Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




प्रेरितो कै काम 1:2 - Sirmouri

2 जेसी देसे प्रभू यीशू स्वर्गो दे ऊबे थागे गुऐ, तिन्दे शे आगे प्रभू यीशू ऐ आप्णें खास-चैले खे; जिनू तिन्ऐ आपु च़ूणी-छाँटी थुऐ थिऐ, तिनखे पबित्र-आत्त्मा के जाँणें अज्ञाँ दिती।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

सिरमौरी नौवाँ नियम

2 इदा आगै कै पौरमेशवर तैसीखै स्वर्ग दा लोए गौआ, तैणै आपणै चोणेयौंदे चैलै खै पवित्र आत्मा की शौकतै शै तिनुखै आदैश दियै।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




प्रेरितो कै काम 1:2
50 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

परह् जे हाँव पंणमिश्वर के आत्त्मा की मंद्त्त-सहाय्ता शी दुष्ट-आत्त्मा गाड़ू, तअ पंणमिश्वर को राज्य तुँओं मुँझी आऐ पुज़ों।”


नहाँण-नहाँणों पाछ़ी जेई प्रभू यीशू पाँणीं मुँझ्शे बाँईडे आऐ, तेई तिन्खे स्वर्ग खुली गुवों, अरह् संत्त-यूहन्ना ऐ पंणमिश्वर की आत्त्मा कबुतर जेष्णी ऊतर दे अरह् प्रभू यीशू गाशी ठहर्दे दे:खी।


चैले पाछू आऐ, अरह् तिनू सभिऐं साथी जू किऐ तिन्ऐ करो, अरह् जू किऐ तिन्ऐं शिक्क्षा दिती तिन्दे का बादा बखाँण प्रभू यीशू मसीया कैई शा शुणाँया।


अरह् अशिर्बाद देंदे प्रभू यीशू तिनू आरी शे ज़ंई हुऐ, अरह् तिनू स्वर्गों दे ऊबे टीपे गुऐ।


जबे प्रभू यीशू के स्वर्गो दे ऊँबे ज़ाँणों के देसो नंजीक आऐ; तअ तबे तिन्ऐं यरूशलेम खे ज़ाँणों का पाक्का बिचार करा।


किन्देंखे के तिन की भर-पुरी के कारण आँमों सोभी कृपा गाशी कृपा ही भेंटो।


(फ़सह) के मेल़ै को देस थियो; अरह् प्रभू यीशू कैई ऐजा पता थिया, के ऐबे मेरा ईयों संईसारी छुड़ियों बाबा कैई पाछू ज़ाँणों का बख्हत्त नंजीक आऐ गुवा; तअ तबे: प्रभू यीशू ऐं जुण्जे तिनके ईयों संईसारी दे आप्णें प्यारे थिऐ, तिनू आरी तिन्ऐं आखरी बख्त्तो तोड़ी तेष्णों ही प्यार करो।


“मुँऐ तुँओं सोभी के बारे दो ऐजो ने बुली लई; हाँव ऐजो जाँणू ऐ, के मुँऐं कोसी-कोसी आदमी चुँणीं-छ़ाटी थुऐ; परह् ऐजो ईन्देंखे हंदो लागो; के पबित्र-ग्रन्थो का सेजा बचन पुरा हो: के ‘जुण्जा मेरी रोटी खाँव, तेने ही मुँखे लात्ते ऊराल़ी थंऐ।’


प्रभू यीशू ऐजो जाँणो थिऐ, के बाबा ऐं सब-कुछ़ मेरे हाथों दो देऐ थुओ; अरह् ऐजो भे जाँणों थिऐ, के हाँव पंण्मिश्वर कैई शा आऐ रूवा, अरह् पाछ़ू पंण्मिश्वर कैई ज़ाँदा लागा।


होर, हाँव बाबा के डेयाल़्णों, शा ही ईयों संईसारी दा आया; अरह् ऐबे मुँऐ ईयों संईसारी छ़ुड़ी लऐ, के हाँव हजो बाबा कैई पाछ़ू ज़ाँऊ।”


“ऐबे हाँव तुँओं कैई आँदा लागा, ऐजो सब मुँऐ ईयों संईसारी दो रंह्दें ही बुली थो; के ऐजे लोग मेरी आनन्द-खुशी आपु दे पुरी करह्।


प्रभू यीशू ऐ तियों खे बुलो, “मुँह, ने छुऐं! किन्देंखे के हाँव ऐभी तोड़ी आप्णें बाबा कैई ऊँबा ने हुटी रंई”; परह् मेरे भाईयों कैई ज़ाऐयों ऐजा शुझ़ा दे, के “हाँव आप्णें बाबा, अरह् तुवाँरे बाबा, अरह् आप्णें पंण्मिश्वर, अरह् तुवाँरे पंण्मिश्वर कैई ऊबा ज़ाँदा लागा।”


प्रभू यीशू ऐ तिनखे हजो बुलो, “तुँओं खे शाँण्त्ति भेंटो! जेष्णाँ बाबा ऐं मुँह डेयाल़ी थुवा; तेष्णें ही हाँव तुँओं भे डेयाल़ू।”


किन्देंखे के जेसी पंण्मिश्वर ऐ डेयाल़ी थुवा, से पंण्मिश्वर की ही बातो बुलो; किन्देंखे के पंण्मिश्वर आत्त्मा नाँपी-तोलियों ने देंदे।


तअ तुँऐं तबे का कर्ले, जबे तुऐं आदमी का बैटा स्वर्गो दा ऊबे ज़ाँदे देख्ले, जेथै से आगे थिया; तअ तबे तुऐं का बुल़्लै?


प्रभू यीशू ऐ तिनखे बुलो, “कियों मुँऐं तुँओं बारंह् झोणें झुणी-छाँटी ने थई थी? तबे भे तुँओं मुँझ्षा ऐक शैतान के कंब्जे दा असो।”


अरह् तिनखे बुल्दे लागे, “ओ गलीली मंर्दो! तुँऐं खह्ल़ियों अस्माँनों की ढबे कैई देखी लों? सेजा ही प्रभू यीशू जिनू तुवाँरे बीच शे ऊँबे स्वर्गो दे थागी थुऐ; तिनू तुऐं ऐष्णें ही स्वर्गो शे हजो ऊँदे आँदे भे देख्ले, जेष्णें तुऐं तिनू स्वर्गो दे ऊँबे ज़ाँदे देखी थुऐ।”


नंगर दे पंह्ऐचियों से तेसी घरह् के गाष्ले कंमरे दे कंट्ठै हुऐ, जेथै से आगे रंह् थिऐ, अरह् सेजे खास-चैले: पतरस, यूहन्ना, याकूब, अन्द्रियास, फिलिप्पुस, थोंमा, बरतुल्मै, मत्ती, हलफई का बैटा याकूब अरह् शमौन, जेलोतेस, अरह् याकूब का बैटा यहूदा थिऐ।


ठीक असो, के तिनू मुँझ्षा ऐक आदमी अमाँरी गंईलो तिनके पाछु ऊँबे जीवणों का गुवाह्-शाज़्त्त बंणी ज़ाँव।”


ऐजो बुलियों प्रभू यीशू खास-चैले के देख्दे-देख्दे ही ऊबे स्वर्गो दे थागे गुऐ; अरह् ऐकी बाद्ल़े ऐं प्रभू यीशू खास-चैले के आखी कैई शे चूरी दित्ते।


पंण्मिश्वर ऐ तिनू ही नाँसरत गाँव के यीशू पबित्र-आत्त्मा अरह् शक्त्ति शे अभिषिक्त्त करे गुऐ; अरह् से घूम्मी-फीरियों भलाई कर्दे रूऐ; अरह् शैतान के सताँऐ अंदे लोग चाँग्गै करदा रूऐ; किन्देंखे के पंण्मिश्वर तिनकी गईलो आपु थिऐ।


संत्त-पौलुस के जू ना आदमी के ढबे शा, अरह् ना आदमी के जाँणें, परह् यीशू मसीया अरह् परंम-पिता पंण्मिश्वर के जाँणें, जिन्ऐं तेसी मरे अंदे मुझ्षा जियाल़ा प्रभू यीशू के खास-चैला असो,


तुँओं लोग घरह् के जिऐ लोग असो, प्रभू यीशू के खास-चैले अरह् ऋषियों की शुरूवात की पह्-नींव गाशी खह्ड़े असो, अरह् जिनके कुँणें का पाथर आपु यीशू मसीया असो।


ईदा किऐ षक-शुभा ने आथी, के भगत्ति का भेद् गऐरा असो: मंतल्व से जू देह्-शरीर दे पर्गट हुऐ, अरह् पबित्र-आत्त्मा दे धर्मी बंणें; अरह् से स्वर्गदूत्तो कैई शे ऊडे देखाई पडे, अरह् गंऐर यहूदियों मुँझ़ी तिनका प्रचार हुआ; अरह् संईसारी दा तिनू गाशी बिश्वाष करा गुवा, अरह् बड़ियाऐ आरी तिनू स्वर्गो दे ऊबै टीपै गुऐ।


किन्देंखे के मसीया तियों आदमी के हाथो की बंणाऐ अंदी पबित्र जागा दे हाजीर ने हंई, जुण्जा सोत्तिखे पबित्र जागा ऊँनरा थिया, परह् मसीया यीशू सीद्धें स्वर्गो दे ही हाजीर हुऐ; जू अमाँरी ताँईऐं ऐबे पंण्मिश्वर के सहाँम्णें देखाई पड़ो।


प्रभू यीशू स्वर्गो दे ज़ाऐयों पंणमिश्वर के सोऐं ढबे बऐठी गुऐ; अरह् स्वर्गदूत्त अरह् अधिकारी अरह् शक्त्तिशाली तिनके बष दे करे गुऐ।


जू तुँऐं पबित्र ऋषियों के जाँणें आगे ही बुली गई, अरह् तबे प्रभू यीशू के खास-चैले के जाँणें आँमों खे छूट्कारा देणों वाल़े के जाँणें दिती गई अज्ञाँ-निय्म तुवों कैई शे हजो चींत्तै कराऐ ज़ाँव।


यीशू मसीया का बखाँण, जुण्जा तिनखे पंण्मिश्वर की ढंबे शा भेंटा थिया, जिन्दे लंई से आप्णें सेंवक-दास खे नंजीक आणों वाल़ी घट्णाँ देखाँव; तिन्ऐं आप्णें स्वर्गदूत्त डेयाल़ियों ऐसी बखाँण का ज्ञाँन आप्णें सेवक संत्त यहून्ना कैई शा कराया;


जिनके काँन हों, से शुँणी पाँव, के पबित्र-आत्त्मा कलीसियों खे का बुलो। जू जींत्ती ज़ाला, तेस्के ओकी मंऊँती शा घाटा ने हंदी।


जिनके काँन हों, से शुँणी पाँव, के पबित्र-आत्त्मा कलीसियाओं खे का बुलो। के जू जींत्ती ज़ाँव, तिन्खे हाँव चुप्पी के मंन्ना मुँझ्शो देऊँबा, अरह् तैस्खे ऐक चीटा पात्त्थर भे देऊँबा; अरह् तेसी पात्त्थर गाशी ऐक नुंवों नाँव लिखो अंदो हलो, तेसी पात्त्थर भेंट्णों वाल़े के सुवाऐ ओका कुँऐं ने जाँण्ला।


जिनके काँन हों, से शुँणी पाँव, के पबित्र-आत्त्मा कलीसियाओं खे का बुलो।


जिनके काँन हों से शुँणी पाव, के पबित्र-आत्त्मा कलीसियों खे का बुलो। के जुण्जा जींत्ती ज़ाँव, हाँव तैस्खे तेसी जीवन के बड़े डाल़-पेड़ मुँझ्शो जू पंण्मिश्वर के स्वर्गो दा असो, तिन्दें के फल़ खाणों देऊँबा।”


अरह् तेसी नंगर की जाँग्गी बारही पात्त्थरो, की पौ-नींव गाशी खड़ी थी, अरह् तिन्दें गाशी तेसी छ़ैल़्टे के बाहरी खास-चैले के नाँव भे लिखे अंदे थिऐ।


जिनके काँन हों, से शुँणी पाँव, के पबित्र-आत्त्मा कलीसियाओं खे का बुलो।


ईन्देंखे के तू गुंनगुंना असो, अरह् ना शैल़ा अरह् ना ताता हाँव ताँव आप्णी ज़ात्ती मुँह शा ऊदा ऊगलुबा।


जेस्के काँन हों, से शुँणीं पाँव, के पबित्र-आत्त्मा कलीसियाओं खे का बुलो।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ