Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




यूहन्ना 14:27 - Sirmouri

27 तुओं खे हाँव शाँण्त्ति देऐ देंऊँ, मंतल्व आप्णी शाँण्त्ति हाँव तुओं खे छूड़ी देऊँ; तेष्णीं ने जेष्णी संईसारी दियों, तुऐं आप्णें मंन ब्याकुल अरह् डरोह् दे ने रंहणों दिऐ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

27 हांव तुऔं शान्तै दियु, यानी सैजै शान्तै जू मुंआगो औसौ। ऐजै सैजै शान्तै ना आथी जू दुनिया दैय सौकौ; तोंवारा मन नी घोबरांव औरौ ना डौरौ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




यूहन्ना 14:27
65 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

“ईन्देखे आदमी शे ने डरे; किन्देखे के किऐ खटों अंदो ने आथी, जू ऊडो ने खुलो ज़ाँव, अरह् ना किऐ चुप्पी आथी, जू जाँणों ने ज़ाव।


किन्देंखे के ईनाँरो अरह् मंऊँत्त की छ़या दे बंईठणों वाल़े, गाशी से प्रकाष दियों; अरह् अमाँरी भीखो संही सीधी बाटो दी चलाव।”


जबे कोसी घर दे दाखिल हों, तअ सोभी शो आगे ऐजो बुले; के ‘ऐसी घर का कंल्याँ, अरह् शाँण्त्ति हों!’


तबे प्रभू यीशू ऐं हजो बुलो, के “हे मेरे दोस्त्तो हाँव तुओं खे ऐशो बुलू, के जुण्जे लोग देह्-शरीर प्राँण माँरी दियों; परह् तिन के ऊको किऐ ने करिन्दो, तिन शे ने डरे।


“अस्माँनों दे पंण्मिश्वर के बड़ियाऐं, अरह् धर्ती गाशी तिनू आदमी गाशी जिन शे से खुशी असो, तिनू शाँण्त्ति भेंटली।”


“तुँऐ आप्णाँ मंन ब्याकुल ने हंणों दियों, जे तुऐ पंण्मिश्वर गाशी बिश्वाष करह्; तअ मुँह गाशी भे बिश्वाष करह्।


मुँऐं तुओं कैई ऐजो सब-कुछ़ ईन्देंखे बुलो, के तुँओं शाँण्त्ति भेटो; किन्देंखे के संईसारी दे तुओं खे सिर्फ दु:ख्ह अरह् कल़ेष असो; परह् आँनन्दित्त खुशी हुऐ, के मुँह संईसारी गाशी जींत्त भेंटी रंऐ।”


तेसी ही देसे जुण्जों संह्फ़त्ते को आगलो देस थियो; संन्दो के बख्ते, जबे चैले यहूदी अगवाँल़ो के डरो शे दुवारो डाकियों ऐकी ठाँई कट्ठै बंईठै अंदे थिऐ; तबे प्रभू यीशू तिनके बीचो दे खह्ड़े हऐ गुऐ। अरह् तिन्ऐं आप्णें चैले खे बुलो, “तुओं शाँण्त्ति भेंटो!”


प्रभू यीशू ऐ तिनखे हजो बुलो, “तुँओं खे शाँण्त्ति भेंटो! जेष्णाँ बाबा ऐं मुँह डेयाल़ी थुवा; तेष्णें ही हाँव तुँओं भे डेयाल़ू।”


आठ देसो बित्त्णों गाशी, जबे प्रभू यीशू के चैले, दुज़ाल़िऐ तेसी घहर दे कंट्ठै थिऐ; अरह् तेख्णों सेजा थोंमा भे तिनकी गईलो थिया, अरह् तेख्णों दुवार डाको अंदो थियों; तबे भे प्रभू यीशू भिटे आऐ, अरह् तिनके बीच दे खह्ड़े हुऐ; अरह् तिनखे बुलो, “तुँओं शाँण्त्ति भेंटो!”


पंण्मिश्वर ऐं इस्राएलियों खे आप्णा आच्छ़ा शुझ़ा दिता, अरह् यीशू मसीया के जाँणें, जुण्जे सोभी के प्रभू! पंण्मिश्वर असो: तिन कैई ही शाँण्त्ति की खुषख्बरी शुँणाँणों खे दिती।


प्रभू ऐ ऐक रात्त दर्शण देऐयों संत्त-पौलुस खे बुलो, “डरे ने, परह् बुल्दा ज़ा, चुप्पी ने रूऐ;


तिनू सोभी के नाँव जू रोम दे पंणमिश्वर के प्यारे असो, अरह् पबित्र लोग बण्णों खे बय्दी थूऐ: अमाँरे परमं-पिता पंणमिश्वर अरह् प्रभू यीशू मसीया की ढबे शी तुँओं खे कृपा अरह् शाँण्त्ति भेट्दी रंह्।


पंणमिश्वर जू भुर्षे का दाता असो, से तुँओं खे बिश्वाष के जाँणें साँत्त-भात्ते आँनन्द अरह् शाँण्त्ति शे भरपुर करह्, जिन्दें लई पबित्र-आत्त्मा की शक्त्ति शा तुवाँरा भुर्षा शुरा-पुरा हों।


तबे: जबे आँमें बिश्वाष शे पंणमिश्वर की नंजरी दे बै-कसूर बंणें, तअ आप्णे प्रभू यीशू मसीया के जाँणें पंणमिश्वर की गईलो मिली-चालियों रंह्,


किन्देंखे के बऐरी हणों गाशी भी पंणमिश्वर के बैटे की मऊँती के जाँणें अमाँरा मेल-झोल पंणमिश्वर की गईलो हुआ, तअ तबे मेल-झोल हंणों गाशी, तेसी बैटे के जीवन के जाँणें अमाँरा मुँक्त्ति जरूर हंदे।


किन्देंखे के जूण्जे आदमी आप्णें पाप वाल़े सुभाव दे जीयों, तिन्दें का नंतीजा मंऊँत्त असो, अरह् जुण्जे आदमी पबित्र-आत्त्मा की बातो दा मंन लाँव, तिन्दें का नंतीजा जीवन अरह् शाँण्त्ति असो;


अमाँरे परंम-पिता पंणमिश्वर अरह् प्रभू यीशू मसीया की ढबे शी तुँओं खे कृपा अरह् शाँण्त्ति भेंट्दी रंह्।


परंम-पिता पंण्मिश्वर अरह् अमाँरे प्रभू यीशू मसीया के ढबे शी तुँओं खे कृपा अरह् शाँण्त्ति भेंटी चेंई।


परह् पबित्र-आत्त्मा का फल़ पियार, खुशी, शाँण्त्ति, धीरज, कृपा, भलाऐ, बिश्वाष,


जै-तोड़े ऐसी निय्म गाशी चाल़्ले, तिन गाशी, अरह् पंण्मिश्वर के इस्राएल गाशी शाँण्त्ति अरह् दया-रंय्म हंदी रंह्।


तबे पंण्मिश्वर के शाँण्त्ति, जू बादी संम्झ शे बाऐर असो, तुवाँरें दिल अरह् तुवाँरे बिचार मसीया प्रभू यीशू दे बचाऐं दियों।


सेजे पबित्र भाऐ, बईणों जू मसीया गाशी बिश्वाष करियों कुलुस्से नंगर दे रंह् थिऐ, तिनखे अमाँरे पिता पंण्मिश्वर की ढबे शी कृपा, अरह् शान्त्ति भेट्दी रंह्।


अरह् शुँल़ी-फ़ाँषी गाशी लह्ऊँ बुवाणों के कारण शाँण्त्ति के मेल-झोल कराऐयों, तिनके ही जाँणें संसारीक हों भाँव स्वर्गिऐ तिन्ऐं आपु ही आरी बादा मेल-मिलाप कराया।


मसीया की शाँण्त्ति तुवाँरें दिल-सासो दो राज करह्, ईयों ही शाँण्त्ति खे; तुँऐं ऐक देह्-शरीर के अंग बणियों बय्दी थुऐ, अरह् तुँऐं सदा धन्यबाद कर्दे रंह्।


अमाँरे परंम-पिता पंण्मिश्वर अरह् प्रभू यीशू मसीया के ढबे शी तुँओं खे कृपा अरह् शाँण्त्ति भेंट्दी रंह्।


ऐबे प्रभू जू शाँण्त्ति का दाता असो, आपु ही तुँओं खे सदा अरह् साँत्त-भाँत्ती शाँण्त्ति दियों, अरह् प्रभू तुँओं सोभी आरी रंह्।


ऐजो ईन्देंखे के पंण्मिश्वर ऐं आँमों खे डर-भंऐ के ने, परह् शक्त्ति, प्यार, अरह् सऐन के आत्त्मा देऐ थऐ।


जिन्ऐं भैड़ो का सेजा बड़ा भैड़वाल़ा मतल्व अमाँरा प्रभू यीशू मसीया के हमेशा के वाचा को लह्ऊँ के कारण मँरे अंदे मुँझ्शे आँमों ऊबे जीयाल़े तेसी सदा के बाय्दे गाशी मुहर लाऐयों सेजा शाँण्त्ति का दाता पंण्मिश्वर ही असो,


अरह् बाबा-अब्राहम ऐ तैस्खे तिनू बादी चींजो का दषंवाँ-भाग दिता, जू तेने राजाओं कैई शो लड़ाई दो जीती थुओ थियों; याजक-मलिकीसिदक के नाँव का मतल्व (“धार्मिक्त्ता का राजा” अरह् शालेम का राजा, मंतल्व “शाँण्त्ति का राजा” असो)।


संत्त-यूहन्ना की ढबे शी आसिया ईलाके की सात्तों कलीसियाव खे जुण्जी आसिया प्रदेश दी असो: तिनकी ढबे शी कृपा, अरह् शाँण्त्ति, भेटो, जुण्जे असो ऐ, अरह् जुण्जे सदा थिऐ, अरह् जुण्जे आँणों वाल़े असो; अरह् तिनू सात्त आत्त्माओं की ढबे शी जुण्जी तिनके सिंगास्हणों के सहाँम्णें असो।


जुण्जे दु:ख्ह ताँव झेल़्णें पड़ले, तिन्दा डरे ने। किन्देंखे के देखो, शैतान तुँओं मुँझ शे किऐ कय्दखाने दे पाँणें चहाँव जू तुँओं जाँच्चें-पर्खे ज़ाँव; अरह् तुँओं दष देसो तोड़ी कल़ेष भोग्णाँ पड़ो। पराँण देणों तोड़ी बिश्वाषी रंह्, तअ हाँव ताँव्खे जीवन को मुँकुट-ताज देऊँबा।


परह् डराड़ो, अरह् बै-बिश्वाषियों, नींच़ हत्त्याँरे, अरह् च़ूर-जार, अरह् जादू-टूण्णें कर्णों वाल़े, मुँर्त्ती पूज्णों वाल़े, अरह् हर किस्समं के झूठों बुल्णों वाल़े, का नाँष हंदा, अरह् तिनू भभ्कदीं आग, अरह् गंन्धक की झ़ील, दे पाऐ देईदें, जुण्जी के दुज़ी मंऊँत्त हंदी!”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ