31 अरह् दे:ख! तू पेटभारी हंऐदी, अरह् तेरे ऐक बैटा हंदा, तू तेस्को नाँव यीशू थुऐ।
31 दैख, तू होल़किंदी, औरौ तैरै ऐक बैटा पौयदा हौंदा; तू तैसकौ नांव यीशु राखैया।
तियाँरे बैटा हंदा, अरह् तू तेस्को नाँव यीशू थुऐ, किन्देंखे के से आप्णें लोगो खे तिनके पापो शी छुट्कारा दियादा।”
“दे:खो, ऐक कुवाँरी-कंन्याँ पेट्भारी हंदी, अरह् तियाँरे ऐक बैटा पय्दा हंदा, अरह् तेस्को नाँव इम्मानुएल थुओं ज़ाँदो”, जिन्दें का मतल्व असो-पंणमिश्वर आँमों आरी असो।
अरह् जाँव तोड़ी तियाँरे बैटा पय्दा नें हई, ताँव-तोड़ी यूसुफ आप्णी घरवाल़ी मरियम आरी ऐक तंन ने हई; अरह् जेई तिऐं बैटे खे जन्म दिता, तेई तेने तेसी बालक को नाँव यीशू थुओ।
परह् स्वर्गदूत्त ऐ तेस्खे बुलो, “हे ज़कर्याह डरे ने, किन्देंखे के तेरी प्रार्थना शुणी थऐ, अरह् तेरी घरवाल़ी इलीशिबा के ऐक बैटा हंदा, अरह् तू तेस्को नाँव यूहन्ना थुऐ।
ऐक कन्याँ-कुवाँरी कैई डेयाल़ा। जियारी सगाऐ यूसुफ नाँव के आदमी आरी पाकी हऐ रंऐ थी, जुण्जा के राजा दाऊद के घराने गड़ी-बंष का मंरोद थिया; अरह् तियों कुवाँरी-कन्याँ को नाँव मरियम थियों।
जबे मरियम सुईयों आठ देसो पुरे हुऐ, अरह् तेस्के खतने का बख्त आया, तअ तेस्को नाँव यीशू थुओ, जुण्जो स्वर्गदूत्त ऐ तेस्के पेटो दो आँणों शो आगे बुली थो थियो।
“जबे राजा दाऊद तिनखे प्रभू बुलो, तअ से सिर्फ तिनकी अलाद ही ने परह् प्रभू भे असो।”
परह् जबे ठीक मोंक्का भेटा, तअ पंण्मिश्वर ऐ आप्णा बैटा डेयाल़ा, जू तिरंई शा पय्दा हुआ; अरह् निय्मों के बष दा जीयों थिया।