4 तेस्के डरह् के मारे रख्वाल़े काँम्बलिऐं, अरह् मरे अंदे के जिऐं हऐ गुऐ।
4 तैसकै डौर लैई सैनिक कांमणै गौवै, औरौ मौरेयौंदे खै जैशणै हौए गौवै।
से जबे बाटो पुँडी थी, तअ रख्वाल़े मुँझ्षे किऐ लोगे नंगर दे आऐयों पुरा हाल-चाल प्रधान-याजकों कैई बुलियों शुणाँया।
तेस्का रूप बिजूल़ी जेष्णाँ थिया, अरह् तेस्के खोट्णों पाल़ै जेष्णें ऊज्ल़े थिऐ।
तबे तेने दूत्त ऐ तिनू तिरोंई खे बुलो, “डरे ने, हाँव जाँणुऐं के तुँऐं यीशू जिनू शुँल़ी-फ़ाँशी चड़ाऐ गुऐ, तुऐ तिनू जूँऐ लुऐ।
तबे तेने ठाँणेंदारे ऐ दिवा अंणाँया अरह् कंय्दखाँने दा से भींटा हुटा, अरह् से काँम्ब्लियों संत्त-पौलुस अरह् सीलास के लात्तो गाशी पड़ा;
तिनू देखियों हाँव तिनके लात्तो गाशी मँरा अँदा जिया पड़ा; अरह् तिन्ऐं आप्णा सुवाँ हाथ मुँह गाशी थह्ऐयों बुलो: “डरे ने आगला अरह् आखरी हाँव ही असो!”