Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 14:10 - Sirmouri

10 सेजे भे पंण्मिश्वर के रोष, के सूर पीला, जुण्जी पंण्मिश्वर के रोष के बैलूवें दी पाऐ गऐ थी, तेसी पबित्र-स्वर्गदूत्तो, अरह् छ़ैल़्टे के सहाँम्णें आग, अरह् गंन्धक की गईरी बैद्णीं दे पाऐ ज़ाले।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 14:10
45 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

प्रभू यीशू ऐ तियों खे जबाब दिता, “तुँऐं ने जाँण्दी के तुँऐं का माँगी लों। जुण्जा दुख मेरे सहंणाँ कियों तुँऐं संह्ऐंन करी पाँदे?” तिनिऐं तिन्खे बुलो, पिं-पाँदे


“तबे राजा आप्णें डेरे ढबे के लोगों खे टाटी नाँऐयों बुल़्ला, ‘मुँह कैई शे दुर्के ज़ाव, श्रापित्त लोग! हमेशा के नंरक की आगी दे ज़ाव, जुण्जी शैतान अरह् तेस्के दूत्तों खे आगे ही तियार असो।


तबे से दाँणिक आगुड़े हुटियों उटमुँल़े खे पड़े, अरह् ऐजी प्रार्थना करी, “हे मेरे पिता जे हऐ सको तअ ऐजा बड़ा दु:ख मुँह गाशी आँणों शा टल़ी दियों, तबे भे जेष्णों हाँव चहाँऊ तेष्णों ने, परह् जेष्णों तुँऐं चहाँव तेष्णों ही हों।”


जुण्जा कुँऐं ईयो नाँष बाँन अरह् पाप वाल़े ज़ूंग दा मुँह अरह् मेरे बचन दा सरमाँऐं ज़ाव तेस्खे आदमी का बैटा भे जबे आप्णें पिता की बड़ियाई दा पबित्र स्वर्गदूत्त की गईलो आला, तअ से भे तेसी मानणों दा सरमाँऐं ज़ाँदा।”


(जेथै नंर्को का किड़ा कद्दी ने मरदा, अरह् ना तेथै के आग कद्दी भे हिष्दी)


तिन्ऐं ऐजा जबाब दिता, “सुबेदार कुरनेलियुस जुण्जा धर्मी, अरह् प्रभू! का भगत्त, अरह् पंण्मिश्वर का डर-भय माँनणों वाल़ा असो; अरह् तेस्का बादे यहूदी लोग, भे आदर-ईज्जत्त करह्, अरह् तेस्खे ऐक पबित्र स्वर्गदूत्त ऐं अज्ञाँ देऐ थंऐ; के से तुओं आप्णें कागी बंईदो, अरह् से तुओं कैई शे बचन की खुषख्बरी शुँणों।”


अरह् तुँओं जू कल़ेष भेंटो, तुऐ अमाँरी गईलो चऐनं शे; तेसी बख्ते जबे के प्रभू यीशू आप्णे शक्त्तिशाली दूत्तों की गईलो, भभ्कदी आगी शे स्वर्गो शे पर्गट हले,


जैशे दाँई सदोम अरह् अमोरा अरह् तिनके ऊँडे-पूँडे के नंगर, जुण्जे तिनके जिऐ कू-कर्मी बंणी रूऐ थिऐं, अरह् पराई देह्-शरीर पाछी लागी रूऐ थिऐ, तिनू लोग आगी की सजा दे भस्मं हऐयों ओकी खे अनाँणों बंणें।


तबे तिनू चौऊँ जींव मुझ्शे ऐकिऐ तिनू सात्त स्वर्गदूत्त पंण्मिश्वर खे, जू ज़ूगौ-ज़ूगौ तोड़ी जीऊँदा असो, तेस्के रोष शे भरे अंदे सुन्नें के सात्त बैलुऐ दिते;


तेसी भूईच्ल़ो लई तेसी बड़े नंगर के च़ींन टूक्ड़े हुऐ, अरह् जात्ती-जात्ती के नंगर ढल़ी गुऐ; अरह् बड़े बेबीलोन को चींत्ते पंण्मिश्वर कैई कराऐ गुवो, के से आप्णें रोष की डाह्-जल़्ण की सूर तिन कैई शी पियाँव।


किन्देंखे के सोभी जात्ती-जात्ती के लोगे ऐ तियाँरे कू-कर्णी बिच्के-काम के डराव्णी सूर पी थंऐ, धर्ती के राजाओं ऐ तियाँरी गईलो कू-कर्म बिच़्के-काम करी थुऐ, अरह् बादी संईसारी धर्ती के बईपारी लोग तियाँरे भोग-बिलास के धंन शे धंनवाँन-सैठ बंणी गुवे।”


तिन्ऐं जेष्णों करी थो: तुँऐं भे तिनकी गईलो तेष्णों ही करह्, तिनके अ-धर्मो का तिनशा दो गुँणा बद्ल़ा लुऐ, जिन्ऐं जैष्णें बैलुऐ दो मिलाऐ थो, तुँऐं तेष्णों ही दो गुणाँ मिलाऐयों तिनखे तैयार करह्।


जात्ती-जात्ती मार्णो खे तिनके मुँह ज़ात्ती शी ऐक पुईनी तरवार नींक्ल़ो। से लोहे के मुँगरे लई तिनू गाशी राज कर्दे, अरह् सर्ब-शक्त्तिमाँन पंण्मिश्वर के डराव्णें रोष की सूर के कुँड दे दाख्ह-अंगूरह् घींजला।


सेजो बुँणेंर, अरह् तेस्की गईलो सेजे झूठे ऋषी, थाँम्बड़े गुवे, जेथू ऐ तेसके सहाँम्णें संईसारी दी ऐशी चींन-नींषाणीं देखाऐ थी, जिन्दे के जाँणें तेने तिनू भरंमाँऐं-दुरंताँऐ जिनू गाशी तेथू बईच़ीं की छाप-मुँहर थी, अरह् जुण्जे तेथू बुँणेर की पूजा करह् थिऐ। तिनू जीऊँदे ही तियों आगी की झील नंरक दे, जू गंन्धक शी जल़्दी रंह्, तिनू बादे तिन्दें पाऐ गुऐ।


तबे शैतान, जेने तिनकी गंईलो छ़ल करा थिया; तेसी आग अरह् गंन्धक की झ़ील दा फ़ेरकाऐ दिता, जेथै सेजो खराब बुणेंर अरह् झ़ुठै ऋषी भे फ़ेरकाऐ थुऐ थिऐ; तेथै तिनकी ज़ूगौ-ज़ूगौ खे चोरी करी ज़ाली, अरह् से तड़फंदे रंह्ले।


ईन्दें पाछ़ी मंऊँत्त अरह् अंधलोक दुईन्नें आगी की झ़ील दे पाऐ दिते। अरह् सेजी आगी की झ़ील जुण्जी दुज़ी मंऊँत्त असो;


परह् डराड़ो, अरह् बै-बिश्वाषियों, नींच़ हत्त्याँरे, अरह् च़ूर-जार, अरह् जादू-टूण्णें कर्णों वाल़े, मुँर्त्ती पूज्णों वाल़े, अरह् हर किस्समं के झूठों बुल्णों वाल़े, का नाँष हंदा, अरह् तिनू भभ्कदीं आग, अरह् गंन्धक की झ़ील, दे पाऐ देईदें, जुण्जी के दुज़ी मंऊँत्त हंदी!”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ