Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




मत्ती 9:2 - Sirmouri

2 अरह् दे:खो, कंई लोगे अदरंगो का ऐक दु:खिया लुह्थों दा थागियों तिन कैई आँणा। प्रभू यीशू ऐ तिनका बिश्वाष देखियों, तेसी अदरंगो के दुखिया खे बुलो, “हे बैटा हिम्मत थह्, तेरे पाप माँफ़ हुऐ।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

2 औरौ कैई लोगै ऐकी ओधरंग कै बीमार खै ल़ौहथौ पांदी राखैयौ तैसकै धोरे लियोऊवा, यीशुए तिनका बिशवाश दैखैयो, तैसी ओधरंग कै रोगी खै बौल़ौ, “ओए रै बैटा ढेट राख, तैरै पाप माफ हौए गौवै।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




मत्ती 9:2
32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

तबे तेख्णी प्रभू यीशू चैले आरी बातो कर्दें लागे, अरह् बुलो, “हिम्मत थंह्! हाँव असो, डरे ने!”


बादे सीरिया देश दा तिनका ज़ष फऐली गुवा; अरह् लोगे बादे बीमार जू नाँनी-बड़ी बीमारी की दु:ख दे जक्ड़े अंदे थिऐ, अरह् जिन्दी दुष्ट-आत्त्मा थी, अरह् मिर्गी वाल़े अरह् अदरंगो के दु:खिया तिन कैई आँणें अरह् प्रभू यीशू ऐ तिनू चाँगे करे।


जेष्णों आँमें आप्णे गुन्हाँगार खे माँफ़ करी थो, तेष्णेंं ही तुँऐं भे अमाँरे, गुन्हाँ माँफ करह्।


ऐजो शुणियों प्रभू यीशू के तूरंबाणच़ूंटे, अरह् जुण्जे तिनू पाछी आँदें लागे थिऐ, तिनिऐं तिनखे बुलो, “हाँव तुँओं खे खास बात बुलू, के मुँऐ इस्राएल दा भे ऐष्णा बिश्वाष दे:खी ने थई।


जबे संद पढ़ी तअ तबे तिन्ऐ तिन कैई बेजाऐ भहीते लोग आँणें, जिन्दी दुष्ट-आत्त्मा थी, अरह् प्रभू यीशू ऐ सेजी दुष्ट-आत्त्मा आप्णें बचन शी निकाल़ी दिती, अरह् बादे बीमार चाँगे-भले हुऐं।


प्रभू यीशू ऐ पाछू फीरियों तियों दे:खी अरह् बुलो, “बेटी हिम्मत थंह्; तेरे बिश्वाष ऐ ताँव चाँगी करी थऐ।”, तबे: सेजी तिरंई तेख्णी चाँगी हऐ गऐ।


आछो का असो? ऐजो बुल्णों, के ‘तेरे पाप माँफ हुऐ’, के ऐजो बुल्णों, के ‘बिऊँज अरह् उडा-पुडा हाँड।’


ईन्देंखे के तुँऐं जाँणी पाँव, के आदमी के बैटे खे धर्ती गाशी पाप माँफ कर्णो का भे हंक-अधिकार असो।” तबे प्रभू यीशू ऐ अदरंगो के दुखिया खे बुलो, “बिऊँज, आप्णा बिछ़ाँन्द्रा थाग, अरह् आप्णें घरे ज़ा।”


देसो ऊछाँदें सुरूज ढूब्दें संदों आरी लोग बीमार अरह् जिन्दी दुष्ट-आत्त्मा थी; तिनू लोग प्रभू यीशू कैई आँण्दे लागे।


तबे प्रभू यीशू मसीया खड़े रूऐ, “अरह् बुलो” ऐसी ईथै मुँह कैई आँणों, लोगे तेस्खे बुलो, “आप्णें सासो दे ढेठ-हिम्मत थह्, बिऊँज! तिन्ऐ ताँव बऐदी लुवा।”


प्रभू यीशू ऐ तियों तिरंई खे अज्ञाँ दिती, “बेटी तेरे बिश्वाष ऐ ताँव चाँगी करी थऐ, शाँण्त्ति शी ज़ा, अरह् आछी रंह्।”


किन्देंखे के तिनू दे:खियों से डरी गुऐ, तबे प्रभू यीशू मसीया तैख्णी तिनू आरी बात कर्दे लागे, अरह् बुलो, “डरे ने! आप्णी दीड़-हिम्मत्त ने च़ूंड़े। हाँव असो!”


मुँऐं तुओं कैई ऐजो सब-कुछ़ ईन्देंखे बुलो, के तुँओं शाँण्त्ति भेटो; किन्देंखे के संईसारी दे तुओं खे सिर्फ दु:ख्ह अरह् कल़ेष असो; परह् आँनन्दित्त खुशी हुऐ, के मुँह संईसारी गाशी जींत्त भेंटी रंऐ।”


प्रभू यीशू ऐ आप्णें बारे दी आदमी के जाँणें, देऐ गऐ गुवाऐ-शाँज़्त्त के किऐ भे जरूरत्त ने थी, किन्देंखे के से जाँणों थिऐ के आदमी का सभाँव केष्णाँ असो।


तबे प्रभू यीशू ऐ तिनखे बुलो, “हे नहाँन्ड़िया! कियो तुओं कैई किऐ खाँणों खे असो ऐ?” चैले ऐं जबाब दिता, “किऐ ने आथी।”


तेने आदमी ऐ संत्त-पौलुस कैई शे बचन शुँणी लुऐ थिऐ, तबे संत्त-पौलुस ऐ तेस्की ढबे निजाऐयों देखो के ऐस्के मंन दा चाँग्गै हणों का बिश्वाष असो।


ऐत्ते ज़ुगे के तेस्के रमाल अरह् साफे भे बीमारो कैई नींह्ऐयों, तिनकी बीमारी खत्त्म हऐ ज़ाव थी, अरह् दुष्ट-आत्त्मा तिनू लोगों शी भागी लागो थी।


तियों ही रात्ती प्रभू ऐ संत्त-पौलुस कैई खह्ल़ियों बुलो, “हे पौलुस, दीड़-हिम्मत थो; किन्देंखे के जेष्णी तुँऐं यरूशलेम दी मेरी गुवाऐ-शाज़्त्त दिती, तेष्णी ही ताँव रोम दी भे मेरी गुवाऐ-शाज़्त्त देणी पड़ली।”


सिर्फ ऐजो ही ने, परह् आँमें आप्णे प्रभू यीशू मसीया के जाँणें, जिनके जाँणें अमाँरा मेल-झोल हुआ, पंणमिश्वर गाशी पुरा भूर्षा करियों आँनन्द-खुशी मनाँऊबे।


परह् जे कुँऐं बुल़्ले के “ताँव बिश्वाष असो, अरह् हाँव करंम करू” ऐबे तुँऐं बिना करंम के आप्णा बिश्वाष दे:खाव, अरह् हाँव आप्णा बिश्वाष आप्णे करंम के जाँणें ताँव कैई शा दे:खाऊँबा।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ