Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




इफिसियों 1:13 - Sirmouri

13 तुँऐं सच्चाई का बचन मतल्व आप्णी मुँक्त्ति की खुषख्बरी शुँणियों मसीया दा बिश्वाष किया अरह् तुँओं गाशी तियों पबित्र-आत्त्मा के मूँहर-छाप लागी गऐ, जिन्दे का बाय्दा तिन्ऐं करी थुवा थिया।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

13 तुऐं साचा सौंदेश शौणै राए, जू इथकै बारै मुंजी बौतांव, कै मसीह पौरमेशवरे कैशै तुऔं मोक्ति दैय राए जोबै तुऐं मसीह पांदी बिशवाश कौरे राए थिया, तौ पौरमेशवरे आपणै कौरेयौंदे वादै कै हिसाब शै पवित्र आत्मा तुऔं दैय राए, ऐजौ दिखाणौ कारिए कै तुऐं पौरमेशवर कै औसौ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




इफिसियों 1:13
38 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

बुरे हंणों गाशी भे जे तुऐं आप्णे नहाँन्ड़िया खे आच्छ़ी चींजो देणी जाणों, तअ तबे कियों रे, तुवाँरा स्वर्गो का बाबा आप्णें माँगणों वाल़े खे पबित्र-आत्त्मा कैई ने देंदा?”


देखो, मेरे पंरम-पिता ऐं जुण्जा बाय्दा करी थुवा, अरह् सेजा बाय्दा हाँव तुओं खे डेयाल़ूबा; ईन्देंखे जाँव तोड़ी तुऐ स्वर्गों शी भेटी गंई शक्त्ति लई भर-पुर ने हंऐ ज़ाँव, ताँव तोड़ी तुऐं ऐसी ही नंगर दे ठहरे अंदे रूऐ।


ज्ञाँन-निय्म जरूर ऋषी-मूसा के जाँणें भेटे थिऐ; परह् कृपा अरह् संच्चाऐ यीशू मसीया के जाँणें पंह्ऊँच़ीं।


परह् ‘मद्त्तगार’ मतल्व पबित्र-आत्त्मा, जियों बाबा मेरे नाँव शी डेयाल़्दा; से तुँओं कैई शी बादी सब-कुछ़ बातो शिखाली, अरह् जुण्जो किऐ मुँऐं तुओं कैई बुली थो, सेजो से तुओं कैई शो चींत्ते-मंने कराली।


“परह् जबे सेजा मद्त्तगार मंतल्व सच्चाई की आत्त्मा आली, जियों हाँव तुओं खे बाबा कैई शी डेयाल़ूबा; तअ से मेरे बारे दी गुवाऐ-शाज़्त्त देली;


जेने कुँणिऐ तिनकी गुवाऐ-शाज़्त्त माँनी पाऐ, तेने ऐजो साबित्त करी पाँव; के पंण्मिश्वर साच्चा असो।


नाँष बाँन भोजन खे ने, परह् तेसी भोजन खे मेंह्नत्त करह्, जुण्जा सदा खे अमर-जीवन तोड़ी रंह्; जुण्जा जीवन आदमी का बैटा तुओं खे देला, किन्देंखे के बाबा, मतल्व परंम-पिता पंण्मिश्वर ऐं आप्णी ही हिछ़या आरी, सिर्फ तेस्खे ही सेजा हंक-अधिकार देऐ थुवा।”


ऐक देस प्रभू यीशू ऐ आप्णें खास-चैले कंट्ठै करियों, तिनखे ऐजी अज्ञाँ दिती; के “यरूशलेम नंगर ताँव तोड़ी ने छुह्ड़े; जाँव तोड़ी परंम-पिता पंण्मिश्वर का बाय्दा, जिन्दें का बंखाँण मुँऐ आगे ही करी थुवा थिया, सेजा ही बाय्दा पुरा ने हों।


“हे भाईयों! बाबा अब्राहम के अलाद, अरह् जुण्जे गऐर यहूदी भगत्त लोग ईथै हाजिर असो; मुँक्त्ति-छ़ूट्कारे खे बचन आँमो सोभी कैई डेयाल़ा गुवा।


ऐबे से पंण्मिश्वर के सोऐं ढबै खास पद्-भार गाशी बंईठियों, अरह् पंरम-पिता कैई शी सेजी पबित्र-आत्त्मा भेटियों, जिन्दें का बाऐदा पंण्मिश्वरे ऐं आगे ही करी थुवा थिया; तियों पबित्र-आत्त्मा तिन्ऐं आँमों गाशी ऊँदी-पैरी दित्ती; जियों तुऐं आपु देंखी, अरह् शुँणीं लंऐ।


किन्देंखे के हाँव यीशु मसीया की खुषख्बरी दा सरमाँदा ने, ईन्देंखे के से ऐक नाँम बिश्वाष कर्णो वाल़े खे आगे यहूदी खे, तबे यूनानी खे, मुँक्त्ति के मुँताबिक शी पंणमिश्वर के शक्त्ति असो।


अरह् तबे ऐक चींन के रूप दा तेने खतना धारण करा। जू तेसी बिश्वाष के नंतीजे शा पंणमिश्वर की नंजरी दे ऐक बै-कसूर की छ़ाप थी, जू तेसी बख्ते दे:खाऐ थी, जेख्णों तेस्का खतना ने हऐ रंई थी। ईन्देंखे तेसी तिनू सोभी का बाबा माँना गुवा, जुण्जे बिना खतने के बिश्वाषी असो। ईन्देंखे सेजे लोग भे पंणमिश्वर की नंजरी दे बै-कसूर माँनें गुऐ;


परह् पंणमिश्वर का धन्यबाद हों, के तुँऐं जू पाप के दास थिऐ, तबे भे ऐबे मंन शे तियों शिक्क्षा के माँन्णों वाल़े हऐ गुऐ, जुण्जी सही शिक्क्षा-मंत्त-शीख दे तुँओं चलाऐ गुऐ;


जिन्ऐं आँमों गाशी छाप-मुँहर लाऐ थऐ, अरह् जाँमनी खे पबित्र-आत्त्मा अमाँरे सासो दी देऐ थऐ।


साच्चे पियार दे, सच्चाई के बचन दे, पंण्मिश्वर की शक्त्ति दी, धार्मिक्त्ता के शाँन्द्रो शे जू सुऐं-डेरे हाथों दे असो,


मसीया ऐ आँमों ईन्देंखे छुड़ोऐ, के इब्राहम खे दिता गुआ आशिर्बाद मसीया यीशू के कारण गऐर यहूदियों खे भे भेटी सको, जू बिश्वाष के कारण आँमें तियों पबित्र-आत्त्मा पाँऐ सको; जिन्दें का बाय्दा करी थुवा थिया।


परह् तुँऐं सत्तिखे तिनकी ही शुँणी, अरह् जैष्णो प्रभू यीशू दो साच्चो असो, तिन्दी ही तुँओं शिखाऐं भे थुऐ;


पंण्मिश्वर की पबित्र-आत्त्मा दु:खी ने करे, जिन्दे लई तुँओं गाशी छुट्कारे के देसो खे छाप लाऐ थई।


ईन्देंखे आँमें भे पंण्मिश्वर का धन्यबाद सदा कर्दे रंह्, के जबे अमाँरे जाँणें पंण्मिश्वर की खुषख्बरी का बचन तुँओं कैई पईचा, तअ तुँऐं तेसी आदमी का ने; परह् पंण्मिश्वर का बचन जाँणा, (अरह् सत्तिखे ऐ ऐष्णों ही असो) तुँऐं भे माँनों; अरह् से तुँओं बिश्वाषी मुँझी जू बिश्वाष थंह्, ऐक दब-दबा बंणा अंदा रंह्।


संच्चाई के बचन ठीक-ढ़ंग शे बखाँण करियों, पंण्मिश्वर के ऐशे धारण कर्णो ज़ूगै सेवक बंण्णों के कोशिष करह्; के तिनकी सहाँम्णें शोर्मिन्दो ने हंणों पड़ो।


तबे भे पंण्मिश्वर कि पाक्की पह्-नींव अट्ल़ असो, जिन्दें गाशी ऐजी मुँहर-छ़ाप लागीं रंऐ; के “प्रभू तिनू जाँणों ऐं, जुण्जें प्रभू के असो,” अरह् जुण्जा कुँऐं प्रभू का नाँम लों, से अपराध के शा बंचा अंदा रंह्।


अरह् ऐजों भे के नहाँन्ड़े शुबे तुँऐं पबित्र-ग्रन्थों दो लिखों अंदो भे जाँणों ऐं, के जुण्जा तुओं खे ऐजी बुद्धी देऐ सको, जिन्दें लंई मसीया यीशू गाशी बिश्वाष के कारण तुओं छ़ुट्कारा भेंटो।


किन्देंखे के पंण्मिश्वर की सेजी कृपा पर्गट असो, जू बादे आदमी खे छुट्कारे के जाँणें असो।


तअ आँमें लोग ऐष्णें बड़े छुट्कारे शे बै-फिकरे रंऐयों किऐ-किऐ बंची सको? जिन्दें के चर्चा आगे ही आगे प्रभू के जाँणें हऐ, अरह् शुँण्णों वाल़े के जाँणें अमाँरे तिन्देंका बिश्वाष हुवा।


तिन्ऐं आप्णी हिछ़्या पुरी कर्णों खे आँमों सच्चाई के बचनों के जाँणें नुवाँ जीवन दिता, के आँमें तिनके जाँणें बंणाऐं गुऐ, पराँणी मुझ्शे बिश्वाष का आगला फल़ बंणों।


बिचकी चाल-ढाल अरह् संईसारी कि बादी बुराई शे दुर्के रंह्, अरह् नरमाँऐं वाल़े बचन माँनें, जू तुँवारी सासो दे बऐं थुऐ, सेजे बचन माँनोंं, जू तुँवारी आत्त्मा खे मुँक्त्ति दियों।


ऐक बख्त थिया, जबे तुँऐं पंणमिश्वर की परजा ने थी; परह् ऐबे तुँऐं पंणमिश्वर के परजा असो। आगे तुँओं गाशी दया-रंय्म ने करी थई थी; परह् ऐबे तुँओं गाशी दया-रंय्म करी थऐ।


तबे मुँऐं ऐक ओका स्वर्गदूत्त जू जीऊँदे पंण्मिश्वर की छाप करियों पुर्बो शा ऊबे खे आँदे देखा; तेने तिनू चौऊ स्वर्गदूत्तों खे जिनू धर्ती, अरह् समुँन्द्र, का नुकसाँन-घाटा कर्णो का हंक-अधिकार दिया गुवा थिया, तेने जुराल़ो लेरा माँरियों बुलो।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ