Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




गलातियौं 6:1 - Sirmouri

1 हे भाऐ बंईणों, जे कुँऐं आदमी कोसी जुलूमं कर्दें ऊडा थाँबड़ा जाँव, तअ तुँऐं जुण्जे आत्त्मिक असो, सेजे नंरमाँऐं आरी, तेष्णें लोग सम्झाव, अरह् आप्णा भे ख्याल थुऐ, के तुँऐं भे परख दे ने पड़ो। सम्भाल़ो, अरह् आप्णा भे ख्याल थुऐं, के तुँऐं भे परख दे ने पड़ो।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

1 ओए रै बिशवाशी भाईयों, जै कोसी आदमीए कुणजाई पाप कौरे राए। तौ तुऐं जू पवित्र आत्मा कै अगुवाई शै चालौ, तैसी प्यार शै सोही बाटो पांदी पाछु लाणौ कारिए तैसकै मौदद कौरौ। ध्यान राखौ कै कोदी आपी ही तैसी पाप दै नै पौड़ै जांव।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




गलातियौं 6:1
41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

मेरो षमाँऐं आपु गाशी थागो, अरह् मुँह कैई शो शिखों; किन्देखे के हाँव निस्त्त अरह् मंन शा शरीफ असो, तुऐं आप्णें मंन दा बिषाँव पाँदे:


संत्त-पतरस बाऐर आँगणों दा बऐठी रूवा थिया, के ऐक दासी तेस कैई आऐ, अरह् बुलो, “तू भे तअ गलील दा रंहणों वाल़े यीशू आरी थिया।”


तबे संत्त-पतरस के प्रभू यीशू की सेजी बात चींत्ते आऐ: के ऐतलो ही रात्ती तू “कुकड़े के बाँक देणों शा आगे तू च़ींई बई भाजी ज़ाँईदा के हाँव ने ऐसी जाँण्दा।” अरह् बाईडे ज़ाऐयों संत्त-पतरस फाटी-फाटियों रूदा लागा।


ईन्देखे तुऐं ज़ाव अरह् ऐजी अनाँणें का मतल्व अर्थ सम्झी पाव; ‘हाँव बल़ी-कुरबाँणीं ने परह् दया-रंय्म चहाँऊ।’ किन्देखे के हाँव धर्मियों खे ने, परह् पापियों खे बईददा आऐ रूवा।”


जुण्जा बिश्वाष दा कंंमजोर असो, तेसी आप्णी साथ-हाथ दा करह्, परह् तेसी आरी भेद्-भाव दा झगड़ा ने करे।


तअ: आँमों पाके बिश्वाषी खे ऐशो चेंई, के जुण्जें बिश्वाष दे कंंमजोर असो, आँमें तिन्की कंमजूरी सह्ऐन करह्, ना के आपु-आप्खे खुशी करह्।


किन्देंखे के जूण्जे आदमी आप्णें पाप वाल़े सुभाव दे जीयों, तिन्दें का नंतीजा मंऊँत्त असो, अरह् जुण्जे आदमी पबित्र-आत्त्मा की बातो दा मंन लाँव, तिन्दें का नंतीजा जीवन अरह् शाँण्त्ति असो;


ईन्देंखे जुण्जा कुँऐं ऐशो जाँणों के “हाँव बिश्वाष दा बिलकुल पाका असो,” सेजा च़ौक्क्ष रंह्; जू कद्दी से बिश्वाष शा टल़ी ने ज़ाव।


जे कुँऐं आदमी आप्खे-आपु ऋषी के आत्त्मिक जंण सम्झों, तअ ऐजो जाँणी पाँव के जुण्जी बातो हाँव तुँओं खे लिखू, सेजी प्रभू की अज्ञाँ असो।


आत्त्मिक जंण सब-कुछ जाँचोऐं, परह् से आपु कोसी भी आदमी के जाँणें जाँच्चा-पर्खा ने ज़ाँदा।


हे मेरे भाऐ बंईणों, हाँव तुँओं आरी तैष्णी बातों ने करी सकी जैष्णी की आत्त्मिक लोगो आरी करी ज़ाँव, परह् मुँऐं तैष्णीं बातो करी जैष्णी बै-बिश्वाषी लोगो आरी करी ज़ाँव, अरह् तिनू आरी करी ज़ाँव जुण्जे मसीया दे नहाँन्डिया जिऐ असो।


तुँऐं का चहाँव? कियों हाँव छीठे थागियों तुँओं कैई आँऊ, के पियार अरह् नरमाँऐं की आत्त्मा आरी आँऊ?


घरवाल़ा अरह् घरवाल़ी ऊको ओकी की देह्-शरीर के बाँन्णों शे दुर्के ने रंह्; परह् जे दुई की राजा-बंदी शो किऐ बख्तो खे दुर्को भे रंहणों पड़ो, तअ सिर्फ प्रार्थना खे; अरह् तेई तैख्णी से पाछू मीलियों रूऐ चैईं, जू तुवाँरी देह्-शरीर की लाल्सा के कंम्जूरी का फाऐदा शैतान ने ऊठाँव अरह् तुँओं परख दे ने फंशाँव।


हाँव, पौलुस खास करियों मसीया की नरमाँऐं अरह् सहय्नशिलता हाजिर जाँणियों तुवों खे ढाल-अरज करू, किन्देंखे के लोगों का ऐजा बुल्णाँ असो, के हाँव तुँओं मुँझी रंह्ऐयों दीन-नंम्बर असो, परह् जबे हाँव तुँओं मुझी ने हंदा तअ तुवों शा हाँव नीडर असो।


ईन्दें शो भलों ऐजो असो, के तैस्के अपराध माफ करह्, अरह् शाँन्ति दियों, ना की ऐष्णा आदमी बैजाऐ ऊदासी दा डूब्बी ज़ाँव।


ईन्देंखे हाँव तुँओं शी ऐजी ढाल-अरज करू, के तैस्खे आप्णें पियार का नंतीजा दियों।


नरमाँऐं, अरह् सबैर हों, तअ ऐष्णी-ऐष्णी काँम-काज़ के बिरोध दा किऐ भे निय्म ने आथी।


हे भाऐ बंईणों, अमाँरे प्रभू यीशू मसीया के कृपा तुँवारी आत्त्मा आरी रंह्। आमीन “ऐष्णों ही हुओं चेंई।”


ईन्देंखे हे भाऐ-बंईणों, आँमें तुँओं खे ढाल-अरज करह्, अरह् तुँओं प्रभू यीशू दे सम्झाँव, के जैष्णी तुँऐं आँमों शी आच्छ़ी चाल चाल्णी अरह् पंण्मिश्वर खुशी करणा शिखा, अरह् जैष्णें तुँऐं चालो भे ऐ, तेष्णे ही हजो भे बढ़्दे रंह्।


तबे भे तेसी दुष्मन ने सम्झे, परह् भाऐ जाँणियों तेस कैई शो चित्ते कराओ।


परह् से बिरोध कर्णो वाल़े लोग भे नंरमाँई शे संहम्झ़ाऐ दियों, किन्देखे के ऐजो कुँऐं ने जाँण्दा के कबे पंण्मिश्वर तिनका मंन पंसताँवे लंई बद्ल़ी दियों; अरह् तिनखे भे सच्चाई का ज्ञाँन भेंटी ज़ाँव;


अरह् आप्णे लातो खे सिधी बाट बाँणों, जू लगड़ा असो, से भट्की ने ज़ाँव, परह् भला-चाँगा हऐ ज़ाँव।


कय्दी का ऐशा शुज़ा करह्, ऐशो जाँणियों के तुँऐं भे तिनकी गईलो कय्दी असो, अरह् जिनकी गईलो बुरा बर्ताव करा ज़ाँव तिनका ऐशा जाँणियों शुज़ा करह् के आँमें भे ईन्के ही जिऐ सुख्ह-दुख्ह भोगणों वाल़े लोग असो।


तुँओं मुँझी ज्ञाँनी अरह् ठगड़ा सम्झदार कुँण असो? जुण्जा ऐशा हों के आप्णे आच्छ़े सभाव अरह् करंम के जाँणें ज्ञाँन पय्दा कर्णो वाल़ी नरमाँऐं आरी पर्गट हों।


आँमें बादे झोणें कैथी ना कैथी किऐ ना किऐ भूल-चूक जरूर करह्, परह् सिद्ध-पाक्का सेजा असो, जू किऐ भे बचन दी भूल-चूक ने करदा, किन्देंखे के सेजा आदमी आप्णी देह्-शरीर दी लगाम आप्णें बष दी थऐ सको।


परह् मसीया खे प्रभू जाँणियों आप्णे-आप्णे मंन दे पबित्र जाँणों। जू कुँऐं तुवाँरे भुर्षे के बारे दो किऐ तुँओं कैई शो पुछों, तेस्खे जबाब देणों खे सदा तिहार रंह्, परह् नीम्ताई अरह् डरह् आरी,


जे कुँऐं आप्णा बिश्वाषी भाऐ के बईण ऐशा पाप कर्दे दे:खो, जिन्दें का नंतीजा मंऊँत्त ने हों; तअ तुँऐं तेसी भाई के बंईणी खे प्रार्थना करह्, तबे ही पंण्मिश्वर तिनखे जीवन देले, अरह् जिन्ऐं किऐ ऐष्णा पाप करी थुवा, जिन्दें का नंतीजा मंऊँत्त ने आथी, परह् ऐक ऐशा भे पाप असो, जिन्दें का नंतीजा सिर्फ मंऊँत्त ही असो, ऐष्णें पाप कर्णो वाल़े खे हाँव तुँओं खे प्रार्थना कर्णो खे ने बुल्दा।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ