Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यूहन्ना 16:33 - Sirmouri

33 मुँऐं तुओं कैई ऐजो सब-कुछ़ ईन्देंखे बुलो, के तुँओं शाँण्त्ति भेटो; किन्देंखे के संईसारी दे तुओं खे सिर्फ दु:ख्ह अरह् कल़ेष असो; परह् आँनन्दित्त खुशी हुऐ, के मुँह संईसारी गाशी जींत्त भेंटी रंऐ।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

33 मोऐं ऐजी बातौ तुऔं इथकारिए बुली, कै तुऐं मैरै चैलै औसौ औरौ तुऔं शान्तै भैटौ; दुनिया पांदी तुऔं कौल़ेश हौंव, पौरौ हिम्मत राखौ, मोऐं इयौं दुनिया कै ठोगड़े यानी शैतान कै हराए दिया।”

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यूहन्ना 16:33
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

अरह् दे:खो, कंई लोगे अदरंगो का ऐक दु:खिया लुह्थों दा थागियों तिन कैई आँणा। प्रभू यीशू ऐ तिनका बिश्वाष देखियों, तेसी अदरंगो के दुखिया खे बुलो, “हे बैटा हिम्मत थह्, तेरे पाप माँफ़ हुऐ।”


“भाग्ईंत असो! सेजा राजा, जुण्जा प्रभू के नाँव शा आँव! स्वर्गो दे शाँण्त्ति अरह् असमाँन मंण्डल़ दे बंड़ियाऐ हों!”


“अस्माँनों दे पंण्मिश्वर के बड़ियाऐं, अरह् धर्ती गाशी तिनू आदमी गाशी जिन शे से खुशी असो, तिनू शाँण्त्ति भेंटली।”


ऐबे ईयों संईसारी के नियाँव का बख्त्त आऐ गुवा; अरह् ऐबे ईयों संईसारी का हाकम आगु गाड़्दा;


“तुँऐ आप्णाँ मंन ब्याकुल ने हंणों दियों, जे तुऐ पंण्मिश्वर गाशी बिश्वाष करह्; तअ मुँह गाशी भे बिश्वाष करह्।


तुओं खे हाँव शाँण्त्ति देऐ देंऊँ, मंतल्व आप्णी शाँण्त्ति हाँव तुओं खे छूड़ी देऊँ; तेष्णीं ने जेष्णी संईसारी दियों, तुऐं आप्णें मंन ब्याकुल अरह् डरोह् दे ने रंहणों दिऐ।


नियाँव के बारे दो; ईन्देंखे के संईसारी का हाकम शैतान दोषी-कसूरबार बंणाँऐ पाया।


खास-चैले ओकी चैले के मंन पाक्कै कर्दें रंह् थिऐ, अरह् तिनखे से बिश्वाष दे बड़्णों खे हिमम्त्त दियों थिऐ; अरह् से बुलो थिऐ, के आँमों भाँव बैजाऐ दुंख्ह-कल़ेष संह्ऐन कर्णें पड़ले; तबे भे आँमें पंण्मिश्वर के राज्य दे जरूर ज़ाँदे।


तियों ही रात्ती प्रभू ऐ संत्त-पौलुस कैई खह्ल़ियों बुलो, “हे पौलुस, दीड़-हिम्मत थो; किन्देंखे के जेष्णी तुँऐं यरूशलेम दी मेरी गुवाऐ-शाज़्त्त दिती, तेष्णी ही ताँव रोम दी भे मेरी गुवाऐ-शाज़्त्त देणी पड़ली।”


परह् ऐबे हाव तुँओं शी ऐजी अरज करू के तुँऐ सबैर मारो, किन्देंखे के आँमों जहाजो का नुक्साँन तअ संहणाँ पड़दा; परह् तुवाँरे कोसी के भे जीयाँन-प्राँण का किऐ भे नुक्साँन ने हंदी, दीड़-हिमम्त्त थुऐ।


ईन्देंखे, हे साथियों! दीड़-हिम्मत बाँनों; मुँह पंण्मिश्वर गाशी बिश्वाष असो, के जेष्णों मुँह कैई बुली थो, तेष्णों ही हंदो।


ऐबे बादे यहूदा, गलील, अरह् सामरी ईलाके दे कलीसिया खे शाँण्त्ति भेटी, अरह् कलीसिया का निर्माण बड़दा रूवा; अरह् से प्रभू के डर-भय शे, अरह् पबित्र-आत्त्मा की शाँण्त्ति दे चाल्दे अरह् बढ़्दे रूऐ।


अमाँरे प्रभू यीशू मसीया के पंण्मिश्वर अरह् बाबा का धन्यबाद हुआ चेंई, जू दया-रंय्म का पिता अरह् हर प्रकार की शाँण्त्ति का पंण्मिश्वर असो।


तअ: हे भाऐ, बंईणों, आँन्दित्त-खुशी रंह्; साच्चै बण्दे ज़ाव; हिम्मत थुऐं; ऐक ही मंन थुऐ; मेल शे रूऐ। अरह् पियार अरह् शाँण्त्ति का दाता पंण्मिश्वर तुँवारी गईलो हला।


परह् पंण्मिश्वर का धन्यबाद हों, जू मसीया दी सदा आँमों खे जय की खुशी दे नियों फिरह्, अरह् आप्णें ज्ञाँन की खुष्बू अमाँरे जाँणें ढिक्को हर जागे दी फईलाऐ दियो।


परह् आँमों कैई सेजो धन माँटी के घड़े दो थऐ थो, के अपार शक्त्ति अमाँरे ढबे शी ने, परह् पंण्मिश्वर की ही ढबे शी बंणों।


परह् हर बातो दे पंण्मिश्वर के दासो की जिऐ आप्णें आछे गुण पर्गट करह्, बैजाऐ सबेर शे कल़ेष दे गरीब दे, कष्टो दे,


मुँऐं तुँओं खे हिम्मत्त करियों बुली लुओं, के मेरे तुँओं गाशी बैजाऐ नाँज असो; हाँव शाँण्त्ति शा भरी रूआ। आप्णें बादे कंल़ेष दा हाँव आँनन्द शा बैजाऐ खुशी हऐ रूवा।


तिन्ऐ ही आपु-आप्खे अमाँरे पापो की ताँईऐं देऐ दिता, के जू कुँऐं अमाँरे पंण्मिश्वर के हिछ़या, के मुताबिक आँमों ईयों बुरी संईसारी शे छुड़ाऐ दियों।


परह् ऐशो ने हऐयों के हाँव अंण-जाँण कोसी बातो गाशी तारीफ करू, परह् सिर्फ अमाँरे प्रभू यीशू मसीया के शुँल़ी-फ़ाँशी का, जिन्दें लई संईसारी मेरी नंजरी दे अरह् हाँव संईसारी के नंजरी दा शुँल़ी-फ़ाँशी चड़ाया गुआ।


तबे पंण्मिश्वर के शाँण्त्ति, जू बादी संम्झ शे बाऐर असो, तुवाँरें दिल अरह् तुवाँरे बिचार मसीया प्रभू यीशू दे बचाऐं दियों।


अरह् शुँल़ी-फ़ाँषी गाशी लह्ऊँ बुवाणों के कारण शाँण्त्ति के मेल-झोल कराऐयों, तिनके ही जाँणें संसारीक हों भाँव स्वर्गिऐ तिन्ऐं आपु ही आरी बादा मेल-मिलाप कराया।


किन्देंखे के आगे ही, जबे आँमें तुवाँरे कागी थिऐ, तअ तुँओं खे बुलिया करह् थिऐ, के आँमों दु:ख्ह सहंणा पड़दा, अरह् तेष्णों ही हुओ, जेष्णों के तुँऐं भे जाँणों ऐ।


ईन्देंखे हे भाऐ-बंईणों, आँमों भे आप्णे बादे दु:ख्ह, कल़ेष दी तुवाँरे बिश्वाष के जाँणें शाँण्त्ति भेंटी।


ऐबे प्रभू जू शाँण्त्ति का दाता असो, आपु ही तुँओं खे सदा अरह् साँत्त-भाँत्ती शाँण्त्ति दियों, अरह् प्रभू तुँओं सोभी आरी रंह्।


ऐजी तअ संच्चाऐ असो, के सेजे सोभीं लोग, जुण्जें मसीया यीशू दा संच्चाई का जीवन जीऊँणों का ईरादा करह्, तिनू सताऐं भे जरूर ज़ाले।


अरह् पाप दे ऐगड़ी के सुख्ह भोगणों के बजाऐ तेने पंण्मिश्वर की प्रजा की गंईलो दुख्ह भोगणें संहणें ही ठीक जाँणें।


अरह् बाबा-अब्राहम ऐ तैस्खे तिनू बादी चींजो का दषंवाँ-भाग दिता, जू तेने राजाओं कैई शो लड़ाई दो जीती थुओ थियों; याजक-मलिकीसिदक के नाँव का मतल्व (“धार्मिक्त्ता का राजा” अरह् शालेम का राजा, मंतल्व “शाँण्त्ति का राजा” असो)।


बिश्वाष दे पाक्के हऐयों, अरह् ऐशो जाँणियों तैसका साँम्णा करह्, के तुवाँरे भाऐ बंईणों भी जू संईसारी दे असो, से ऐष्णें ही दु:ख संह्।


हे पुराणियों, हाँव तुँओं खे ईन्देंखे लिखू, के जू ज़ूगौ शो ऊबो असो, सेजो तुँऐं जाँणों ऐ। हे जुवाँनों, हाँव तुँओं खे ईन्देंखे लिखू, के तुँऐं तैसी शैतान गाशी जींत्त पाँऐ थऐ। हे प्यारे नहाँन्ड़िया, मुँऐं तुँओं खे ईन्देखे लिखी थो, के तुँऐं स्वर्गो के पिता के बारे दो जाँणी थो।


हे प्यारे नहाँन्ड़िया, तुँऐं पंण्मिश्वर के असो, झूठे ऋषी तुँऐं हराऐ पाऐ; किन्देंखे के जुण्जा तुओं दा बास करह्, से तैच़्छ़ा बड़ा असो; जुण्जा संईसारी दा असो।


जुण्जा पंण्मिश्वर शा पय्दा हऐ रूवा, से संईसारी गाशी जीत्त पाँव; ऐजी जीत्त जुण्जी संईसारी गेशी जीत्ती रंऐ, से ऐजी असो: मतल्व अमाँरा बिश्वाष ही जीत्त असो।


से छ़ैल़्टे के लह्ऊँ, के कारण अरह् आप्णीं गुवाऐ-शाज़्त्त के बचन के कारण तिन्ऐं शैतान गाशी जींत्त पाऐ; किन्देंखे के तिन्ऐ आप्णें जीवन को प्यार छ़ुड़यों मंऊँत्ती का सू-स्वागत्त करा।


जू जींत्ती ज़ाव, हाँव तेसी आप्णी गईलो सिंगाँस्हणों गाशी बईठाल़ूबा, जेष्णाँ हाँव भे जींतियों आप्णे बाबा की गईलो सिंगाँस्हणों गाशी बऐठी गुवा।


मुँऐ तैस्खे बुलो: “हे श्री माँन, ऐजो तअ तुँऐं जाँणों।” तेने मुँखे बुलो, “ऐजे सेजे असो, जू बड़े कल़ेष मुँझ शे नींक्ल़ियों आऐ रूऐ; ईनू लोगे आप्णे-आप्णे खोट्णों छ़ैल़्टे के लह्ऊँ लई धुईयों चींट्टे बाँणीं थुऐ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ