Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




लूका 7:13 - Sirmouri

13 तियों माँ दे:खियों प्रभू यीशू के आप्णी सासो दी बैजाऐ असेरो लागी; अरह् दया करियों तियों माँ खे बुलो, “रूऐ ने”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

13 तियौं दैखैयो प्रभु कै गिणौ लागी, औरौ तियौंखै बौल़ौ, “रौया नै।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




लूका 7:13
36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

“मुँह ईयों भीड़ो की घीणो लागी रोही, ईनू गाशी तरष आऐ रूवा, किन्देंखे के ऐ च़ींन देसो शुभे बराबर मेरी गईलो चाली रूऐ, अरह् इन कैई खाँणो खे किऐ ने आथी।


ईनू सब बातो पाछ़ी प्रभू यीशू ऐ ओके संत्तर चैले च़ूणें-छ़ाँटे, अरह् जैसी-जैसी नंगर, अरह् गाँव दे से आपु ज़ाँणों चहाँव थिऐ, तेथै-तेथै तिनू दो-दो झुणें आप्णें ज़ाँणों शे आगे डियाल़े।


ऐकी बई प्रभू यीशू ऐ कैथी प्रार्थना करी लई थी। जबे प्रार्थना करी पाऐ, तअ तिन के ऐकी चैले ऐ बुलो, “हे प्रभू! आँमों कैई शी भे प्रार्थना कर्णी शिखाव, जैष्णी संत्त-यूहन्ना ऐ आप्णे चैले कैई शी प्रार्थना कर्णी शिखाऐ थऐ।”


प्रभू यीशू ऐ तैस्खे बुलो, “ओ यहूदी भाट-बाँम्ण, तुँऐं बैलुवा, अरह् मुगाल़ी बायरे-बायरे शी ही माँजो; परह् तुवाँरे मंन भीत्रो ईनाँरो अरह् कऊँट्ल़ ही भरो अंदो असो।”


प्रभू यीशू ऐ बुलो, के “सेजा बिश्वाष ज़ूगा, अरह् ईमाँनदार ठगड़ा भडारी कुँण असो; जैसी तेस्का माँलिक आप्णें ओकी दास-दासियों गाशला मुँख्या बाँणाओं; जू से तिनू सोभी बख्त्तों गाशी जै-तड़ो भोजन देंणो पड़ो तै-तोड़ा ही भोजन दियों।


ऐजो शुणियों प्रभू यीशू ऐ तैस्खे जबाब दिता, “ओ, पार्ख्ंडियों, का बिषाँव के देसे तुँओं मुँझी कुँऐं आप्णे गाद्दै, के बोल़्दो कैई नियाँरा पाँदे ने, के तैसी थाच़ी शा खुलियों पाँणी प्‍याँदे नींदे ने?


तबे खास-चैले ऐं प्रभू यीशू खे बुलो, के “अमाँरा बिश्वाष बढ़ाओं।”


प्रभू यीशू ऐ तिन खे जबाब दिता, “जे तुवाँरा बिश्वाष राई के दाँणे जै-तोड़ा भे हंदा; तअ जे तुँऐं बाँनों, बूरासो, अरह् सिसोऐं, के डाल़ों खे बुल्दे के जड़ी शे ऊख्लियों संमुन्द्रो दे लागो, तअ से तुँवारी शुँणेंदें अरह् माँन्दे।


प्रभू यीशू ऐ बुलो, “शुँणों, तैने अपराधि सियाँणें ऐं का बुलो?


जक्कंई सभी आदमी के सहाँम्णें खड़ा हुवा, अरह् तेने प्रभू यीशू खे बुलो; “हे प्रभू! दे:खो, हाँव आप्णी आधी घरोऊँच़ी गरीबो खे देऐ देऊँबा, अरह् जे मुँऐं कोसी कैई शो अ-नियाई करियों किऐ लऐ थुओ; तअ सेजो भे हाँव चार गुणाँ पाछू देऐ देऊँबा।”


तबे प्रभू यीशू ऐ पाछू फीरियो, पतरस दी झ़ैठ पाऐ, अरह् पतरस के सेजी बात चींत्ते आऐं; जुण्जी बात प्रभू यीशू ऐ तैस्खे आगे ही बुली थंऐ थी, के ऐत्त्लो रात्ती ही तू कुक्ड़े के बाँक देंणों शा आगे भाजी ज़ाँईदा के हाँव ने ऐसी जाँण्दा के ऐ कुँण असो।


परह् तिन्ऐ खात्ती-कबर दो भिटे ज़ाऐयों प्रभू यीशू को सेजो मित्तको ने तेथै देंखी।


जिन्ऐं ऐजो बुली लुओं थियों, के “प्रभू सोतिखें ऊँबे जींऊँदे हऐ रूऐ; अरह् से शमौन कैई शे देखाई पड़े।”


जबे से नंगर के नंजीक जाँग्गी कैई पंईचै, तअ कुछ लोगे ऐक मुँढ़्दा जाँग्गी शा बाँइडा नीं लुवा थिया; अरह् सेजा मुँढ़्दा ऐके जवाँन टंडकै का थिया, जू आप्णी बिदवा माँ का ऐके बैटा थिया। अरह् तैसी नंगर के बैजाऐ लोग तैसी मुँढ़्दे की गंईलो दंगाऊँ थिऐ।


अरह् नंजीक आऐयों प्रभू यीशू ऐं तियों आर्थी छ़ुई; तबै तियों आर्थी दे काँनों लाँणों वाल़े खड़े हुऐ; अरह् प्रभू यीशू ऐं बुलो, “हे जवाँन! हाँव ताँव खे बुलू, बीऊँज!”


तबे संत्त-यूहन्ना ऐ आप्णे चैले मुँझ्षे दो चैले आपु कैई बऐदियों तिनू प्रभू यीशू कैई ऐजो पुछ़णों खे डियाल़े; के “आँणों वाल़े तुँऐं ही असो, के आँमें कोसी ओकी की ठह्ल़णाँऐ करह्?”


बादे लोग तियों धियाँण्टी खे रूऐ थऐ, परह् प्रभू यीशू ऐ ति खे बुलो, “रूऐ ने! ऐ मंरी ने रंई, परह् सुत्ती रंऐ।”


से सेजी ही मरियम थी, जिऐं प्रभू यीशू के लात्तो गाशी सैंन्ट पाँऐयों आप्णें ही मुँढो के बाल़ो लई ऊँबाँदी लागी थी, तियाँरा ही भाऐ लाज़र बीमाँर थिया।


तिनू दुई बंऐणीं ऐं प्रभू यीशू खे ऐजा शुज़ा दिता, के “हे प्रभू! देखो, जेसी आरी तुँऐं प्यार करह्, सेजा लाज़र बीमार असो।”


तबे: तिनू स्वर्गदूत्त ऐं तियों कैई शो पुंह्छ़ो, “ओ तिरंई! तू कैई रूऐ रंऐ?” तिऐं जबाब दिता, “तिन्ऐ मेरे प्रभू ईथै शे आगू नींऐ, अरह् हाँव ने ऐजो जाँण्दी के तिन्ऐं तिनू केथै थऐ थुऐ।”


प्रभू यीशू ऐ तियों कैई शो पुह्छ़ो, “ओ तिरंई! तू कैई रूऐ रंऐ? तुऐं कोसी जुह्ऐ लुवा?” तिऐं तिनखे माँल़ी जाँणियों बुलो; “श्री माँन! जे तुऐं तिनू आगु नींह् थुऐ; तअ ऊँढो बुलो, के तुऐं तिनू केथै थंऐ थुऐ; अरह् हाँव तिनू ईथै शे आगू नींह्ऊँबी।”


जबे यहूदी भाट्-बाम्णों कैई ऐजा पता लागा, के प्रभू यीशू संत्त-यूहन्ना नहाँण-कराँणों वाल़े शे जादा चैले बणाँव; अरह् तिन कैई शो नहाँण-कराँव,


(तबे तिबिरियास नंगर शी ऊकी नाव तेसी जागे के नंजीक पंह्ऊँचीं गई, जेथै तिन्ऐं प्रभू यीशू के धन्यबाद कर्णो पाछ़ी रोटी खाई थी)


जुण्जे दु:खी असो, से आप्णा दु:ख पर्गट ने करह्, अरह् जुण्जे खुशी असो, से चुप्पी रंह्, जेष्णों के ऐस कैई किऐं ने आथी।


हे भाऐ-बंईणों, आँमें ने चहाँदें के तुँऐं तिनके बारे दे जुण्जे मँरी रूऐ, तिन्दे के बारे दे अजाँण्दे रंह्; जू कद्दी ऐशो ने हईयों के तुँऐं तिनू ओकी जेष्णाँ शोग पाल़ो जिनके प्रभू दा भोर्षा ने आथी।


ईन्दीखे हर ऐक ढंग शो प्रभू यीशू मसीया खे ऐष्णों जरूरी ही थियों, के से भी आप्णें भाऐ-बंईणों जेष्णें ही बंणों; के सोभी की पापों की ताँईऐ से पंस्ताँवे कर्णो खे आप्णा बंल़ीदाँण करियों, पंण्मिश्वर के सहाँम्णें कृपा कर्णो वाल़ा, अरह् बिश्वाष ज़ूगा महाँ-याजक बंणीं ज़ाँव।


किन्देंखे के अमाँरा ऐष्णा महाँ-याजक ने आथी, जू अमाँरी कंमजूरी दा अमाँरी गईलो सुखो-दुखो का साथी ने बंणों; मतल्व से बादी बातो दा आँमों जेष्णाँ परखा-अजमाँया गुआ, तबे भे से बै-कसूर नींक्ल़ा।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ