Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




मत्ती 6:2 - Sirmouri

2 “ईन्देंखे जबे तुँऐं दाँण दियों, तअ ढीको ने शुणाँऐं, जेष्णों के पाखंडी लोग खुम्ल़ी अरह् गाँव-गल़ी दो करह्, जू लोग तिनकी बड़ियाऐ करह्। हाँव तुँओं खे खास बात बुलू, के तिनू आप्णा प्रतिफल़ भेटी गुवा।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

2 इथकारिए जौल़ौ तू दान कौरे, तौ बौड़ा दिखावा नै कौरेया, जैशैखै कपटै लोग, यहूदी सभा-घोरो औरौ बाटो पुंडा कौरौ, ताकि लोग तिनकै बौड़ाए कौरौ। हांव तुऔं खै साचौ बुलू कै तिनुऐ आपणा इनाम पाए पा।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




मत्ती 6:2
56 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

अरे ओ, पाखंडियों! ऋषी-यशायाह की ऐजी बरंम्बाणीं तुवाँरें बारे दी ठीक ही असो:


अरह् झ़ीषों-भियाँसरो दो तुँऐं बुलो, के ‘ऐतलो ढोंढ फीर्दों, किन्देखे के अस्माँन दो लाल अरह् धोंवाँट असो।’ तुँऐं अस्माँनों के हाल्त देखियों, तिन्दे का भेद्-पता बुली सको, तअ तबे चाले अंदे बख्त्तो की चींन-नीशाँणी का भेद् कैई ने बुली बल़्दें?


प्रभू यीशू ऐ तिनके मंन की कल़ी-कऊँट्ल़ जाँणियों बुलो, “ओ, कऊँट्ल़ियों, तुँऐं मुँह कैई पर्खी लुवा?


से आप्णें बादे काँम-काज़ लोगो के दे:खाणों खे करह्: से आप्णे ताँबिंज़-बंह्थ की पाट्टीं बींऊँल़ी बाँणिंयाँ करह्, जिन्दें गाशी से पबित्र-ग्रन्थों के बचन लीखियों आप्णें देह्-शरीर गाशी बाँनों, अरह् से आप्णें च़ौगें के आगले पाले दे झाँलरों लाँव।


भोज-ज़ागों दे खास जागा, अरह् यहूदी-चौत्रें, की खुम्ल़ी दे भे खास जागा जूओं।


तबे सेजा माँलिक तेस्खे बैजाऐ भहिती डाँट-झाड़ देला, अरह् तेस्की बराबरी पाखंसियों आरी करला; तेथै रूणा-धुणा अरह् दाँद च़ाक्णा हले।”


मुँऐं तुँओं कैई ऐक सच्च पर्गट करी लो: जाँव तोड़ी असमाँन अरह् धर्ती मंजुद असो, ताँव-तोड़ी पबित्र-ग्रन्थों का ऐक भे बिन्दु के माँत्रा ने घट्दी, जाँव तोड़ी सब-कुछ नाँष ने हंऐ ज़ाँव।


“जबे तुँऐं बरत करह्, तअ पाखंडियों के जिऐ तुवाँरें मुँह मुरजाऐ अंदे ने हों, किन्देखे के से आप्णों मुँह मुँरजाऐ अंदो थों, जू लोग तिनखे बरतू जाँणों। हाँव तुँओं खे खास बात बुलू, के तिनू आप्णा प्रितफल़ भेटी रूवा।


परह् जबे तू दाँण दिऐं, तअ जुण्जो तेरा सुवाँ हाथ करह्, तिन्दें का पता तेरे डेरे हाथों कैई ने लागा चेंई।


“प्रार्थना कर्दे, बख्त्ते तुँऐं पाखंडियों लोगों जेष्णे ने बंणें, किन्देंखे के से लोगो के दे:खावे खे यहूदी-चौत्रें दे, के शड़की के मोड़ो गाशी, खह्ल़ियों प्रार्थना कर्णी तिनू आछ़ी लागो; परह् हाँव तुँओं खेे खास बात बुलू, के तिनू आप्णा प्रतिफल़ भेंटी गुवा।


ओ पाखंडी, आगे आप्णी आँ:खी शा लेकड़ा उडा गाड़, तबे तू आप्णें भाई की आँ:खी को साँट-तेण्का सुवाँ करियों दे:खियों निकाल़ी पाईदा।


अरह् तिनू यहूदी-चौतरे के खास जागे दा आसण लाँणों, अरह् खास भोज बईदाऊँत दा भे आपु खे आछा ठाँव चाँव अरह् जुह्दे लागो।


प्रभू यीशू मसीया ऐ तिनखे जबाब दिता, तुओं पार्खंडियों खे “बरंम्बाणीं कर्णो वाल़े ऋषी-यशायाह ऐ जैष्णो पबित्र-ग्रन्थों दो लिखी थो: ऐजे लोग सिर्फ ओंठो लई ही मेरा आदर-ईज्जत करह्, परह् ईन का दिल मुँह शा बैजाऐ दूरका असो।


परह् होर, तुँऐं भित्तली चीजो दाँण करी दियो, तअ दे:खो, सब-कुछ तुँओं खे शुद्ध हऐ ज़ालो।


ओ, यहूदी भाट-बाँम्ण, तुँओं गाशी श्राँप-फींटकारा असो! तुँऐं सोत्तिखे नीर्भाग असो! तुँऐं जू यहूदी-च़ोंत्रै दो ऊगलो-ऊगलो बईठणों अरह् बईजारंह् दे नमंष्कार शुण्णी चहाँव।


आप्णी बादी संम्पत्ति बीकियों, गरीबों खे दाँण करी दियों; अरह् आपु खे ऐशे बोटू बाँणों, जू कोद्दी ने खीणिदे ना चींरिदे, ईन्देंखे स्वर्गो दो धंन कट्ठो करह्; तेथै ना तअ चोर पड़्दे, अरह् ना किऐ कीड़ा-सुल़्की लाग्दी।


ओ, पार्खंडियों, तुँऐं धर्ती, अरह् अस्माँनों, के आव-भाव का भेद् जाँणी सको, तअ तबे तैसी ज़ुगौ के बारे दा भेद् लाँणा जाँण्दे ने।


ऐजो शुणियों प्रभू यीशू ऐ तैस्खे जबाब दिता, “ओ, पार्ख्ंडियों, का बिषाँव के देसे तुँओं मुँझी कुँऐं आप्णे गाद्दै, के बोल़्दो कैई नियाँरा पाँदे ने, के तैसी थाच़ी शा खुलियों पाँणी प्‍याँदे नींदे ने?


“यहूदी निय्म के शिखाँणों वाल़े शे च़ौक्क्ष रूऐ, जुण्जे लाँम्बे-लाँम्बे चोगै बाँम्बियों रीट्णों, अरह् बईजारंह् दे नमंष्कार शुण्णी, अरह् यहूदी लोगो के चोंत्रे दे खास जागा, अरह् भोज-ज़ाग दो भे खास जागा तिनू आछी लागो।


परह् नीर्भाग असो, तुँऐं जू सैठ-अमीर असो; किन्देंखे के तुऐं आप्णा सुख-चंऐन भोग्गी पाया।


जबे तुवाँरे आप्णी आ:खी का लेक्ड़ा ने दे:खिदा, तअ तबे तू आप्णें भाई खे कैशो बुली सकै के हे ‘भाऐ! ऊडा आ हाँव तेरी आ:खी को साँट ऊडो गाड़ू?’ ओ कऊट्ल़ी! आगे तू आप्णी आ:खी का लेक्ड़ा तअ ऊडा गाड़। तबे ही तू आप्णें भाई की आ:खी को साँट सुओं करियों गाड़ी सकै।


कंऐ लोगे ऐ ऐजो जाँणों के प्रभू यीशू ऐ यहूदा ईस्करियोती खे ऐजो बुलो, के जुण्जो किऐ अमाँरे तैयारोह् के मेंल़ै खे चेंई; सेजो मोंले-खर्दियों शीघौ ऊँडो आँणों, अरह् किऐ गरीब-कंगालो खे देऐ दे; किन्देंखे के तेसी यहूदा ईस्करियोती कैई पंय्सै के थंह्ऊली रंह थी।


हाँव आदमी कैई शी आप्णी आदर-ईज्जत्त ने चहाँदा।


तुँऐं मुँदा बिश्वाष किया-किया करी सको, जबे के तुँऐं लोग ओका-ओकी कैई शी आप्णी तारिफ़-बड़ियाऐ शुँण्णों की ताक खोज दे रंह्; परह् तियों तारिफ़ शुँण्णों के कोशिष ने कर्दे जुण्जी सिर्फ पंण्मिश्वर कैई शी ही भेंटी सको।


किन्देंखे के जुण्जा कुँऐं आप्णें बिचार शुँणाँव, से आप्खे ही आदर-ईज्ज्त्त चहाँव; परह् जुण्जा आप्णें डेयाल़्णों वाल़े खे आदर-ईज्जत्त चहाँव, से बुलकुल साच्चा असो; अरह् तेस्दा किऐ भे छ़ल़-कपट ने आथी।


से अरह् तेस्का बादा कोड़बा धर्मी अरह् पंण्मिश्वर के डर-भय दे रंह् थिऐ, अरह् यहूदी लोगो खे बैजाऐ दाँण-दछ़्णाँ दियों थिया; अरह् हर बख्त्ते पंण्मिश्वर शी प्रार्थना करह् थिऐ।


अरह् तेने मुँखे ऐशो बुलो, ‘हे कुरनेलियुस, तेरी प्रार्थना शुँणी थऐ, अरह् पंण्मिश्वर ऐं तेरे दिते अंदे दाँण-दछ़्णाँ भे चींत्तै करी थुऐं।


कुरनेलियुस ऐ तेसी स्वर्गदूत्त सुवाँ करियों ध्याँन शा देखा, अरह् डरियों बुलो, “हे प्रभू! का बुली लो?” तेने स्वर्गदूत्त ऐं तेस्खे बुलो, “तेरी प्रार्थना अरह् तेरे दाँण-दछ़णाँ पंण्मिश्वर के सहाँम्णिऐं पंह्ऊँची रूऐ;


तबे चैले ऐ ऐजा फऐंस्ला करा, के ऐक नाँम आदमी आप्णी-आप्णी कंमाँई के मुँताबिक शा यहूदिया दे रंहणों वाल़े, बिश्वाषी भाऐ-बंईणों की सहाऐता खे किऐ डेयाल़ो।


बैजाऐ साल्ह बित्त्णों गाशी, हाँव आप्णे लोगो खे दाँण देंदा, अरह् देऊँठी दी भेंट चड़ाँदा आऐ रूवा।


याफा नंगर दा तबिथा मतलब् यूनानी भाषा दो दोरकास नाँव के ऐक बिश्वाषनी रंह् थी; से बैजाऐ भले-भले काँम-काज़ अरह् दाँण-पूनं करिया करह् थी।


जू शिक्क्षा का प्रचारक असो, से शिक्क्षा प्रचार करदा लागा रंह्, दाँण देणों वाल़ा दिल शो दाँण दियों; जू अगवाँण असो, से होंस्ले आरी अगवाऐ करह्; अरह् जू दया-रंय्म करह्, से भी खुशी शी करह्।


जे हाँव आप्णी बादी घरोवची कंगाल-गरीबो कैई शी खियाऐं देऊँ, के आप्णी देह्-शरीर जल़ाणों खे देऐ देऊँ, अरह् पियार ने करू, तअ मेरा किऐ फाय्दा ने आथी।


तिन्ऐं सिर्फ ऐजो बुलो, के आँमें गरीब कंगालो का शुज़ा करूबे; अरह् हाँव आपु भे ऐजी काँम-काज़ कर्णी ने; परह् ईयों काँम-काज़ कर्णो के मेरी बेजाऐ हिछ़या भे थी।


चुरी कर्णो वाल़े हजो चोरी ने करे, परह् ईमानदारी शी आप्णें हाथे मेंहनन्त करे, ईन्देंखे के जैस्के जरूरत्त हों, तेस्खे देणों खे आपु कैई भे किऐ हुओं च़ैई;


आँमें लोगो कैई शा किऐ माँन-समाँन ने चहाँदे, ना तुँओं कैई शा, ना कोसी ओकी कैई शा, आँमें मसीया के खास-चैले के रूप दा आप्णा हंक-अधिकार चलाऐ सको थिऐ;


से भलाऐ करह्, अरह् भलाई की काँम-काज़ दे धंनवाँन बंणों, अरह् दयामाँन, अरह् ओकी की मंद्दत्त कर्णो खे तैयार रंह्।


किन्देंखे के हे भाऐ, मुँह तेरे पियार शी बैजाऐ खुशी अरह् शाँण्त्ति भेंटी रूऐ, ईन्देंखे के तेरे जाँणें पबित्र लोगो के मंन हरे-भरे हऐ रूऐ।


भलाऐ कर्णी अरह् दया-रंय्म देखाणी ने बिसरे, किन्देंखे के पंण्मिश्वर ऐष्णे बल़ीदाँण शे खुशी हों।


जे कुँऐं बचन बुलो, तअ तेष्णा बुलो, जेष्णाँ तेसी पंणमिश्वर कैई शा भेटियों तेने बुली लुवा; जे कुँऐं सेवा करह्, तअ तियों शक्त्ति शी करह्, जैष्णी पंणमिश्वर कैई शी भेटी रूऐ; जिन्दे लई बादी बातो दी प्रभू यीशू मसीया के जाँणें, पंणमिश्वर की बड़ियाऐ पर्गट हों; बड़ियाऐ अरह् शक्त्ति सदा-सदा तिनकी ही असो। आमीन।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ