Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




याकूब 1:12 - Sirmouri

12 भागोईत असो! सेजा आदमी जू परख दा डटा अंदा रंह्, अरह् से परख दा पास हऐयों सेजो जीवन को मुँकुट-ताज लंह्दा, जिन्दे का बाय्दा प्रभू ऐ आप्णें पियार कर्णो वाल़े आरी करी थुवा।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

12 धन्‍य औसौ सैजा आदमै, जू परीक्षा दा टिकैयौंदा रौंव, जोबै सै खरा साबित हौंव तौ तैसी सौदा कै जिन्दगी का मुकुट भैटदा, जिथका वादा पौरमेशवरे आपणै प्यार कौरणौवाल़ै आरी कौरे राए।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




याकूब 1:12
49 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

मेरे नाँव के कारण बादे लोग तुँवारी गईलो बईर कर्लें, परह् जुण्जा आखरी तोड़ी धीरज-सबेर थंह्ला, तेस्खे ही मुँक्त्ति भेट्ली।


“तबे राजा आप्णी सुऐं ढबे के लोग दे: खियों बुल़्ला, ‘मेरे पिता के जाणें कृपा वाल़े लोग! तेसी राज्य के हंक-अधिकारी बंणों, जुण्जे तुओं खे सृष्टी की स्थापंना के बख्ते शी तियार करी थंऐ।


भाग्ईंत असो! तुँऐं जू आदमी के बैटे के ताँईऐंँ, लोग तुँओं आरी बईर कर्ले, अरह् तुवाँरी नीदया-चुगली लाँव, अरह् तुवाँरो नाँव बुरो जाँणियों काटी देले।


अरह् धीरज दे आछे निक्ल़ों, अरह् आछे निक्ल़्णों शा भूर्षा पय्दा हों;


आँमें जाँणोंऐं के जू लोग पंणमिश्वर शो पियार करह्, तिनखे बादी बातो मीलियों भलाऐ पय्दा करह्; मतल्व तिनही खे जू तिनकी हिछ़या के मुँताबिक शे बय्दी थुऐ।


जेष्णों पबित्र-ग्रन्थों दो लिखी थो, “जुण्जी बातो आ:खिऐं ने दे:खी, अरह् काँने ने शुणीं, अरह् जुण्जी बातो आदमी के चींते-मंने भे थी ने, से सेजे ही असो जू पंणमिश्वर ऐ आपु आरी पियार कर्णो वाल़े खे तियार करी थई।”


परह् जे कुँऐं पंणमिश्वर आरी पियार करह्, तअ पंणमिश्वर तेसी जाणों ऐ।


ऐक नाँम माल मालिऐ दे बादे दाव लाँव, सेजे भे तेसी ताजो की ताँईऐं जू नाँष बाँन असो; परह् आँमें तअ तियों माँली जित्तणों खे दाव लाँव जू जीवन को मुँकुट-ताज असो, अरह् ना कोद्दी नाष होंदो।


संच्चाई के बचन ठीक-ढ़ंग शे बखाँण करियों, पंण्मिश्वर के ऐशे धारण कर्णो ज़ूगै सेवक बंण्णों के कोशिष करह्; के तिनकी सहाँम्णें शोर्मिन्दो ने हंणों पड़ो।


आँणों वाल़े बख्तो दो मुँखे तअ धार्मिक्त्ता को मुँकुट थऐ थो, जैथु प्रभू ऐ, जू धर्मी अरह् नियाँव कर्णो वाल़ा असो, से मुँखे तेसी देसे देंदे, अरह् मुँखे ही ने, परह् तिनू सोभिखे भे जुण्जे तिनकों पर्गट हंणों प्यारो जाँणों।


परह् सेजे पाछले देसो चित्ते करह्, जिन्दे तुँऐं पंण्मिश्वर का त्तेज-प्रकाष देखियो दुःख्ह के बह्ड़े झ़मेले दे पाक्कै अट्ल़ रंह्।


जबे पंण्मिश्वर ऐ बाबा-अब्राहम के परख-अजमाँऐष करी, तअ तेसी बिश्वाष के कारण ही बाबा-अब्राहम ऐ आप्णा ऐकलोत्ते बैटा इसहाक भे बल़ीदाँण कर्णो खे तैयार हुवा; जबे के तेस्की गंईलो ऐजा बाय्दा करा गुवा थिया,


कियो तुँऐं पबित्र-ग्रन्थों के ऐजी शिक्क्षा बिसरी गुऐ, जिन्दों पंण्मिश्वर तुँओं खे आप्णीं अलाद बुलियों बंईदे गुऐ? “हे मेरे नहाँन्डिया! प्रभू के बुल्णों अरह् अज्ञाँ का नीर-आदर ने करे; अरह् तिनकी डाँट-फ़ट्कार शी हिम्मत्त ने हारे।


अरह् ऐशा ही दाँई बाबा अब्राहम खे शाँण्त्ति-सबैर थंणों गाशी, तेसी बाय्दे का फल़ भेटा; जिन्देका बाय्दा पंण्मिश्वर ऐ करी थुवा थिया।


हे मेरे प्यारे भाऐ बंईणों शुणों। कियों पंणमिश्वरे ईयों संईसारी के गरीब कंगाल छाँटी ने थई, के बिश्वाष दे सैठ-सहऊँकार अरह् तेसी राज्य के हंक-अधिकारी बण्ल़े, जिन्देका बाय्दा पंणमिश्वर तिनू आरी करा जुण्जे लोग तेछ़ौ पियार करह्?


दे:खो, आमें सबैर माँर्णों वाल़े खे सभासी दियों; अरह् तुऐ अय्यूब के धीरज-सबैर के बारे दो तअ शुणी ही थुओ! अरह् तेसी प्रभू के कृपा शा जुण्जा प्रतिफल़ भेटा; तुँऐ सेजा भे जाँणोंऐं, जिन्दें लई प्रभू के बैजाऐ करूणा, अरह् दया पर्गट हों।


जे तुँओं प्रभू की अछाई के जाँणें दु:ख भे भूगणा पड़ो, तअ तुँऐं भागोईत असो! परह् लोगो के डरावे दे ने डरे अरह् ना घबराऐं।


परह् खुशी मनाँव, के तुँऐं मसीया के दु:खो के भागी बंणें; किन्देंखे के जबे तिनकी बड़ियाऐ पर्गट हली, तअ तुँऐं भे तिन्दे मंगन हऐयों खुशी मनाँले।


जे तुँऐं मसीया के नाँव शे पतार्ले, तअ तुँऐं भागोईत असो! तुवों आशिर्बाद भेट्दा, किन्देंखे के तुवों दी पंणमिश्वर की बड़याई की आत्त्मा बंसी रंऐ;


ऐबे पंणमिश्वर जू बादी कृपा का दाता असो, जिन्ऐं तुँओं मसीया दे आप्णी सदा की बड़ियाऐ खे बय्दी थुऐं, तुवाँरे ऐगड़ी खे दु:ख भूगणों पाछ़ी, आपु ही तुँओं साचे-पाके अरह् तागतबर कर्ले।


जबे सेजा बड़ा जगवाल़ा पर्गट हला, तअ तुँओं खे बड़ियाऐं को मुँकुट-ताज दियो ज़ालो; जू कोद्दी भे मुँल़शाँन्दो ने।


आँमों दा पियार-भाव ईन्देंखे असो; के आगे तिन्ऐं आँमों आरी पियार करी थो।


जुण्जे दु:ख्ह ताँव झेल़्णें पड़ले, तिन्दा डरे ने। किन्देंखे के देखो, शैतान तुँओं मुँझ शे किऐ कय्दखाने दे पाँणें चहाँव जू तुँओं जाँच्चें-पर्खे ज़ाँव; अरह् तुँओं दष देसो तोड़ी कल़ेष भोग्णाँ पड़ो। पराँण देणों तोड़ी बिश्वाषी रंह्, तअ हाँव ताँव्खे जीवन को मुँकुट-ताज देऊँबा।


हाँव जिनू-जिनू आरी प्यार करू, तिनू सोभी खे मंत्त-शीख अरह् डाँट देऊँ; ईन्देंखे तेज-तराड़ बंण अरह् आप्णा मंन बद्ल़।


जू जींत्ती ज़ाव, हाँव तेसी आप्णी गईलो सिंगाँस्हणों गाशी बईठाल़ूबा, जेष्णाँ हाँव भे जींतियों आप्णे बाबा की गईलो सिंगाँस्हणों गाशी बऐठी गुवा।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ