37 परह् पंण्मिश्वर ऐं प्रभू यीशू हजो ऊँबे जीयाल़े, अरह् से खात्ती-कबर दे शड़ी-गंल़ी ने।
37 पौरौ यीशु जैसीखै पौरमेशवरे मौरेयौंदे मुंजीदा जियुंदी कौरा, सै शोड़ी ना।
पंण्मिश्वर ऐ तिनू मँरे अँदे मुँझ्शे च़ींज़ै देसे हजो पाछ़ू ऊँबे जीयाल़े।
सेजा तिनकी अलादी खे मंतल्व आँमों खे पुरा करा, मंतल्व पंण्मिश्वर ऐ प्रभू यीशू हजो दुज़ाल़िऐ ऊबे जीऊँदें करे; जेष्णों के भजन सहिता दो लिखी थो: तू मेरा बैटा असो, ऐत्त्लो मुँऐ ताँव पय्दा करी थुवा।
परह् पंण्मिश्वर ऐ, तीनू मंऊँत्ती की बैद्णीं शे छुड़ोऐयों पाछू ऊँबे जियाँल़े; किन्देखे के ऐजो मुँष्किल थियों, के से मंऊँत्ती के बषं दे रंह्दे;
किन्देंखे के तुँऐं मेरे प्राँण अंदलोक दे ने छुड़्दी; अरह् तुऐं आप्णें पबित्र जंण खात्ती-कबर दे ने षड़्णों देंदी।