! सच्चाई गाशी चाल्णों वाल़े, पबित्र! प्रभू तुँऐं कोबे तोड़ी अमाँरा नियाँव ने कर्दे? अरह् ईयों संईसारी धर्ती दे रंहणों वाल़े, लोगो कैई शा अमाँरे लह्ऊँ का बद्ल़ा कबे लोंदे?”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ