Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रकाशितवाक्य 12:12 - Sirmouri

12 ईन्देंखे हे स्वर्ग; अरह् ईन्दें रंहणों वाल़े लोग, आँनन्द-खुशी मंनाँऐयों अरह् मंगन हऐ ज़ाव! परह् फ़िट्कारा असो, ईयों धर्ती, अरह् समुँन्द्रों खे; किन्देंखे के ऐ ऐजो जाँणीं पाँव के तुवाँरा बंख्त्त हजो ठीका ही असो, किन्देंखे के शैतान तुओं तोड़ी पंह्ऊँचीं गुवा, अरह् से बैजाऐ रोषै शा भरी गुवा, किन्देंखे के तेस कैई ऐजा पता लागी गुवा, के ऐबै मेरा बंख्त्त ठींका ही असो।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

12 इथकारिए तुऔं सौबी खै खुश हौणौ चैंई जू इथै स्वर्ग दै रौंव। पौरौ तुऐं जू धोरती पांदी औसौ औरौ जू समुन्द्र दै औसौ तुऔं पांदी तरस खाणा चैंई, जिथुकै दुष्टआत्माओं का अगुवा शैतान धैनै तोंवारै धोरे आए गौआ। सै सौथीखै बैजाए गुस्सा औसौ जिथुकै सै जाणौए कै तावल़ाई ही तैसका अंत हौए जांदा।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रकाशितवाक्य 12:12
18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

हाँव तुओं खे बुलू, के ऐष्णें पंण्मिश्वर के दूत्त भे तैसी पापी खे खुशी मंनाँदे; जुण्जा मंन बद्ल़ियों पसतावा करह्।”


“अस्माँनों दे पंण्मिश्वर के बड़ियाऐं, अरह् धर्ती गाशी तिनू आदमी गाशी जिन शे से खुशी असो, तिनू शाँण्त्ति भेंटली।”


“किन्देंखे शीघे ही से, जुण्जे आँणों वाल़े असो; से आऐ ज़ाँदें अरह् से देर ने कर्दी;


हे प्यारे साथियों, ऐजी बात तुँओं शी चुप्पी ने रंह्, के प्रभू कैई ऐक देस भे हजार सालो जै-तोड़ो हों; अरह् हजार साल भे ऐक देस जियो असो।


अरह् जू ज़ूगौ-ज़ूगौ तोड़ी जीऊँदा असो, अरह् जेने स्वर्ग अरह् जुण्जो किऐ ईन्दो असो, अरह् धर्ती को जू किऐ ईन्दो असो, अरह् संमुन्द्रो को जू किऐ ईन्दो असो, सेजो बाँणों सिर्जो, तिन्दें की षौ खाऐयों बुलो, “ऐबे तअ हजो देर ने हंदी।


धर्ती दे रंहणों वाल़े, तिनके मँर्णों शे आँनन्द-खुशी अरह् मंगन हले, अरह् ओका ओकी कैई भेंट डेयाल़्ले, किन्देंखे के ईनू दुईनें बरंम्बाँणीं कर्णो वाल़े धर्ती दे रंहणों वाल़े लोग सताऐ थुऐ थिऐ।


दुज़ी बिब्त्ति बिती गऐ; देखो, च़ीज़ी बिब्त्तिी शीघी आँणों वाल़ी असो।


तबे सेजा बड़ा पाँखों वाल़ा अजंगर मतल्व सेजा ही पुराँणा शंगाव जैस्खे इबलीस, मतल्व जेस्खे शैतान बुली, अरह् बादी संईसारी का भरंमाँणों वाल़ा थिया, तेसी तेस्के दूत्तों आरी ऊदा धर्ती गाशी फेरकाऐयों पट्की दिता।


तैथू ऐ पंण्मिश्वर कैई चूगली कर्णो खे आप्णों मुँह खुलो, के तिनका नाँव अरह् तिनके ताँम्बू मतल्व स्वर्गो दे रंहणों वाल़े की चूगली करह्।


आँन्दित्त हों: ‘हे स्वर्गो! आँन्दित्त हों, हे पबित्र लोगो! खास-चैले अरह् ऋषियों! किन्देंखे के पंण्मिश्वर ऐ तिन्खे तुँवाँरी गईलो, करे गुऐं बुरे बरताव कर्णो खे सजा देऐ थंऐ।’”


जबे मुँऐ हजो देखो, तअ अस्माँनों के बीच दा, ऐक बाज ऊड़ादे अरह् जुराल़ो ऐजो बुल्दे शुंणों, के “सेजे च़ीन स्वर्गदूत्त जिनको फुकर्णो हेभी हजो असो, धर्ती के रंहणों वाल़े गाशी हाऐ! हाऐ! हाऐ!”


आगली बिबत् तअ बिती गऐ, देखो, ऐबे ईन्दें पाछी दो बिब्त्ति हजो आँणों वाल़ी असो।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ