Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




इब्रानियों 6:1 - Sirmouri

1 ईन्देंखे आँमें सीद्धत्ता आप्णाँ निशाणाँ बाणियों, मसीया शी मेल-झ़ोल थंणों वाल़ी पंह्-नींव की शिक्क्षाओं शे ऊबे बीऊँजियों पंबित्रत्ता की ढंबै बंड़ो; अरह् किऐ ओकी पंह्-नींव ने पाँव, ऐबे आँमें मंऊँत्ती की ढ़बै ज़ाँणों वाल़े कर्मो शे आप्णाँ मंन बंद्ल़ियों, पंण्मिश्वर दा बिश्वाष करह्।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

1 इथकारिए आओ जू आमै आगली बैई मसीह खै बारै मुंजी शैखै राए, तिनु बुनियादी शिक्षाओं खै बार-बार नै बौल़ौ, आओ आमै मजबूत शिक्षाओं कै बारै मुंजी सलाह मोशौरा कौरु, बुनियादी शिक्षाओं कै नीयुं कै जैशणै नै बौणौ, यानी पाप कौरणै छोड़ दैणौ कै बारै मुंजी शिक्षाए, जू मौरणौ कै ढौबौ औरौ पौरमेशवर पांदी बिशवाश कौरणौ कै ढौबौ लोए जांव।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




इब्रानियों 6:1
50 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

तेने आप्णें बाबा खे जबाब दिता, ‘हाँव ने हुट्दा’, परह् बिस्तोड़ा से पछ़ताऐयों अरह् दाख्ह के खेच़ौ दा आगु हुटा।


किन्देखे के संत्त-यूहन्ना तुँओं कैई पंणमिश्वर की बाट दे:खाँदा आया, परह् तुँऐं तेस्का बिश्वाष ने करी, परह् समाँज शे नींकाल़े गुऐं चूंगीं लणों वाल़े, बैष्या ऐ तेस्का बिश्वाष करा, ऐजो दे:खियों भे तुँऐं आप्णा मंन ने बद्ल़ी अरह् ना बिश्वाष करी।


“मंन बद्ल़ो, किन्देखे के स्वर्गो को राज नंजीक आऐ रूओ।”


तेसी बख्तो शुभा प्रभू यीशू ऐ ऐजा प्रचार करणा शुरू करा, “मंन बद्ल़ो किन्देंखे के स्वर्गो को राज्य नंजीक आऐ पुंज़ौ।”


ईन्देंखे ऐशो चेंई के जेष्णाँ तुवाँरा स्वर्गो का पिता साच्चा-पाक्का असो, तेष्णें ही तुँऐं भे साच्चै-पाक्कै बंणों।


ढोंढ फीरो, पाँणी लागो, अरह् बाढ़ आऐयों कटाव लागा, अरह् बागूर फीरी, अरह् तेसी घर शी टकंराऐ, तबे भे से ढल़ी ने, किन्देखे के तिन्दें की नींव-पौह् ऐकोऊँरी-कऐड़ी गाशी पाऐ थंऐ थी।


पंणमिश्वर का बैटा प्रभू यीशू मसीया की खुषख्बरी ऐशी दाँई शुरू हों।


तबे बारह् खास-चैले तेथै शे आगू हुटे, अरह् ऐजा प्रचार कर्दे रूऐ, के आप्णें पाप बुराई शा पसतावा करणा, अरह् आप्णा मंन बद्ल़णाँ सभी लोगो खे जरूरी ही असो।


से तैसी आदमी ओनरा असो, जेने आप्णो घोर बाणों, अरह् तिन्दे के पौ-नींव नींगुऐ खुँणी, अरह् तिन्दें के पौ-नींव पाक्की कंऐड़ी-ऐकोऊँरी जींन गाशी पाऐ दिती। बाढ़ आऐ, अरह् नंदी की फालो तैसी घर दी लागी, परह् तैसी घर को किऐ ने ज़ाई किन्देंखे के से पाक्की जींन गाशी बंणी रूओ थियो।


प्रभू यीशू ऐ धुवाऐयों बुलो, “जुण्जा कुँऐ मुँह गाशी बिश्वाष करह्, से मुँह्दा ने परह् मेरे डेयाल़्णों वाल़े गाशी बिश्वाष करह्।


“तुँऐ आप्णाँ मंन ब्याकुल ने हंणों दियों, जे तुऐ पंण्मिश्वर गाशी बिश्वाष करह्; तअ मुँह गाशी भे बिश्वाष करह्।


हाँव तुँओं खे ऐक खास बात बुलू, के जुण्जा कुँऐं मेरे बचन शुँण्ला, अरह् जिन्ऐं मुँह डेयाल़ी थुवा, तिन गाशी से बिश्वाष करला, तअ सदा का अमर-जीवन तेस्खे भेट्दा, अरह् तेस्खे सजा की अज्ञाँ ने देंईदी, परह् से मऊँत्ती गाशी जीत्त पाँऐयों, अमर-जीवन दा दाखिल हऐ ज़ाँदा।


ऐजी बातो शुँणियों यहूदी बिश्वाषी भाऐ-बंईणों शाँण्त्त हऐ गुऐ, अरह् तिन्ऐं पंण्मिश्वर के आरार्धना करी; के जबे “पंण्मिश्वर ऐ गऐर-यहूदियों खे भे ऐजा बरंदाँन देऐ थुवा, के ऐ भे आप्णाँ मंन बद्ल़ों अरह् ईनू भे नुवाँ जीवन भेटो।”


“पंण्मिश्वर ऐ अज्ञाँनी का जबाना, अण-देखा करी थुवा; अरह् ऐबे तिनकी अज्ञाँ ऐजी असो; के हर ऐक आदमी पस्ताँवा करह्।


संत्त-पतरस ऐ तिनखे ऐजा जबाब दिता, के “आप्णा मंन बद्ल़ो अरह् तुँओं मुँझ्षे ऐक नाँम आप्णे-आप्णे पापो खे पंस्तावाँ करियों माँफी माँगो; अरह् यीशू मसीया के नाँव शो नहाँण-नहाँव; तबे ऐशा दाँई तुओं पबित्र-आत्त्मा का दाँण-बरंदाँण भेंट्ला।


मुँऐ यहूदियों अरह् यूनानियों के सहाँम्णें साफ-साफ गुवाऐ-शाज़्त्त दिती, के पस्तावा करियों आप्णें पाप शा मंन बद्ल़ो; अरह् पंण्मिश्वर के ढबै आप्णा मंन फिराव, अरह् अमाँरे प्रभू यीशू दा बिश्वाष करह्।


मुँऐं आगे दमिश्क, अरह् यरूशलेम के लोगों मुँझी, अरह् तिन्दें पाछ़ी बादे यहूदा प्रदेश दा, अरह् तबे गऐर-यहूदियों मुँझी ऐजा प्रचार करा; के पस्तावा करो, अरह् पंण्मिश्वर के ढबै फीरी ज़ाव; अरह् पस्तावे के हिसाब शा चाल-चल़्ण करह्।


तअ तबे: तुऐं लोग पस्तावा करह्, अरह् आप्णा मंन बद्ल़ियों; पंण्मिश्वर कैई पाछू फीरियों आओं, जिन्दे लंई तुवाँरे पाप मिट्टी ज़ाँव।


परह् जबे सर्वसिद्ध आले, तअ आधो-अ-धुरो सब पुरो-शुरो हंदो।


तबे भे संम्झदार लोगो मुँझी आँमें ज्ञाँन की बात शुणाँव, परह् ऐजा ईयों संईसारी का अरह् ईयों संईसारी के नाँष हंणों वाल़े हाक्मों का ज्ञाँन ने आथी;


तअ: हे प्यारे, जबे के आँमों ऐजा बाय्दा भेटी रूवा, तअ आओ, आँमें आपु-आप्णी देह्-शरीर आत्त्मा की बादी गंन्दगी शे शुद्ध करह्, अरह् पंण्मिश्वर का डर थईयों पबित्रता साच्ची बाँणों।


किन्देंखे के पंण्मिश्वर गुवाँर का दु:ख ऐशा पछ़ताव्णा पय्दा करह्, जिन्दें का नंतीजा छूट्कारा असो; अरह् तबे तिन्दो पछ़ताणों ने पड़्दो। परह् संईसारी का दु:ख मंऊँत्त पय्दा करह्।


ऐक बख्त थिया, जबे तुऐ लोग अपराध अरह् पापो के जाँणें आत्त्मिक रूप शे मँरे अँदे थिऐं


अरह् जबे आँमें आँप्णें अपराध दे मँरे अंदे थिऐ, तअ आँमों भे मसीया आरी ऊँबे जियाल़े गुऐ; किन्देंखे के छुट्कारा तुओं खे पंण्मिश्वर की कृपा शा ही भेंटो।


जिन्दें लंई पबित्र लोग सीद्ध बंणीं ज़ाव, अरह् सेवा का काँम-काज़ करा ज़ाँव; अरह् ईन्दें लंई मसीया की देंह्-शरीर बंड़ोत्री पाँव,


जिनका प्रचार करियों आँमें हर ऐक आदमी च़ौक्क्ष करी दियों, अरह् बादे ज्ञाँन शे ऐक नाँम आदमी कैई शो शिखाँव ऐ, के आँमें ऐक नाँम आदमी खे मसीया दा पाक्का सीद्ध करियों हाजिर करह्।


ईनू सोभी गाशी प्यार जू ऐक्त्ता का चींन असो, सदा तुँऐं ईदे बाँनिऐं अंदें रूऐ।


भाऐ-इपफ्रास, जू तुँओं मुझ्षा असो, अरह् मसीया का दास असो, तुँओं खे नमंष्कार बुलो, अरह् सदा तुँओं खे प्रार्थना दा लागा अंदा रंह, जिन्दे लई तुऐ लोग बादी बातो दे पंण्मिश्वर के हिछ़या पुरी करियों, पुरी कर्णो दे पाक्के बंणों।


ईदा किऐ षक-शुभा ने आथी, के भगत्ति का भेद् गऐरा असो: मंतल्व से जू देह्-शरीर दे पर्गट हुऐ, अरह् पबित्र-आत्त्मा दे धर्मी बंणें; अरह् से स्वर्गदूत्तो कैई शे ऊडे देखाई पडे, अरह् गंऐर यहूदियों मुँझ़ी तिनका प्रचार हुआ; अरह् संईसारी दा तिनू गाशी बिश्वाष करा गुवा, अरह् बड़ियाऐ आरी तिनू स्वर्गो दे ऊबै टीपै गुऐ।


ऐष्णों करियों से हजो खे स्वर्गीऐ धन कोठो करह्, मतल्व तेसी स्वर्गो दा बैजाई ईनाँम भेंट्दा; ईन्दें लई से साच्चा जीवन जीऊँला।


तबे भे पंण्मिश्वर कि पाक्की पह्-नींव अट्ल़ असो, जिन्दें गाशी ऐजी मुँहर-छ़ाप लागीं रंऐ; के “प्रभू तिनू जाँणों ऐं, जुण्जें प्रभू के असो,” अरह् जुण्जा कुँऐं प्रभू का नाँम लों, से अपराध के शा बंचा अंदा रंह्।


अरह् बिश्वाष के बिना पंण्मिश्वर खुष करणा कठींण असो, तअ: जुण्जा कुँऐ पंण्मिश्वर के नंजीक ज़ाँणों चहाँव, तेस्खे बिश्वाष करणाँ जरूरी ही असो; के “पंण्मिश्वर असो ऐ”! अरह् से तिनू लोगों खे प्रत्तिफ़ल़ दियों; जुण्जे तिनके खोंज़ दे लागें अंदे रंह्।


अरह् आप्णे लातो खे सिधी बाट बाँणों, जू लगड़ा असो, से भट्की ने ज़ाँव, परह् भला-चाँगा हऐ ज़ाँव।


तबे जे लेवी याजक पद्-भार के कारण सीद्ध हों, तअ तबे (जेसी ऋषी-मूसा खे भेटे गुऐ अज्ञाँ-निय्म लोगों खे भेटे) तअ तबे का जरूरत्त थी; के कुँऐ ऊका याजक-मलिकिसिदक की रित्ती गाशी खड़ा हों; अरह् से हारून की रित्ति का ने हों?


तअ तबे मसीया को लह्ऊँ जिन्ऐं आपु आप्खे सदा अमर रंहणों वाल़ी आत्त्मा के कारण पंण्मिश्वर के सहाँम्णें नीर-दोष बंल़ीदाँण के रूप दा भेंट कंरियों चड़ाया; तअ तबे तुवाँरी अंन्त्तर आत्त्मा के मँरे अंदे कामों शे से कैई ने शुद्ध कर्दी? जू तुऐं जीऊँदें पंण्मिश्वर के सेंवा करी सको।


अरह् ईयों ढेठ-हिम्मत दे डटे अंदे रंह्, तबे तुँओं दे कियोंही बातो के कमी-घटी ने रंह्, तअ तुँऐं नीरदोष बंण्ले।


तिनू मसीया के जाँणें ही तुँऐं तिनू पंणमिश्वर गाशी बिश्वाष करह्, जिन्ऐं तिनू मरे अंदे मुँझ्शे ऊबे जीयाल़े, अरह् बड़ियाऐं दिती, के तुँवारा बिश्वाष अरह् भूर्षा पंणमिश्वर गाशी हों।


ऐबे पंणमिश्वर जू बादी कृपा का दाता असो, जिन्ऐं तुँओं मसीया दे आप्णी सदा की बड़ियाऐ खे बय्दी थुऐं, तुवाँरे ऐगड़ी खे दु:ख भूगणों पाछ़ी, आपु ही तुँओं साचे-पाके अरह् तागतबर कर्ले।


पंण्मिश्वर कद्दी भे कुँणिऐं ने दे:खी थई; जे आँमें आपु मुँझी पियार करह्, तअ पंण्मिश्वर आँमों दा बास करह्, अरह् तिनके पियार दे आँमें बिलकुल शुरे-पुरे संम्लित हऐ गुऐ।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ