Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यूहन्ना 21:17 - Sirmouri

17 प्रभू यीशू ऐ च़ीज़ाल़िऐ पुह्छ़ो; “हे शमौन यूहन्ना का बैटा, कियो तू मुँह आरी प्यार करे?” तबे शमौन-पतरस ऊदास हुआ, के प्रभू यीशू ऐ मुँह कैई शो ऐजो च़ीज़ाल़िऐं कैई पुह्छ़ो; के “कियो तू मुँह आरी प्यार करे ऐ?” तबे संत्त-पतरस ऐ, प्रभू यीशू खे जबाब दिता; “हें प्रभू! तुँऐं तअ सब-कुछ़ जाँणों ऐ; अरह् तुऐ ऐजों भे जाँणों ऐं, के हाँव तुओं आरी प्यार करू।” तबे प्रभू यीशू ऐ संत्त-पतरस खे बुलो, “मेरी भैड़ो चराओं।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

17 यीशुए तिजाल़ियों बौल़ौ, “ओए रै शमौन यूहन्ना का बैटा का तू मुं आरी प्यार कौरे?” पतरस उदास हौआ, कै यीशुए तिजाल़ियों तैसीखै ऐशै बौल़ौ, “का तू मुं आरी प्यार कौरे?” औरौ तैणै तैसी बौल़ौ, “ओए रै प्रभु तू तौ सौबै जाणै: तू ऐजौ बै जाणै कै हांव तांवआरी प्यार कौरु।” यीशुए तैसी बौल़ौ, ऐक चौराईया कै जैशणै मैरै लोगौ की जौरुरतौ कै पूरी कौर।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यूहन्ना 21:17
40 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

राजा तिन्खे जबाब देला; ‘हाँव तुओं खे खास बात बुलू, के जुण्जो किऐ तुँऐं आप्णें भाई, बंऐणी, खे जुण्जे मेरे ईनू छोटे शे छोटे खे किऐ करो; तुऐं सेजो ईनखे ने परह् मुँखे करी थुओं।’


तबे तैख्णी कुक्ड़े ऐ दुज़ाल़िऐं बाँक दिता, अरह् पतरस के प्रभू यीशू मसीया के बुली अंदी सेजी बात चींत्ते आऐ: के “कुक्ड़े के बाँक देणों शा आगे तू च़ीं बई, भाजी ज़ाँईदा, के हाँव ने ऐसी जाँण्दा” अरह् पतरस ईयों बातो सुचियों पट्की-पट्कियों रूदा लागा।


किन्देंखे के कंगाल-गरीब तअ तुँवारी गईलो सदा रंह्दें, परह् हाँव तुँवारी गईलो संदा ने रंह्दा।”


प्रभू यीशू ऐ जबाब दिता, “कियों तू मेरी ताँईऐं आप्णी जीयाँन-प्राँण भे देऐ देईदा? तअ हाँव ताँव्खे खास बात बुलू, के ऐत्त्लो ही तू कोक्ड़े के बाँक देणों शा आगे च़ीं बई भाजी ज़ाँईदा के हाँव ने ऐसी जाँण्दा।


“जे तुँऐं मुँह आरी प्यार कर्दे, तअ तुऐ मेरी अज्ञाँओं का पाल़्ण कर्दे।


जे तुँऐं मेरे प्यार दे पाक्कै बंणें अंदे रंह्ले, तअ तुऐं मेरी अज्ञाँयों का पाल़्ण कर्ले; जेष्णाँ हाँव आप्णें बाबा की अज्ञाँयों का पाल़्ण करदा आऐ रूवा, अरह् तिनके प्यार दा पाक्का बंणाँ अंदा रंह्ऐ रूवा।


ऐबे आँमें संम्झी गुऐ, के तुँऐं सब-कुछ जाँणों ऐं; अरह् ऐबे तुओं कैई शे सुवाल-जबाब कर्णो के किऐ भे जरूरत्त ने आथी, ईन्देंखे आँमें बिश्वाष करह्; के तुऐं पंण्मिश्वर की तरफ़ शे आऐ रूऐ।”


ईन्दें गाशी संत्त-पतरस च़ीज़ाल़िऐ भे भाजी गुवा, अरह् तबे तेख्णीं कुक्ड़ै ऐं बाँक दिता।


प्रभू यीशू ऐ, सेजो जाँणियों के मुँह गाशी, का-का बित्त्दी, से आगुड़े हुटे, अरह् तिन्ऐं तिन कैई शो पुछ़ो; के “तुऐं कोसी जुह्ऐ लुवा?”


हाँव ताँव कैई ऐक संच्चाऐ बुलू, जबे तू जुवान थिया; तअ आप्णी लाँकी दी आपु गाच़ी बाँनें थिया, अरह् आप्णीं हिछ़या शा जेथै जाँणों चहाँऐ थिया; तेथै ज़ाऐया करे थिया, परह् जबे तू बुड़ा हंऐ ज़ाईला, तअ आप्णें हाथ खह्ड़े करला; अरह् कुँऐ ओका तेरी कंमरी दी गाच़ी बाँनला, अरह् से ताँव तेथै नींला; जेथै तू ज़ाँणों ने चहाईला।


प्रभू यीशू ऐ तियों खे बुलो, “आगु ज़ा अरह् आप्णा घरवाल़ा ईथै बऐदियों आँण।”


तबे तिन्ऐं ऐशी प्रार्थना करी, “हे प्रभू! तू सोभी का सास-मंन जाँणें ऐ; ऐजो पर्गट करह्, के तुँऐं ईनू दुई मुंझ्षा कंसी च़ूणी-छ़ाँटी थुवा,


च़ी बई ऐशो ही हुओ; तबे सेजो सब-कुछ़ बादो अस्माँनों दो पाछू ऊबो टीपो।


मंन के पर्ख्णों वाल़े, पंण्मिश्वर ऐ तिनखे भे अमाँरे जेष्णीं पबित्र-आत्त्मा देऐयों तिनकी गुवाऐ-शाज़्त्त देऐ थंऐ;


किन्देंखे के आँमें आप्णे बिचारो के गुवाऐ-शाज़्त गाशी तारीफ करह्, के संईसारी दे प्रभू यीशू के जाँणें तुवाँरे बिचो दा, अमाँरा चाल-चल्ण पंण्मिश्वर ज़ूगा ऐशा पबित्र अरह् सच्चाई आरी थिया, जू देह्-शरीर की अज्ञाँ शा ने परह् पंण्मिश्वर की कृपा आरी थिया।


पंण्मिश्वर की पबित्र-आत्त्मा दु:खी ने करे, जिन्दे लई तुँओं गाशी छुट्कारे के देसो खे छाप लाऐ थई।


ईन्देंखे तुँऐं मंगन हों, किदेखे के जरूरी असो, के हेभी कुछ देसो खे तुओं कंई किस्म की परख-अजमाँऐंषों के कारण तुँओं दु:ख हंदा;


हे प्यारे साथियों, ऐबे ऐजी दुज़ी पत्री असो, जू मुँऐं तुँओं खे लिखी लऐ, ईनू दुई पत्री दो ऐजो चित्ते कराऐयों मुँऐं तुवाँरे पबित्र मंन दो चित्ते कराणों का जत्तन करी थुवा,


हाँव तिनके नहाँन्ड़िया माँरी देऊँबा; तबे बादी कलीसियाऐं जाँणी पाली, के दिल अरह् मंन का पर्ख्णो वाल़ा हाँव ही असो, अरह् हाँव तुँओं मुँझी शे ऐकी नाँमों खे तिनके काँम-काज़ के मुँताबिक बद्ल़ा देऊँबा।


हाँव जिनू-जिनू आरी प्यार करू, तिनू सोभी खे मंत्त-शीख अरह् डाँट देऊँ; ईन्देंखे तेज-तराड़ बंण अरह् आप्णा मंन बद्ल़।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ