9 दाँणिक खटाऐ बादो बाटो अंदो आटा खाटो बाँणों।
9 याद राखौ! जैशै दैणिक शा खमीर सौबी बाटैयौंदे आटै दा फोयलै जांव, तैशैखैई दैणिक शै झूठी शिक्षा बौहितै लोगौ कै भौटकाए दैंव।
प्रभू यीशू ऐ हजो ऐक ऊको अनाँणों तिन कैई शो शुणाँओं: “स्वर्गो को राज्य खमीर को जियों असो, जेथू कोसी तिरोंई ऐ च़ींन पंण्सैरी आटे दो मिलाऐ दितो, अरह् सेजो बादो को बादो आटा खाटो बंणी गुओं।”
ओ शंगाव, के बीश्लें नहाँन्ड़िया, तुँऐं नंरक की सजा शे किऐ-किऐ बंच़्दे?
अरह् प्रभू यीशू ऐ तिनखे अज्ञाँ दिती, “दे:खो यहूदी भाट-बाँम्ण अरह् हेरोदेस के खाटे आटे शे च़ौक्क्ष रूऐ।”
तैतिऐखे जबे हजारंह् लोगो के बै-शुमाँर भीड़ लागी गऐ, ऐत्रें ज़ुगी के लोगो के ढोस्रोल़ै लई ओके लोग घींजिन्दे लागे; तअ तबे प्रभू यीशू सोभी शे आगे, आप्णें चैले खे बुल्दे लागे; के “यहूदी भाट-बाम्णों के खमीर जेष्णें कऊँट्ल़ो शे च़ौक्क्ष रूऐ।
पंण्मिश्वर के राज्य के बराबरी तेसी ख़मीर जेष्णी असो, जेथू ऐकी तिरंई ऐ च़ींन पंण्सेरी आटे मुँझ़ी मिलाव, अरह् तबे सेजो बादो आटा खाटो बंणीं गो।”
धोखा ने खाऐ, “बुरो साथ-हाथ आछा चाल-चल्ण बिगाड़ी दियों।”
अरह् ऐष्णीं शिक्क्षा, नींकारों दु:ख्णों जियों बड़्दो ज़ाँव; अरह् सेजै भाऐ-हुमिनयुस अरह् भाऐ-फिलेतुस भे तेष्णें के ही साथी असो,