16 परह् चैले के आखी (ऐशी बंद करी गंई थी) के तिनके प्रभू यीशू फंछ़याँणीं ने आथी।
16 पौरौ पौरमेशवरे तिनु तैसी पोछैयाणौ शै रौकै दिए, औरौ तिनकै यीशु खै पोछैयाणी ना।
तिदे पाछ़ी प्रभू यीशू मसीया ओकी रूप दे, दू ओकी चैले कैई शे दे:खाई पड़े, जुण्जे गाँव की ढबे हुटदे लागे थिऐ।
अरह् जबे से आपु मुँझी पह्ली ही रूऐ थिऐ, तअ प्रभू यीशू आपु तिनकी गईलो तिनके साथो दे चाले।
प्रभू यीशू ऐ तिनखे बुलो, “तुऐं कियों बातो के चर्चा करी लऐ?” तबे सेजे चैले ऊदास-मुँरजहाऐयों खह्ड़े हुऐ।
तबे तिनू चैले के आप्णी आखी खुली, अरह् तबे तिनू चैले ऐं प्रभू यीशू पंछ़ियाँणी पाऐ; परह् प्रभू यीशू तेथै शे तिनकी आखी कैई शे छ़ाई-माँई हुऐ।”
ऐजो बुलियों से पाछ़ू खे फ़ीरी, अरह् तिऐं आपु पाछी प्रभू यीशू खह्ल़ी अंदें देखे, परह् तियाँरे तिनू पंह्छ़याँणीं ने; के ऐजे प्रभू यीशू ही असो।
झ़ीषो भेंयासरों दे, प्रभू यीशू आऐयों झ़िलो की टीराँव्टी दे खह्ड़े हुऐ; परह् तिनू चैले के तिनू पंह्छ़याँण दे ने आई, के ऐजे प्रभू यीशू असो।