Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यूहन्ना 16:20 - Sirmouri

20 हाँव तुँओं कैई ऐक खास बात बुलू: के तुँऐं रूह्ले अरह् लेल्याले, परह् संईसारी आँनन्द-खुशी मंनाँली; तुऐं जरूर शोग-दु:ख्ह मंनाँले, परह् तुवाँरा दु:ख्ह-शोग आँनन्द-खुशी दा बद्ल़ी ज़ाला।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

20 हांव तुऔं साचौ-साचौ बुलू; तुऐं मैरै मौरणौ कै बाद रुलै, औरौ दुख दै रौलै पौरौ दुनिया कै लोग खुशी मनांदे, तुऔं शोग हौंदा, पौरौ जोबै तुऐं मुखै होटेयो जियुंदा दैखलै तौ तोंवारा शोग खुशी मुंजी बौदलै जांदा।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यूहन्ना 16:20
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

“परह् तिनू जींम्दारें तेस्का बैटा दे:खियों आपु मुँझी ठाटो, के ‘ऐ तअ तेस्का बारिस असो, आओं, ऐसी मारी दियों, जू ऐस्का हिस्सा-बाँढा सदा खे अमाँरा हंऐ ज़ाला।’


भागोईत असो! सेजे जू दु:ख-शोक करह्, किन्देखे के तिनही शाँण्त्ति भेट्दी।


तबे तैख्णी कुक्ड़े ऐ दुज़ाल़िऐं बाँक दिता, अरह् पतरस के प्रभू यीशू मसीया के बुली अंदी सेजी बात चींत्ते आऐ: के “कुक्ड़े के बाँक देणों शा आगे तू च़ीं बई, भाजी ज़ाँईदा, के हाँव ने ऐसी जाँण्दा” अरह् पतरस ईयों बातो सुचियों पट्की-पट्कियों रूदा लागा।


तिऐं हुटियों प्रभू यीशू के साथी कैई बुलो, जुण्जे दु:खो दे थिऐ, अरह् रूई रूऐ थिऐ, तिऐ तिन कैई बुलो।


तबे प्रभू यीशू प्रार्थना शे ऊबे बीऊँजे, अरह् आप्णे चैले कैई पाछू आऐं, अरह् तिन्ऐ का देखों, के तिन के चैले खह्ड़ियों सुत्ती गुऐ थिऐ।


तबे पतरस आँगणें शा बाँईढा हुटियों, बैजाऐ रूवा, ऐत्रें ज़ूगा के से पंट्की-पंट्कियों लागा।


अरह् लोगो के ऐक बैशुमाँर भीड़ तिनू पाछ़ी-पाछ़ी चाली रंऐ थी; तिनू मुँझी तिरंई भे थी, जुण्जी आप्णी-आप्णी छात्ती पीटी-पीटियों प्रभू यीशू की ताँईऐं रूणा-धोणा करह् थी।


प्रभू यीशू ऐ तिनखे बुलो, “तुऐं कियों बातो के चर्चा करी लऐ?” तबे सेजे चैले ऊदास-मुँरजहाऐयों खह्ड़े हुऐ।


परह् आँमों सोभी ऐजा बिश्वाष थिया, के सेजा ही ऋषी असो; जू इस्राएल खे छुट्कारा-मुँक्त्ति देयाँदा अरह् ईनू बादी बातो के सुवाऐ ईयों घट्णाँ घटियों ऐत्त्लो च़ींन देसो हंऐ गुऐ।


भाग्ईंत असो! तुँऐं जू बचनों के भूखे असो, तुँओं बचन लई छ़कऐं देंई दे, भाग्ईंत असो! तुँऐं जू रूओं ऐ, तुँऐं हस्ले अरह् खुशी हले।


मुँऐं तुओं कैई ऐजो सब-कुछ़ ईन्देंखे बुलो, के तुँओं शाँण्त्ति भेटो; किन्देंखे के संईसारी दे तुओं खे सिर्फ दु:ख्ह अरह् कल़ेष असो; परह् आँनन्दित्त खुशी हुऐ, के मुँह संईसारी गाशी जींत्त भेंटी रंऐ।”


परह् मुँऐं जू ऐजी बातो तुओं कैई बुली, ईनू बातो शुँणियों तुवाँरा मंन शोक-दु:ख्ह शा भरी गुवा।


अरह् ऐजो बुलियों, प्रभू यीशू ऐं आप्णें चैले कैई शे आप्णें हाथ, अरह् आप्णी कुँछ़ी शी शाफ़्ड़ी देखाऐ; तबे चैले प्रभू देखियों बैजाऐ खुशी-आँनन्दित्त हऐ गुऐ।


खास-चैले आँन्दित्त-खुशी हऐयों तियों बड़ी खुम्ल़ी के च़ौत्रें शे आगु हुटे, के आँमों प्रभू यीशू के नाँम शे बै-ईज्त्ते करे गुऐ; ईन्देंखे आँमें बै-जाऐ भागोंईत्त असो!


सिर्फ ऐजो ही ने, परह् आँमें आप्णे प्रभू यीशू मसीया के जाँणें, जिनके जाँणें अमाँरा मेल-झोल हुआ, पंणमिश्वर गाशी पुरा भूर्षा करियों आँनन्द-खुशी मनाँऊबे।


शोक मंनाँणों वाल़े जिऐं असो, परह् सदा आँनन्द करह्; कंगाल जिऐं असो, परह् ओकी भी भहिते धनवाँन बंणाँऐ दियों; तैष्णें असो, जैष्णों आँमों कैई किऐ ने आथी, तबे भे सब-कुछ थह्।


परह् पबित्र-आत्त्मा का फल़ पियार, खुशी, शाँण्त्ति, धीरज, कृपा, भलाऐ, बिश्वाष,


तुँऐं बड़े कल़ेष दे पबित्र-आत्त्मा के मंजे आरी, बचन माँनींयों अमाँरी अरह् प्रभू की जैष्णी चाल चाल्दे लागे।


“हे भाऐ बंईणों, जबे तुँऐं ओकी बातो की परख-अजमाँऐषों दे पड़ो तअ ऐजी बादी बातो मंजे की ही बातो जाणों।


ऐबे: जुण्जा तुँओं ठूकर लागणों अरह् रिड़णों शे बंचाऐ सको, अरह् आप्णी बड़ियाई के साम्णें खुशी-आँनन्द मंनाऐयों तुवों नीरदोष बंणाँणों ज़ूगा हों,


धर्ती दे रंहणों वाल़े, तिनके मँर्णों शे आँनन्द-खुशी अरह् मंगन हले, अरह् ओका ओकी कैई भेंट डेयाल़्ले, किन्देंखे के ईनू दुईनें बरंम्बाँणीं कर्णो वाल़े धर्ती दे रंहणों वाल़े लोग सताऐ थुऐ थिऐ।


तिन्ऐं जेतोड़ी आप्णी, बड़ियाऐं करी, अरह् तिन्ऐं जे-तोड़ा भोग-बिलास करा, तुँऐं भे तिनखे तेत्री ही परेशाँनी अरह् बैद्णीं दियों; किन्देंखे के से मंन ही मंन बुलो, के हाँव तअ राँणी जेष्णी बंईठी रंऐ, हाँव बिध्वा ने आथी; हाँव कद्दी भे दु:ख बीलाप, अरह् शोक दे ने पड़दी।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ