Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




इब्रानियों 2:10 - Sirmouri

10 किन्देंखे के जिनखे सब-कुछ़ असो, अरह् जिनके कारण सब-कुछ़ बंणाँओं गुओं; तिनके ऐजों ही आछों लागों, के जबे से बैजाऐ बैटे बड़ियाऐ दे पंह्ऊँचाल़ो तअ, तिनखे तिनका छ़ुट्कारा देणों वाल़ा दु:ख्ह भोग्णों के कारण सीद्ध बंणाँऐं ज़ाँव।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

10 पौरमेशवरे इनु सौबी चीज़ौ खै बाणी औरौ सौबै चीज़ौ खै आपी कारिए संभाल़ेयौ राखी। इयौं बौजैह शै, कै बैजाए लोगौ खै आपणी महिमा दै साझा कौरौ, पौरमेशवरे ऐजा फोयसला लौआ कै ऐजौ सोही हौंदौ कै प्रभु यीशु दुख सैयौ सिध्द बौणै जांव जू चाल-चलन दा साफ औसौ। जिथुकै यीशु ही औसौ जू तिनु उध्दार कै ढौबौ लौए जांव।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




इब्रानियों 2:10
46 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

प्रभू यीशू ऐ तिनखे जबाब दिता, “ज़ाऐयों तैसी चप्लूस सियाल्टे खे बुलो, के हाँव ऐत्त्लो अरह् दोत्ती दुष्ट-आत्त्मा गाड़्दा, अरह् रूगी-बीमार चाँग्गै करदा, अरह् च़ीज़े के मेरी टह्ल पुरी हंदी।


“अस्माँनों दे पंण्मिश्वर के बड़ियाऐं, अरह् धर्ती गाशी तिनू आदमी गाशी जिन शे से खुशी असो, तिनू शाँण्त्ति भेंटली।”


कियों जरूरी थी ने, के मसीया ऐजा बादा दु:ख्ह भूगों, अरह् ऐषी ही दाँई आप्णी बड़ियाई लंई दाखिल हंदें?”


अरह् प्रभू यीशू ऐ तिनखे बुलो, “पबित्र-ग्रन्थों दो ऐजो लिखी थो; के मसीया दु:ख्ह भोग्ले, अरह् से च़ींज़े के मंरे अंदे मुँझ्शे पाछु ऊँबे जीऊँदे हंदे।”


ऐ सिर्फ यहूदी जात्ति खे ने, परह् ईन्देंखे भे के से खिदर-बिदर हंऐ अंदी; पंण्मिश्वर के अलाद कंट्ठी करह्।


जबे प्रभू यीशू ऐ तेसी सिरका चाखा तअ बुलो, के “सब-कुछ पुरो हंऐ गो।” अरह् तिन्ऐं आप्णों मुँढ नाँऐयों आप्णें प्राँण छुह्ड़ी दित्ते।


तुँऐं जीवन देंणों वाल़े माँरी दित्ते; परह् पंण्मिश्वर ऐं तिनू मँरे अँदे मुँझ्शे पाछ़ू ऊँबे जीयाल़े; जिन्दें के आँमें भे गुवाह्-शाज़्त्त असो।


तबे पंण्मिश्वर ऐ तिनू ही प्रभू अरह् मुँक्त्ति-दाता का पंद्-भार देऐयों, आप्णें सुँऐं ढबै बंईठाल़ी दित्ते; के से इस्राएलियों खे मंन बद्ल़्णों के शक्त्ति अरह् पापों की माँफी दियों।


किन्देंखे के तिनकी ही ढबे शे, अरह् तीनी ही के जाँणें, अरह् तीनी हीं खे ही सब-कुछ असो। तिनकी बड़ियाऐ ज़ूगौ-ज़ूगौ दी हंदी रंह्: आमीन!


पंणमिश्वर ऐष्णों ईन्देंखे करह्, के से दया-रंय्म के तिनू बासंणों गाशी, आप्णी बड़ियाऐ के शाँन-शक्त्त पर्गट करणी चहाँव थिऐ, जिनू तिन्ऐ आप्णे संईसारी के शुरू शे ही आप्णी बड़ियाऐ खे ही तियार करी थुऐ थिऐ।


परह् आँमें पंणमिश्वर का गुप्त ज्ञाँन, भेद् की रित्ती शा ने बुल्दे, जेसी पंणमिश्वर ज़ुगौ शी अमाँरी बड़ियाऐ की ताँईऐं बंणाऐं थुवा।


परह् आँमों खे तअ ऐक ही पंणमिश्वर असो: मतल्व परंम-पिता पंणमिश्वर जिनके जाँणें बादी चींजो असो, अरह् आँमें तिनके ही असो। अरह् ऐक ही प्रभू असो, मतल्व प्रभू यीशू मसीया जिनके जाँणें बादी चींजो बंणी, अरह् आँमें तिन्हीं के जाँणें असो।


परह् जबे आँमों सोभी के खुलै मुँख्ड़े शा प्रभू का त्तेज-प्रकाष ऐशा दाँई पर्गट हों, जैष्णाँ के सिस्सै दा साफ नंजर आँव, तअ प्रभू के जाँणें जू आत्त्मा असो, आँमें तैसी ही त्तेजमंऐं सरूप दे अंष-अंष बदल़्दे ज़ाँव।


किन्देखे के अमाँरा ऐगड़ी का दाँणिंक जिया कल़ेष आँमों खे बैजाऐ प्रभू यीशू के अरह् हमेशा की बड़ियाऐं पय्दा करदा ज़ाँव जिन्दें बरा-बरी ने करी ज़ादी;


ऐजी बादी बातो पंण्मिश्वर की ढबे शी असो, जिन्ऐं मसीया के जाँणें आपु आरी अमाँरा मेल-मिलाप की सेवा आँमों खे देऐ थऐ।


अरह् हाँव तुवाँरा परमं-पिता पंण्मिश्वर हंदा, अरह् तुँऐं मेरे बैटे अरह् बैटी हंदी। ऐजा सर्वशक्त्तिमाँन प्रभू पंण्मिश्वर का बचन असो।”


किन्देंखे के तुँऐं बादे तेसी बिश्वाष के जाँणें जू प्रभू यीशू मसीया गाशी असो; तुँऐं पंण्मिश्वर के नहाँन्ड़िया अलाद असो।


पंण्मिश्वर ऐ आँमों खे जुण्जी दयालुत्ता यीशू मसीया दे देंखाऐ, तिन्दें लंई आँमों खे आँणों वाल़े ज़ूगौ दे आप्णी अपार कृपा के मुँताबिक देखाऐ दिती;


जू ऐबे कलीसिया के जाँणें पंण्मिश्वर का साँत्त-भाँत्ता ज्ञाँन तिनू हाकमों गाशी अरह् अधिकारियों गाशी जू स्वर्गिऐं जागा दे असो, तिनू कैई पर्गट करा ज़ाँव।


जबे मसीया जू अमाँरा जीवन असो से पर्गट हंदा; तबे तुँऐं भे तिनकी गईलो बड़ियाऐ आरी पर्गट करे ज़ाँदे।


ईन्देंके कारण हाँव च़ूंणें-छाटे अंदें लोगो की ताँईऐं सब-कुछ सऐन करू, के से भे तेसी छ़ुट्कारा जुण्जा के मसीया यीशू दा असो; से तेसी भे सदा की बड़ियाई आरी पाँव।


आँमें आप्णीं नंजर प्रभू यीशू दे थंह्, जुण्जे अमाँरे बिश्वाष के अगुवाल़ असो, अरह् सिद्ध कर्णो वाल़े असो; जिन्ऐं तेसी आँनन्द खे जुण्जा तिनखे आगे ही बंणाँऐ थुवा थिया; अरह् तिन्ऐं आप्णीं बैस्त्ति का किऐ भे फीकर ने करी, अरह् सेजी शुँल़ी-फ़ाँशी की मंऊँत्त संह्ऐन करी; अरह् पंण्मिश्वर के सिगाँस्णों के सुऐं ढंबै बंईठी गुऐ।


जेथै प्रभू यीशू मलिकीसिदक के जेष्णाँ सदा खे महाँ-याजक बंणियों, आँमों खे अगवाल़ के रूप दे हाजीर हऐ रूऐ।


तअ: ऐष्णाँ ही महाँ-याजक आँमों ज़ूगा थिया, जू पबित्र, नीर-दोष, नीष-कंल़्क, अरह् पापियों शे ज़ोई, अरह् स्वर्गो शे भे ऊगले करे गुऐ हों।


किन्देंखे के ऋषी-मूसा खे भेटे गुऐ अज्ञाँ-निय्म के मुँताबिक महाँ-याजक के रूप दा तेत्ती बंई ऐक आदमी च़ूणाँ-छ़ाँटा ज़ाँव थिया, जुण्जा के बादे आदमी का जिया, साँत्त-भाँत्ती कंम्जोरी लंई घीरा अंदा हों थिया; परह् षौह्-कंस्म के बाय्दे, बचन, के मुँताबिक, जुण्जें के अज्ञाँ-निय्म पाछ़ी प्रबल हुऐ; तबे: तिन्ऐं ऐक आप्णाँ बैटा च़ूणाँ-छाँटा, जेसी ज़ूगौ-ज़ूगौ खे सीद्ध बंणाँऐ दिता।


तिन कैई शो ऐजो दे:खाव गुओं थियों, के तिनू बातो का बचन का बखाँण कर्दे से आप्णी ने परह् तुँवारी सेवा करह् थिऐ। सेजी बातो स्वर्गो शी भेजी गई पबित्र-आत्त्मा के जाँणें तुँओं खे खुषख्बरी की शिक्शा देणों वाल़े के जाँणें बुली गई थी, अरह् तिनू बातो जाँण्णों खे तअ स्वर्गो के दूत भे तर्शोऐ।


तुँओं मुँझी जुण्जे ठग्ड़ै आदमी असो, हाँव, तिनू जैष्णा ठग्डा अरह् मसीया के दु:खों का गुवाह्-शाज़्त अरह् पर्गट हंणों वाल़ी बड़ियाऐं दा साजी हऐयों तिनू ऐशे सम्झाऊँ


ऐबे पंणमिश्वर जू बादी कृपा का दाता असो, जिन्ऐं तुँओं मसीया दे आप्णी सदा की बड़ियाऐ खे बय्दी थुऐं, तुवाँरे ऐगड़ी खे दु:ख भूगणों पाछ़ी, आपु ही तुँओं साचे-पाके अरह् तागतबर कर्ले।


“हे अमाँरें प्रभू अरह् पंण्मिश्वर: तू ही बड़ियाऐ अरह् आदर अरह् शक्त्ति ज़ूगा असो; किन्देंखे के तुँऐं ही बादी चींजो सिर्जी, अरह् बंणाँई, से तुँवारी ही हिछ़या शी थी, अरह् सिर्जी गई।”


ईन्दें पाछी मुँऐं झ़ेठ पाऐ, अरह् देखो, के मेरे सहाँम्णें ऐक बैशुमाँर बड़ी लोगो की भीड़ जल़सा खह्ड़ा हुआ, जिन्दें की गिनती कुँऐ ने करी पाँव थिया। ऐसी जल़्से भीड़ मुँझी हर ऐक जात्ती मुँझ शे अरह् हर कुँल़-गड़ी अरह् हर भाषा के लोग थिऐ। से तेसी सिंगाँस्ण के सहाँम्णें तेसी छ़ैल़्टे कैई खह्ड़े हुऐ, चिट्टे खोट्णों बाँम्बियों आप्णें हाथों दी खंजूर की डाल़ी लऐयों आऐ,


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ