Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




इब्रानियों 1:3 - Sirmouri

3 सेजा बैटा पंण्मिश्वर की बड़ियाऐ का साच्चा अरह् तिनका सरूप-अंष असो; अरह् बादी चींजो से आप्णी बचन की शक्त्ति लई सभाल़ो; तिन्ऐं सोभी लोग पाप शे छुड़ोऐयों, अरह् आपु ऊगले स्वर्गो दे ज़ाऐयों, महाँ-प्रतापी परमं-पिता पंण्मिश्वर के सुऐं ढबे बऐठी गुऐं।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

3 बैटा ही पौरमेशवर कै महिमा कौ पेयाशो औसौ, औरौ तैसदा ही आमै दैखै सौकु कै पौरमेशवर कैशणा औसौ, औरौ सौबी चीज़ौ खै आपणै शौकतीशाली वचनो लैई संभाल़ो तैणै लोगौ खै तिनकै पापौ शै शुध्द कौरे, औरौ तिथकै बाद स्वर्ग दा महिमामय पौरमेशवर कै सोऐं ढौबौ बौठै गौआ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




इब्रानियों 1:3
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

“हे गुरू जी! ऋषी-मूसा ऐ बुलो थिया, के जे कुँऐं मरोद् बिना अलाँदिऐं मरी ज़ाँव, तअ तेस्का ओका भाऐ तेसी आप्णें मंरे अंदे भाई की घरवाल़ी आरी बियाव-जाज्ड़ा बाँणियों आप्णें भाऐ का बंष पय्दा करह्।


जबे प्रभू यीशू मसीया ऐ तिनू आरी ऐजी बातो करी पाई, तअ तिनू स्वर्गो दे ऊबे थागे; अरह् तेथै से स्वर्गो दे पंणमिश्वर के सोऐं ढबे बऐठी गुवे।


बचन देह्-धारी हुवा, तेने अमाँरे बीच डेरा पाया; कृपा अरह् संच्चाई शा भर-पुर हंऐयों, आँमें तेस्की ऐशी बंड़ियाऐ देंखी; जेष्णीं पंण्मिश्वर के ऐक्लोत्ते बैटे की बड़ियाऐ हों।


दुज़ै देसे संत्त-यूहन्ना नहाँण-कराँणों वाल़े ऐ प्रभू यीशू आप्णे ढबे आँदे देखियों बुलो, “देखो, ऐजा पंण्मिश्वर का छैल़्टा असो; जुण्जा संईसारी के पाप टीपियों नींह्दा।


जीवन बचन दा थिया, अरह् सेजा ही जीवन आदमी खे ज्योंत्ति-प्रकाष थिया।


ऐबे से पंण्मिश्वर के सोऐं ढबै खास पद्-भार गाशी बंईठियों, अरह् पंरम-पिता कैई शी सेजी पबित्र-आत्त्मा भेटियों, जिन्दें का बाऐदा पंण्मिश्वरे ऐं आगे ही करी थुवा थिया; तियों पबित्र-आत्त्मा तिन्ऐं आँमों गाशी ऊँदी-पैरी दित्ती; जियों तुऐं आपु देंखी, अरह् शुँणीं लंऐ।


तबे स्तिफ़नुस ऐं तिनखे बुलो, “देखो, मुँऐ स्वर्ग खुलो अंदो, अरह् आदमी का बैटा पंण्मिश्वर के सोऐं ढबै खह्ल़ी अँदा देखी लुवा।”


किन्देंखे के हाँव यीशु मसीया की खुषख्बरी दा सरमाँदा ने, ईन्देंखे के से ऐक नाँम बिश्वाष कर्णो वाल़े खे आगे यहूदी खे, तबे यूनानी खे, मुँक्त्ति के मुँताबिक शी पंणमिश्वर के शक्त्ति असो।


तबे कुँण असो, जू सजा के अज्ञाँ देला? मसीया ही असो, जू मरी गुऐ, परह् मुँड़्दे मुँझ्शे पाछु ऊबे जीँऐं, अरह् पंणमिश्वर के सुऐं ढबे बंईठी गुऐ, अरह् अमाँरी ताँईऐं पंणमिश्वर शी बिनती-अरजी भे करह्।


अरह् तिनू बै-बिश्वाषी खे, जिनकी बुद्धी ईयों संईसारी के ईश्वर ऐ शैड़ी बाँणी थऐ, जे मसीया जू पंण्मिश्वर का सरूप असो, तिन के त्तेजमंऐं खुषख्बरी का प्रकाष तिनू गाशी ने चंम्को।


तअ: जबे तुँऐं मसीया आरी ऊबे जियाल़ी थुऐं, तअ सवर्गिऐ चींजों की खोज दे रंह्, जेथै मसीया हाजिर असो; अरह् पंण्मिश्वर के सुऐं ढबे बऐठी रंह्।


जिन्ऐं आपु-आप्खे अमाँरी ताँईऐं देऐ दिता, के आँमें हर प्रकार के पाप-अ-धर्म शे छुढ़ोऐ दियों, अरह् शुद्ध करियों आप्खे ऐक ऐशे लोग बाँणों, जू भले-भले काँम-काज़ खे तैयार रंह्।


भला कोसी स्वर्गदूत्त खे पंण्मिश्वर ऐ ऐजों बुलो: के “तू मेरे सोऐं ढबे बईठ, जाँव तोड़ी के हाँव तेरे बऐरी तेरी लातो थाई का पीड़ा-पाट्ड़ा ने बाँणीं देऊँ?”


परह् मसीया यीशू तअ अमाँरे सोभी के पाप खे ऐकी ही बंई आप्णाँ बल़ीदाँण चड़ाऐयों पंण्मिश्वर के सुऐं ढबे ज़ाऐयों बैऐठी गुऐ।


आँमें आप्णीं नंजर प्रभू यीशू दे थंह्, जुण्जे अमाँरे बिश्वाष के अगुवाल़ असो, अरह् सिद्ध कर्णो वाल़े असो; जिन्ऐं तेसी आँनन्द खे जुण्जा तिनखे आगे ही बंणाँऐ थुवा थिया; अरह् तिन्ऐं आप्णीं बैस्त्ति का किऐ भे फीकर ने करी, अरह् सेजी शुँल़ी-फ़ाँशी की मंऊँत्त संह्ऐन करी; अरह् पंण्मिश्वर के सिगाँस्णों के सुऐं ढंबै बंईठी गुऐ।


किन्देंखे के जबे अमाँरा ऐष्णा बड़ा महाँ-याजक असो, जू स्वर्गो दा हुटा, मतल्व पंण्मिश्वर का बैटा प्रभू यीशू, तअ आव आँमें आप्णे धारण करे अंदे बिश्वाष दे पाक्कै अरह् डटे-अंदें रंह्ऊँबे।


तिनखे ओकी याजक के जेऐ रोज, आगे तअ आप्णें पाप खे, अरह् तबे ओकी लोगों के पाप खे बंल़ी भेंट कर्णो के किऐ जरूरत्त ही ने आथी; किन्देंखे के तिन्ऐ ईन्देंकी ताँईऐ ऐकी ही बंई आपु आप्णीं कुँरबाँणीं की बंल़ी भेंट सदा खे करी दिती।


ऐबे जुण्जी बातो आँमें बुली लई, तिन मुँझ्शी ऐजी सोभी शी बड़ी बात असो; के अमाँरा ऐशा महाँ-याजक असो, जुण्जा स्वर्गो गाशी महाँ-प्रतापि के सिंगास्हणों के सुऐं ढबे बऐठी रूआ


जे आँमें बसिय्त लऐ थंह्, तअ तिन्दा आप्णा हंक-अधिकार करह्, तअ तबे बसिय्त देणों वाल़े की मऊँती का प्रमाण पत्र देणा भे जरूरी हों; तबे ही तुँऐं हंकदार बंणी सको।


ना तअ संईसारी के उत्पत्ति शा ऊबा तिनू बार-बार दु:ख भुगणा पड़दा; परह् ऐबे ज़ूगौ के आखरी दे से ऐकी ही बई पर्गट हुऐ, जू आप्णें ही बल़ीदाँण के जाँणें अमाँरे पाप दुर करी दियों।


तिनू मसीया के जाँणें ही तुँऐं तिनू पंणमिश्वर गाशी बिश्वाष करह्, जिन्ऐं तिनू मरे अंदे मुँझ्शे ऊबे जीयाल़े, अरह् बड़ियाऐं दिती, के तुँवारा बिश्वाष अरह् भूर्षा पंणमिश्वर गाशी हों।


प्रभू यीशू स्वर्गो दे ज़ाऐयों पंणमिश्वर के सोऐं ढबे बऐठी गुऐ; अरह् स्वर्गदूत्त अरह् अधिकारी अरह् शक्त्तिशाली तिनके बष दे करे गुऐ।


किन्देंखे के जबे आँमें तुँओं खे आप्णे प्रभू यीशू मसीया की शक्त्ति का अरह् आँणों का समाँचार देऐ थुवा, तअ से चलाकी की कथा का ने थी, परह् आँमें आप्णी आ:खिऐं तिनकी बड़ियाऐ दे:खी थऐ।


किन्देंखे के जबे तिनू परमं-पिता पंण्मिश्वर कैई शी आदर-ईज्जत अरह् बड़ियाऐ भेटी, अरह् तियों शक्त्तिशाली बड़ियाऐ मुँझ्शी ऐजी धाव शुणाँई पड़ी, के “ऐजा मेरा पियारा बैटा असो, जैच्छ़ा हाँव बैजाऐ खूशी असो।”


परह् जे जैष्णें से प्रकाषो दे असो, तैष्णें ही आँमें भे प्रकाषो दे चालो, तअ ओका ओकी का साजी बंणों, अरह् पंण्मिश्वर के बैटे प्रभू यीशू को लह्ऊँ आँमों सोभी पापो शे शुद्ध करह्।


तुँऐं तअ जाँणोंऐं, के मसीया ईन्देंखे पर्गट हुऐं, जू पाप खत्त्म करह्, अरह् तिनके सभाव दा किऐ भे पाप ने थी।


तैसी सिर्फ ऐक ही पंण्मिश्वर अमाँरे मुँक्त्ति देणों वाल़े, के बड़ियाऐं, अरह् महाँन्ता, पराक्रम, अरह् हंक-अधिकार, अमाँरे प्रभू यीशू मसीया के जाँणें हंमेशा शे असो, से ऐबे भे असो, अरह् ज़ूगौ-ज़ूगौ तड़ी रंह्। आमीन।


जू जींत्ती ज़ाव, हाँव तेसी आप्णी गईलो सिंगाँस्हणों गाशी बईठाल़ूबा, जेष्णाँ हाँव भे जींतियों आप्णे बाबा की गईलो सिंगाँस्हणों गाशी बऐठी गुवा।


“हे अमाँरें प्रभू अरह् पंण्मिश्वर: तू ही बड़ियाऐ अरह् आदर अरह् शक्त्ति ज़ूगा असो; किन्देंखे के तुँऐं ही बादी चींजो सिर्जी, अरह् बंणाँई, से तुँवारी ही हिछ़या शी थी, अरह् सिर्जी गई।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ