14 जबे बियाल़ी खाँणों का बख्त हुवा, तअ प्रभू यीशू आप्णें खास-चैले की गईलो बियाल़ी खाँदे बईठे।
14 जोबै सौमय ओऊवा, तौ यीशु बारौ चोणेयौंदे चैलै कै साथै खाणौ खांदा बोठा।
जबे संदों आरी बियाल़ी खाँणों का बंख्त्त थिया, तअ प्रभू यीशू बहारी खास-चैले आरी भोजन कर्दे बईठे।
जबे संद पढ़ी, तअ प्रभू यीशू मसीया आप्णें तिनू चैले आरी तेथै आऐ।
चैले पाछू आऐ, अरह् तिनू सभिऐं साथी जू किऐ तिन्ऐ करो, अरह् जू किऐ तिन्ऐं शिक्क्षा दिती तिन्दे का बादा बखाँण प्रभू यीशू मसीया कैई शा शुणाँया।
तबे सेजे चैले तेथै शे आगु हुटे, तअ जेष्णों प्रभू यीशू ऐं तिनखे बुलो थियों; तिनू तेसी जागे दो तैष्णों ही भेटो, अरह् तबे तिनू चैले ऐं तेसी ही ठाँव दी सेजी फ़सह के जूंन तैयार करी।
अरह् प्रभू यीशू ऐ आप्णें खास-चैले खे बुलो, “मेरे सासो दे ऐजी बैगे रंऐ थी; के हाँव दु:ख्ह भोगणों शी आगे ऐजी फ़सह तैयारो के जूंन तुँवारी गईलो खाँऊ।