6 परह् मुँऐं जू ऐजी बातो तुओं कैई बुली, ईनू बातो शुँणियों तुवाँरा मंन शोक-दु:ख्ह शा भरी गुवा।
6 पौरौ मोऐं जू ऐजी बातौ तुऔं बुली, इथकारिए तोंवारा मन उदास हौए गौआ।
तबे प्रभू यीशू प्रार्थना शे ऊबे बीऊँजे, अरह् आप्णे चैले कैई पाछू आऐं, अरह् तिन्ऐ का देखों, के तिन के चैले खह्ड़ियों सुत्ती गुऐ थिऐ।
प्रभू यीशू ऐ तिनखे बुलो, “तुऐं कियों बातो के चर्चा करी लऐ?” तबे सेजे चैले ऊदास-मुँरजहाऐयों खह्ड़े हुऐ।
“तुँऐ आप्णाँ मंन ब्याकुल ने हंणों दियों, जे तुऐ पंण्मिश्वर गाशी बिश्वाष करह्; तअ मुँह गाशी भे बिश्वाष करह्।