Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




मरकुस 8:34 - Sirmouri

34 प्रभू यीशू ऐ लोगो की बादी भीड़ो आरी आप्णें चैले समेंत आपु कैई बऐदियों बुलो, के “जुण्जा कुँऐं मुँह पाछी आँणो चहाँव, सेजा आपु-आप्खे बिसरी ज़ाव, अरह् से आप्णा शुँल़ी-फ़ाँशी थागियों मुँह पाछी चालो।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

34 यीशुए भीड़ौ समैंत आपणै चैलै खै आपणै धोरे बौएदैयौ तिनुखै बौल़ौ, “जै तुऐं मैरै चैलै बौणणे चांव, तौ तुऔं खै आपणी इछाएं छोड़णी पौड़ली। औरौ आपणा क्रूस टिपेबा मैरै पौछौड़ियौ चालणौ पोड़लो (आपणै क्रूस सोणो का मतलब औसौ दुख औरौ नेंदैया सोणै पोड़दै औरौ आपणै प्राण तक बै दैणै पोड़लै)।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




मरकुस 8:34
43 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

अरह् जुण्जा कुँऐं आप्णा शुँल़ी-फ़ाँशी थागियों मुँह पाछी ने चालो, से मेरा चैला बंण्णों ज़ुगा आथी ने।


तबे प्रभू यीशू ऐ आप्णे चैले खे बुलो, “जे कुँऐं मुँह पाछी आँणों चहाँव, तअ से आपु खे बै-जियाँन जाँणियों आप्णा शुँल़ी-फ़ाँशी मंतल्व दु:ख थागो, अरह् मुँह पाछी चालो।


बाँईडे ज़ाँदी बई तिनू शमौन नाँव का ऐक कुरेनी आदमी भेटा। तिन्ऐ तेसी बेंगार दा थाँम्ब्ड़ा, के यीशू का शुँल़ी-फ़ाँशी थागियों चाल।


प्रभू यीशू ऐ तेसी पियार शा तेसी टक-टकी लाऐयों दे:खा; अरह् तेस्खे बुलो, “ताँव दे ऐक कमी हजो भे असो, ज़ा जू किऐ ताँव कैई असो, तैथू बिकियों गरीब कंगालो खे बाँडी दे, अरह् मुँह पाछी चाल, अरह् ताँव स्वर्गो दो धंन भेंट्दो,”


तबे प्रभू यीशू ऐ लोग आपु कैई बऐदियों बुलो, “तुँऐं बादे झुणे मेरी शुणो अरह् सम्झो।


“साँगड़ी देओल़ी दो भिटो ज़ाणों कठींण हो, परह् तुँऐं भे कोशिष करह्; किन्देंखे के हाँव तुँओं खे बुलू, के कोशिष कर्णो गाशी भे भहिते लोग तिन्दें दाखिल ने हऐ बल़्दे।


“ऐष्णों ही तुँओं मुँझ्शा जुण्जा आदमी आप्णों सब-कुछ़ ने छुड़ी दियों; तअ से मेरा चैला ने बंणी सक्दा।


ऐजो शुँणियों, प्रभू यीशू ऐ बुलो, “ताँव दे ऐबे भे ऐक कंम्मी असो, आप्णो बादो सब-कुछ बीकियों गरीब कंगालो खे बाँडी दे, अरह् मुँह पाछी चाल, तअ ताँव्खे स्वर्गो दो धंन भेट्लो।”


जबे सोभी लोगे शुँणी लुओ थियों, तअ प्रभू यीशू ऐं आप्णें चैले खे बुलो।


प्रभू यीशू ऐ तिनू सोभी खे बुलो, के “जे कुँऐं मुँह पाछी आँणों चहाँव, तअ आप्णी बादी हिछ़या छुड़ी दियों, अरह् रोज-रोज आप्णें दु:खो शुँल़ी-फ़ाँशी टिपियों मुँह फाछी चालो।


मेरी भैंड़ो मेरो चूचकार्णो शुँणों ऐ, अरह् हाँव तिनू पंह्छ़ियाँणू ऐं; अरह् से मुँह पाछ़ी-पाछ़ी चालो।


तबे तिन्ऐं प्रभू यीशू तेसी जागे दे नींऐं; जिन्देंखे (इब्री भाषा दा “गुलगुता” बुली; जिन्दें का मंतल्व “खोपड़ी” के जागा बुली ज़ाँव; अरह् प्रभू यीशू ऐं आप्णा शुँल़ी-फ़ाँशी आपु थागी थुवा थिया)।


खास-चैले ओकी चैले के मंन पाक्कै कर्दें रंह् थिऐ, अरह् तिनखे से बिश्वाष दे बड़्णों खे हिमम्त्त दियों थिऐ; अरह् से बुलो थिऐ, के आँमों भाँव बैजाऐ दुंख्ह-कल़ेष संह्ऐन कर्णें पड़ले; तबे भे आँमें पंण्मिश्वर के राज्य दे जरूर ज़ाँदे।


आँमें जाँणोंऐं, के अमाँरा पुराँणा सभाव तिनू आरी शुँल़ी-फ़ाँशी चढ़ाऐ पाँया, जू आँमें पाप के बष दे ने रंह्;


अरह् जे अलाद असो, तअ आँमें पंणमिश्वरो के बारिस भे असो, अरह् मसीया की गईलो सग्गै वारिस असो, के जे आँमें तिनू आरी दु:ख भुगबे तअ तिनकी गईलो आँमों बड़ियाऐ भे जरूर भेट्दी।


हे मेरे भाऐ बंईणों, मुँह तेसी तारीफ की शौह्, जू अमाँरे प्रभू यीशू मसीया दा हाँव तुवाँरे बारे दा करू, के हाँव रोज मंरू।


ईन्देंखे जे भोजन के जाँणें मेरे भाऐ के बंऐणीं के ढैस-ठोकर लागो, तअ हाँव कद्दी भे कोसी कारण शा माँस ने खाँदी, कद्दी ऐशो ने हईयों के मेरे भाऐ की बंऐणी दी ढैस-ठोकर ने लागो, अरह् हाँव तिनके पाप का भागी ने बंणू।


किन्देंखे के हाँव कोसी के बंष दा ने आथी, अजाद असो; तबे भे हाँव सोभी का दास-बैठू बंणाँ; किन्देंखे के हाँव भहिते लोग खीचियों लियाँऊ।


किन्देंखे के मुँह मसीया की गईलो शुँल़ी-फ़ाँशी चड़ाया गुआ, परह् ऐबे हाँव जीऊँदी ने आथी, परह् मसीया मुँह्दें जीऊँदी असो; अरह् हाँव देह्-शरीर दा ऐबे जू जीऊँदा असो, तअ सिर्फ तेसी बिश्वाष दा जीऊँदा असो; जू पंण्मिश्वर के बैटे गाशी असो, जिन्ऐं मुँह शो पियार करह्; अरह् मेरी ताँईऐं आप्णी जीयाँन दिती।


अरह् जू प्रभू यीशू मसीया के असो, तिन्ऐ देह्-शरीर की बुरी हिछा, अरह् तिन्दें के शोक, समेत शुँल़ी-फ़ाँशी चढ़ाऐ पाँव।


परह् ऐशो ने हऐयों के हाँव अंण-जाँण कोसी बातो गाशी तारीफ करू, परह् सिर्फ अमाँरे प्रभू यीशू मसीया के शुँल़ी-फ़ाँशी का, जिन्दें लई संईसारी मेरी नंजरी दे अरह् हाँव संईसारी के नंजरी दा शुँल़ी-फ़ाँशी चड़ाया गुआ।


हाँव ऐजो चहाऊँ, के हाँव मसीया जाँणी पाऊँ, अरह् तियों शक्त्ति का तजरबा करणा चहाऊँ, जिन्दे लई से मँरियों पाछु ऊबे जीऐं; अरह् मऊँदी दा तिनू जेष्णाँ बंणियों तिनके दु:ख भोगणों दा साथी बंण्णा चहाऊँ।


परह् जुण्जी-जुण्जी बातो मेरे फाय्दे-लाभ की थी, तिन्दे का मुँऐ मसीया के जाँणें आप्णा नुकसाँन जाँणा।


ऐबे हाँव तिनू दु:खो के जाँणें आँनन्द करू, जू हाँव तुँवारी ताँईऐं ऊठाऊँ; मसीया ऐ आप्णी देह्-शरीर मतल्व कलीसिया की ताँईऐं जू दु:ख भोगी थुवा, तिन्दी जुण्जी किऐ कंम्मीं-पैशी रंऐ रई, हाँव तियों आप्णी देह्-शरीर दी पुरी करूबा।


ईन्देंखे आप्णे सेजे अंग माँरी दियो, जू धर्ती के असो, जेष्णाँ मतल्व चुरी-जारी गंन्दगी, बुरी हिछ़या, अरह् लोभ-लाल़्च जू मुर्ती पूजा के बराबर असो।


आँमें शुँणी थो, के तुँओं मुँझी कुछ लोग गल़्त चाल-चालो, अरह् किऐ काँम-काज़ ने कर्दे, अरह् ओकी के काँम-काज़ भे बिगाड़ी दियों।


अरह् आँमों खे चिताँव्णी दियों, के आँमें मुँरूख्ता अरह् संईसारी की लाल़्चो शा मंन बद्ल़ियों ऐसी ज़ूगौ दे द्रिडता, धर्म अरह् भक्त्ति शा जीवन बिताँव;


ईन्देंखे आँमें भे तिनकी बैस्ती का भार झेल्बै अरह् थागुबै, जाँगी शे बाईडे दाँई तिन कैई चालो,


ईन्देंखे जबे के मसीया ऐ देह्-शरीर दे रंह्ऐयों दु:ख भूगा तअ तुँऐं भे सेजी ही हिछ़या धारण करह्, किन्देंखे के जिन्ऐं देह्-शरीर दा दु:ख भूगा से पापो शा मुँक्त्ति पाँव,


परह् खुशी मनाँव, के तुँऐं मसीया के दु:खो के भागी बंणें; किन्देंखे के जबे तिनकी बड़ियाऐ पर्गट हली, तअ तुँऐं भे तिन्दे मंगन हऐयों खुशी मनाँले।


किन्देंखे के हाँव ऐजो जाँणू ऐ के मेरे देह्-शरीर के डेरे ढाल़्णों का बख्त शिघा आँणों वाल़ा असो, जेष्णाँ के अमाँरे प्रभू यीशू मसीया ऐ मुँह गाशी पर्गट करी थुवा।


पियार का असो? ऐजो आँमें ईन्दें लई जाँणों: के मसीया प्रभू यीशू ऐ अमाँरी ताँईऐं आप्णी जीयाँन-प्राण की कुरबाँणी दिती, ईन्देंखे अमाँरा ऐजा फरज बंण्दा ने, के आँमों खे भे आप्णें भाई-बंईणों की ताँईऐं आप्णें प्राण-जीयाँन कुरबाँण कर्णे ठीक आथी ने।


जुण्जे दु:ख्ह ताँव झेल़्णें पड़ले, तिन्दा डरे ने। किन्देंखे के देखो, शैतान तुँओं मुँझ शे किऐ कय्दखाने दे पाँणें चहाँव जू तुँओं जाँच्चें-पर्खे ज़ाँव; अरह् तुँओं दष देसो तोड़ी कल़ेष भोग्णाँ पड़ो। पराँण देणों तोड़ी बिश्वाषी रंह्, तअ हाँव ताँव्खे जीवन को मुँकुट-ताज देऊँबा।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ