41 बैजाऐ भहित्ते ओकी सामरी लोगे ऐं, भे प्रभू यीशू के बचन शुँणियों तिन गाशी बिश्वाष करा।
41 औरौ तैसकै उपदैश कै बौजैह शै, हौजौ बै बौहितै लोगै बिशवाश कौरा।
तेथै के लोग प्रभू यीशू के बचन शुणियों हरान हुऐ, किन्देंखे के तिन के शिक्क्षा बैजाऐ हकों-अधिकार वाल़े थी।
ईन्देंखे जबे सेजे सामरी लोग प्रभू यीशू कैई आऐ, तअ से तिनू ढह्लयाँदे लागे, के “हे प्रभू! तुऐं ईथी आँमों मुँझी रंह्”, तबे प्रभू यीशू दो देसो तोड़ी तैथी रूऐ।
तबे तिनू सामरी लोगे ऐ तियों तिरंई खे बुलो, “ऐबे आँमें सिर्फ तेरी ही गुवाई-शाज़्त्त शुँणियों, बिश्वाष ने करी; परह् ऐबे आँमें आपु भे ईनके बचन शुँणियों, ऐजो जाँणी पाव, के सोत्तिखे ऐ संईसारी का छुट्कारा देंणों वाल़े असो।”
आत्त्मा ही जीवन दियों, परह् देह्-शरीर शा किऐ भे फाय्दा ने हंदी; ईन्देंखे मुँऐं जुण्जे बचन तुओं कैई बुली थुऐ; सेजे ही आत्त्मा अरह् जीवन असो।
सपाई ऐ तिनखे जबाब दिता, “ऐष्णाँ बुल्णों वाल़ा, आदमी आँमें कंद्दी ने शुँणीं थंई।”
पबित्र-आत्त्मा तुँओं गाशी ऊँत्रणों गाशी, तुओं खे शक्त्ति भेट्ली; अरह् तुँऐं यरूशलेम अरह् बादे यहूदिया अरह् सामरिया दे, अरह् धर्ती के आखरी कुँणें तोड़ी मेरे गुवाह-शाज़्त्त हले।”
तबे: अंन्ताकिया की कलीसिया ऐं तिनू तेथै शे बिदा करे: तबे तिन्ऐं फीनीके अरह् सामरी ईलाके बाटी यात्रा करी; अरह् तेथै के भाऐ-बंईणों खे बुलो, के गऐर-यहूदी लोगे केशे दाँई आप्णें मंन बद्ल़े, अरह् ऐजो शुँणाँऐयों तिन्ऐ सोभी लोग आँनन्दित्त-खुशी करे।
परह् जबे से फिलिप्पुस की बातो गाशी बिश्वाष कर्दे लागे, जुण्जा पंण्मिश्वर के राज्य अरह् प्रभू यीशू की खुषख्बरी का प्रचार करह् थिया; तबे बादे तिरंई-मंर्दे ऐं नहाँण-नहाँव अरह् माँनों।
तबे: संत्त-पतरस अरह् संत्त-यूहन्ना आप्णी गुवाह्-शाज़्त्त देऐयों, अरह् प्रभू का बचन अरह् खुषख्बरी शुँणाँऐंयों पाछ़ू यरूशलेम खे हुटे, अरह् सामरियों के भहित्ते गाँव दे से समाँचार शुँणाँदे लागे।
पंण्मिश्वर की नंजरी शी ईयों संईसारी की किऐ भी चीज चुप्पी ने थईदी; तिनकी नंजर के सहाम्णें जिनके साम्णें आँमों बादा लेखा-ज़ौखा देणाँ पड़ो, तिनके सहाँम्णें बादी चिजो आपु खुली अरह् पर्गट हों।